کاوش گذشته‌های دور با تلسکوپ فضایی جدید ناسا

جیمز وب قرار است تبدیل به پیچیده‌ترین شیء پرتاب شده به فضا و قدرتمندترین ماشین زمان ساخته شده شود.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از نیویورک پست، بیل نلسون، مدیر ناسا، در مصاحبه‌ای با فاکس نیوز در ماه می‌گفت که تلسکوپ فضایی جیمز وب این آژانس "در زمان" ۱۳.۳۵ میلیارد سال قرار خواهد گرفت. تلسکوپ‌هایی مانند جیمز وب و گذشتگان آن، تلسکوپ فضایی هابل، نور ستاره‌ها و کهکشان‌های دور را می‌بینند که سال‌ها پیش ساطع شده‌اند؛ بنابراین آن‌ها به گذشته نگاه می‌کنند. اکنون، رصدخانه برتر علوم فضایی جهان که جانشین هابل محسوب می‌شود،   قرار است به مدار پرتاب شود.

به دنبال تأخیر‌هایی از جمله یکی از پرتاب‌های آن از شب کریسمس، وب ۱۰ میلیارد دلاری با مشارکت بین‌المللی با آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی کانادا - قرار است در صبح روز ۲۵ دسامبر با موشک آریان ۵ Arianespace از زمین پرواز کند.

این تلسکوپ با سال‌ها تاخیر در پرواز، اخیراً در حین آماده سازی پرتاب توسط یک گیره تکان خورد و یک پیوند ارتباطی بد روی موشک باید تعمیر می‌شد.

برای مدت مأموریتی تا ۱۰ سال، وب "اکتشافات [هابل]را با پوشش طول موج طولانی‌تر و حساسیت بسیار بهبود یافته تکمیل و گسترش خواهد داد. " این دوره زمانی را بررسی می‌کند که به عنوان «دوران یونیزه شدن مجدد» شناخته می‌شود، که پس از دوران تاریکی پس از انفجار بزرگ رخ داد.

ستاره شناسان در سراسر جهان  از Webb استفاده خواهند کرد و اهداف علمی آن مستلزم آن است که  رصدخانه مادون قرمز Webb  بسیار بزرگ باشد، آنقدر بزرگ که نمی‌تواند در مخروط دماغه هیچ وسیله پرتابی موجود در پیکربندی عملیاتی خود قرار گیرد.  

پس از ورود به فضا، آفتابگیر وب که به  اندازه یک زمین تنیس است، منبسط می‌شود و به پنج لایه مجزا از هم جدا می‌شود.  

آینه اصلی وب آنقدر عریض است که نمی‌تواند به صورت یک تکه قرار گیرد و به ۱۸ قطعه شش ضلعی بر روی یک ساختار لولایی تقسیم می‌شود و می‌تواند برای پرتاب تا و در فضا باز شود.  ناسا در سندی که جزئیات تلسکوپ و پرتاب آن را توضیح می‌دهد، گفت: این بزرگترین آینه‌ای خواهد بود که تاکنون به فضا پرتاب شده است.  

اینکه یک تلسکوپ چقدر جزئیات می‌تواند ببیند، مستقیماً با اندازه ناحیه آینه‌ای که نور را از اجرام مشاهده شده جمع آوری می‌کند، مرتبط است.  آینه وب بیش از ۶ برابر توانایی جمع آوری نور نسبت به هابل قدرتمند دارد.  

مدار ویژه این امکان را فراهم می‌کند که یک طرف محافظ خورشید وب همیشه رو به خورشید، زمین و ماه باشد و مانع از رسیدن گرما و نور آن‌ها به اپتیک حساس به حرارت تلسکوپ شود.  

سفر یک ماهه وب را به دومین نقطه لاگرانژ (L۲) می‌برد، نقطه‌ای که ارتباط مستمر با وب را از طریق شبکه فضای عمیق امکان پذیر می‌کند.

چهار ابزار وب   دو عملکرد اصلی شامل تصویربرداری و طیف‌سنجی یا تجزیه نور به طول موج‌های جداگانه دارند.  این ابزار شامل دوربین مادون قرمز نزدیک، نزدیک به مادون قرمز Spectograph، نزدیک به مادون قرمز Slitless طیف نگار / سنسور ارشاد زیبا و  مادون قرمز ابزار  است.

چندین فناوری جدید در طول ساخت تلسکوپ وب توسعه یافتند، از جمله یک دستگاه «میکروشاتر» با هزاران پنجره کوچک، یک خنک‌کننده سرمایی که آشکارساز‌های مادون قرمز میانی را تا دمای لازم فقط چند درجه بالاتر از صفر مطلق سرد می‌کند.

ماموریت وب هر مرحله از تاریخ کیهانی را کاوش خواهد کرد و  از درون منظومه شمسی گرفته تا دورترین کهکشان‌های قابل مشاهده در کیهان را رصد می‌کند.