صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۶۲۹۳۵
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۰۶ : ۱۱ - ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۱
'تاکنون آزادراه تهران - شمال در قطعه چهارم، 90 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و فقط آسفالت آن مانده است تا این بخش امسال افتتاح شود.' این اظهارنظر یک مقام مسئول در وزارت راه و بیانگر آخرین وضعیت بزرگراهی ست که قرار بود قطعه چهارم آن پس از سالها تا پیش از پایان سال 90 افتتاح شود ... اما نشد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

به گفته معاون وزیر راه و شهرسازی زمان افتتاح قطعه چهارم آزادراه تهران- ‌شمال که از آرزوهای دیرینه مردم برای سفری ایمن به شمال کشور به شمار می‌رود، امسال خواهد بود.

احمد صادقی - معاون وزیر راه و رییس شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور - در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اعلام پیشرفت فیزیکی 90 درصدی قطعه چهارم آزادراه تهران - شمال، خاطرنشان کرد: در قطعه یک این بزرگراه نیز شاهد پیشرفت 40 درصدی هستیم.

کلنگ پروژه آزادراه تهران ـ شمال در سال 75 به زمین زده شده تا تمام وزرای منصوب شده در وزارت راه با وعده افتتاح این پروژه وارد وزارتخانه شوند و بدون تحقق آن کرسی وزارت را به دیگری بسپارند. در ادامه این نهضت وزیر راه و شهرسازی دولت دهم نیز چندی ‌پیش اعلام کرد که این پروژه تا پایان دولت دهم به پایان می‌رسد.

درباره قطعه چهارم این آزادراه وعده‌ داده شد که تا پایان سال 90 به بهره‌برداری برسد. اما به‌رغم وعده ‌داده شده، مسوولان در زمستان اعلام کردند که به دلیل سرمای زودرس، کوهستانی بودن منطقه و رانش زمین در این قطعه، افتتاح آن در سال 90 ممکن نیست تا یک سال دیگر به تعداد سال های در دست احداث بودن این آزاد راه افزوده شود.

به گزارش ایسنا، درحالی همچنان وعده‌ها برای افتتاح این آزادراه محقق نمی‌شود که مطالعات ساخت آن برای نخستین بار با وعده پنج ساله برای ساخت، در سال 1356 به تصویب رسید و هزینه آن طبق نظر فرانسوی‌هایی که داوطلب اجرای آن بودند تا پایان زمان 10 ساله پس از بهره‌برداری حدود 750 میلیارد ریال برآورد شده بود، اما در نهایت کلنگ آن در سال 1375 به زمین خورد و قرارداد مشارکت با بنیاد مستضعفان با برآورد دو هزار و 500 میلیارد ریال و سهم‌الشراکه وزارت راه به مبلغ 150 میلیارد ریال به صورت مقطوع جهت تملک اراضی به وسیله دولت و بقیه تعهدات و هزینه‌های تکمیل و بهره‌برداری توسط بنیاد منعقد شد.

اما مشکلات متعدد، ساخت و عملیات این پروژه را متوقف کرد و به سال 1382 کشاند؛ به‌طوریکه در آن سال قرارداد ساخت منطقه یک این آزادراه با یک شرکت چینی به مبلغ 245 میلیون دلار امضا شد، اما به دلیل بروز مشکل در باز کردن اعتبار اسنادی (LC) توسط ایران، نارضایتی از مدیریت شرکت چینی، تملک اراضی، موافقت بیمه چین و بسیاری از عوامل دیگر به تعویق افتاد و عملا اعتبار اسنادی آن تا اواخر سال 1385 باز نشده بود که به دلیل گذشت مدت زمان طولانی و مقطوع بودن قرارداد، پیمانکاران چینی خواستار تغییر و افزایش قیمت تا 790 میلیون دلار شدند و مجددا با 400 میلیون دلار دوباره با شرکت جدید چینی قرارداد امضا و مقرر شد به مدت سه سال منطقه یک این آزادراه به طول 32 کیلومتر (کن تا دوآب شهرستانک) تحویل داده شود.

و حال، پس از گذشت دو دهه وقتی چنین وعده‌هایی عملی نشوند بی‌اعتمادی مردم را درپی دارند و از آنجایی‌ ه این پروژه برای سرعت 80 کیلومتر در ساعت جوابگو نخواهد بود، ممکن است در صورت طولانی‌تر شدن زمان اجرا توجیه خود را از دست بدهد.

 

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
حسين
|
۱۲:۳۹ - ۱۳۹۱/۰۲/۲۵
بزك نمير بهار مياد---كمبزه با خيار مياد
ناشناس
|
۱۲:۰۳ - ۱۳۹۱/۰۲/۲۵
در همه جای دنیا وقتی می خواهند توان دولتها را بسنجند به دو عامل نگاه می کنند:
1- نرخ تورم
2- توسعه زیر ساختها و حمل و نقل.
بدون هیچ توضیحی نظر شما چیست؟
1- دولتی قدرتمند و پیابند به وعده ها؟
2- دولتی که همه اعتمادهای ملی را مانند سرمایه های ملی بر باد داد؟