ایسنا: وزیر بهداشت ضمن ابراز نارضایتی از برخی پروتکل شکنی ها و همچنین عدم برخورد با این افراد، گفت: ما داریم فریاد می‌زنیم که اپیدمی گرفتارمان می‌کند، چرا گوش نمی کنید؟. اینطور که نمی شود مملکت اداره کرد. چقدر باید فریاد بزنم و بگویم.
دکتر سعید نمکی در نوزدهمین آیین پویش ره سلامت و بهره برداری از پروژه های دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: در حال حاضر حدود ۱۳ ماه از گرفتاری همکارانم با کووید-۱۹ می‌گذرد. البته وقتی می‌گویم ۱۳ ماه، این برای افراد کج خیال و بدفهم رفرنس نشود که اینها آخرین روزهای بهمن ماه اولین مواردشان را اعلام کردند، اما خودشان می‌گویند ما ۱۳ ماه است که گرفتاریم. اولا به کسانیکه ادعا می‌کنند وزارت بهداشت قبل از پایان بهمن مواردی از کووید-۱۹ داشت، اما اعلام نکرد، اگر یک مورد توانستند ادعایشان را ثابت کنند، به آنها جایزه می‌دهم. من ۲۳۰۰ تا ۲۴۰۰ نمونه ای که از دی ماه و آذر ماه سال قبل از آنفلوآنزا نگه داشته بودیم، گفتم همه را یکبار دیگر تست کنید. زیرا می‌دانستم که برخی آمریکایی‌ها و به خصوص اسراییلی‌ها به دنبال این بودند که بگویند کانون کرونا ایران بود و عده ای هم اینجا پای بیرقش سینه زدند. من این را می‌دانستم. بر همین اساس این نمونه‌ها را مجددا تست کردیم و به جز سه نمونه در سراسر کشور، که از ۲۳ بهمن به بعد بود، هیچ موردی از کووید در نمونه‌هایی که برای آنفلوآنزا گرفتیم، دیده نشد.
وی افزود: نمی‌دانم برخی چطور با کمال بی‌انصافی برای سوار شدن بر یک موج سیاسی تبلیغاتی به راحتی یافته‌ها و گفته‌های مملکت‌شان را زیر سوال می‌برند. اگر کسی توانست یک مورد از کرونا را قبل از این تاریخ اثبات کند، نه تنها به او جایزه می‌دهیم، بلکه هزار بار از او عذرخواهی می کنیم. در عین حال برای دفاع از حیثت عزیزانی که طی این این مدت خودشان را به آب و آتش زدند، هیچ یاوه‌گویی که بخواهد سلامت این مجموعه را زیر سوال ببرد، رها نخواهم کرد و به هیچ وجه اجازه نخواهم داد.
دوران عوام فریبی خاتمه یافت
با کج سلیقگی ساختار مدیریت کرونا را زیر سوال می برند
وزیر بهداشت افزود: وقتی آقای المنظری به ایران می‌آید و اعلام می‌کند که مدیریت ایران یکی از ناب‌ترین، شایسته ترین و مدرن‌ترین شیوه‌های مدیریتی بود که می تواند برای جهان الگو باشد، یک آدم در داخل با کمال کج‌سلیقگی چگونه صحت این ساختار را در ذهن مردم زیر سوال میبرد؛ آن هم برای درماندگی در شرایط سیاسی و کسب برخی سلایق در حوزه سیاسی. این را بدانید که من اگر مُردم، مُردم، با دم مسیحا هم زنده نمی‌شوم. مردم این سرزمین فقط به کسی بها می‌دهند که با آنها صادق باشد. دیگر به سیاسی کاری بها نمی دهند. تمام شد. دوران عوام فریبی خاتمه یافت. آن ور دنیا کسی عطسه کند، این ور دنیا به او می گویند که عافیت باشد. دوران عوام‌فریبی با این شبکه‌های اجتماعی تمام شد. مگر می توان مردم را با برخی شعارهای تند فریب داد؟.
با دستهای بسته در اقیانوس شنا کردیم
نمکی ادامه داد: ۱۳ ماه را از این نظر گفتم که به محض اینکه در ووهان گزارش ویروس را شنیدیم همه‌مان آماده شدیم و بلافاصله مرزها را بستیم و در تمام مبادی نفر برای کنترل گذاشتیم. شروع به طراحی کیت کردیم. وقتی ۵۷ نفر از دانشجویان ووهان را آوردیم، با چه کیتی تست کردیم؟. با کیتی که در پاستور طراحی شده بود. کسی به ما کیت نداد. وقتی قم شدید گرفتار شد و بعد گیلان، تازه یکی از همکارانمان دستی مقداری کیت برایمان آورد. ما ونتیلاتور و ماسک و گان را خودمان طراحی کردیم و تنها در این اقیانوس با دستهای بسته شنا کردیم. در اوج نامردی تحریم.
هیچ بیماری پشت در بیمارستان سرگردان نشد
۲ مورد جدید ویروس جهش یافته در بیرجند
وی افزود: ما از اولین روزهای دی حواسمان جمع این ماجرا بود و به همین دلیل هم بود که وقتی ویروس آمد، هیچ دانشگاهی دست و پایش را گم نکرد و هیچ بیماری پشت در بیماستان سرگردان نشد. این افتخار ایران بود. در عین حال حالا مرحله جدیدی شروع شد، من از مدت‌ها قبل در ویدیوکنفرانس و نامه اعلام می کنم که خودتان را برای یکی از سخت ترین یورش های ویروس جهش یافته آماده کنید. امروز دیگر ویروس موتاسیون یافته منحصر به یک نقطه نیست، بلکه همه جا می شود آن را یافت. دیشب ۱۲ شب دو کیس جدید از بیرجند گزارش گرفتم. خیلی جاها دارند مرتب گزارش می دهند. همکاران من کاملا آماده اند. مردم شریف باید بدانند که این ویروس علی رغم حرف انگلیسیها، هم قدرت سرایت و هم قدرت مرگ‌زایی چند برابری دارد و هم جوانترها را بیشتر گرفتار می کند. سه روز قبل در خوزستان کودک ۱ و ۹ ساله بر اثر کووید-۱۹ فوت کرد.
عصبانیت وزیر بهداشت از پروتکل شکن ها و عدم برخورد با آنها
وی با بیان اینکه به روح همه شهدای سلامت درود می فرستم، گفت: به شدت گله مندم از کسانی که پروتکل ها را رعایت نمی کنند و به شدت گله مندترم از کسانی که با پروتکل شکن ها برخورد نمی کنند. وزارت بهداشت که ابزار ندارد. ابزار ما جان است که فدا شده و بیش از این چیزی نداریم. ما از برخی اتفاقات کشور، اطلاع نداریم. دیشب در ایلام خانم جوانی اینتوبه شد و حامله بود که با سزارین کودکش به دنیا آمد. من نمی دانم که این کودک هرگز مادر دید یا خیر یا چشم این مادر بر سیمای فرزندی که ماه ها در شکمش حس کرده باز خواهد شد یا نه؟، اما چه کسی عامل مرگ این بانوی ایلامی است.
مجوزی برای تردد به سمت عتبات ندادیم
همکارانم تا کجا باید تاوان ندانم کاری برخی ها را بدهند
وزیر بهداشت افزود: ما کی برای تردد از مرزها به سمت عتبات و برگشتش مجوز و اجازه دادیم؟. چه کسی از من نامه دارد در این زمینه. کدام یک از همکارانم با برخی از این ترددها موافقت کردند؟. اتوبوسی می آید و آن را در مرز تست می کنیم که فرد مثبت از آن بیرون می آید. این فرد مثبت پیاده می شود و اتوبوس تا فلان شهرستان می رود. ردیابی می کنیم و تازه موارد مثبت در آنجا پیدا می شوند. تا کجا باید همکاران من تاوان ندانم کاری برخی را بدهند. ما چه گناهی کردیم که در ۱۳ ماه مدام باید موج ایجاد شود، موج را بشکنیم و شهید دهیم!.
ناب ترین بچه های نظام سلامت را از دست دادم
فریاد می زنیم که اپیدمی گرفتارمان می کند، چرا گوش نمی کنید؟
نمکی گفت: خدا شاهد است که داغ این شهدای سلامت دارد مرا نابود می کند. ناب‌ترین بچه‌های نظام سلامت را از دست دادم. داغی برای هیچ فرماندهی بالاتر از این نیست که افسران ارشد و سربازانش را از دست بدهد آن هم به دلیل ندانم کاری و سهل انگاری دیگران. من وزیر خبر ندارم چه کسی می آید و بیرون می رود. فقط شدم ته رودخانه، زخمی و جنازه جمع کن. بجای وزیر بهداشت بگذارید مدیرکل مرده شور خانه. این درد بزرگی است. ویروس، ویروس مهاجمی است. فکر نکنید، انگلیس یکی از ساختارهای ضعیف سلامت جهان را دارد. انگلیس یکی از نظام های سلامت مقتدر جهان را دارد. آلمان کشور کمی نیست در مقابل مسایل بهداشتی درمانی، اما به زانو درآمد. نه گستردگی اقلیم ما را دارند و نه کم بضاغتی اقتصادی ما را دارند. ما داریم فریاد می‌زنیم که اپیدمی گرفتارمان می‌کند، چرا گوش نمی کنید؟. اینطور که نمی شود مملکت اداره کرد. چقدر باید فریاد بزنم و بگویم. چقدر باید خجالت بکشم از پزشک و پرستار و علوم آزمایشگاهی و بقیه.
ما برای موج شکنی خلق نشدیم و دیگران برای موج آفرینی
وزیر بهداشت تاکید کرد: نمی شود که من ناگهان باخبر شوم که بدون اطلاع ما یک گروه آمد و گروهی رفت. آن هم در کشوری که رهبر انقلاب وقتی می خواهد نشست مجازی بگذارد، می گوید باید از وزارت بهداشت اجازه بگیریم. رییس جمهور می خواهد برود مرقد امام (ره) می گوید از وزارت بهداشت بپرسید به چه صورت باشد. این نمی شود که بقیه رعایت نکنند. بزرگان نظام رعایت می کنند، اما عده ای اصلا حواس‌شان به این چیزها نیست. وقتی هم اپیدمی آمد و کشتار کرد، می‌گویند در فلان جا غلظت اکسیژن کم بود. طبق گزارشات واصله در فلان جا بیمار را دیر رسیدگی کردند و همه این سوالات شروع می شود، اما یک نفر نمی‌گوید که در پیک قبلی خوزستان که پروتکل‌شکنی ما را گرفتار کرد، چه کسی این را جمع کرد، چه کسی شب تا صبح نخوابید، چگونه اکسیژن رسید، چرا یک نفر نیامد در خیابان فریاد بزند که ما امکانات نداریم. چه کسانی این آتش را خاموش کردند. اما اگر خدایی نکرده ۵ دقیقه دارویی دیر شود، هزار قلم و هزار شبکه اجتماعی راه می اندازند. اینطور نمی توان مملکت اداره کرد. من مکتوب هم نوشتم. دیگر برای ما و همکارانمان بیش از این صبوری میسر نیست. ما برای موج شکنی خلق نشدیم و دیگران برای موج آفرینی. این را همه باید بدانند. محکم هم باید بدانند.
واکسیناسیون ۱۰۰هزار نفر دیگر از کادر درمان از فردا
تولید واکسن ملی به خوبی پیش می رود
وزیر بهداشت با اشاره به وضعیت واکسیناسیون در کشور، گفت: با لطف خداوند از فردا واکسیناسیون برای ۱۰۰ هزار نفر دیگر از کادر درمان آغاز می‌شود. ۲۵۰ هزار دوز دیگر تا آخر این هفته می‌رسد. امیدوارم تا پایان اسفند ماه بتوانیم گروه هدف آسیب پذیرمان را واکسن بزنیم. در کنار این تلخکامی ها این مژده را هم بدهم که تولید واکسن ملی هم به خوبی پیش می رود و اگر به همین روال پیش رود، در اردیبهشت ماه آینده این خبر خوش را برای مردم خواهیم داشت که به عنوان یکی از تولیدکنندگان مهم واکسن منطقه مطرح هستیم. هم می توانیم مردم خودمان را واکسینه کنیم و هم برای صادرات اقدام کنیم. راهی که می‌رویم این است که مرتب تولید واکسن مان را با جهش ها بسنجیم و اگر با هر جهشی واکسن‌های ما قدرت حمایتی را تضعیف شده داشتند، در جهت تقویت‌شان اقدام کنیم.
نمکی در بخش دیگری از صحبت‌هایش، گفت: دانشگاه تهران سند علم، فرهنگ، فلسفه و سیاست ایران اسلامی است و هنوز دیوارهای این دانشگاه صدای فریاد مرگ بر استبداد و استکبار را در خودشان نگه داشته است. این دانشگاه قربانیان زیادی برای آزادی داشت و همواره نام این عزیزان در صحنه تاریخ این کشور، جاودانه خواهد شد. دانشگاه علوم پزشکی تهران عزیزان زیادی را از معلم و دانشجو به عنوان شهدای عالی مقام در دفاع مقدس تقدیم کرد. اساتید این دانشگاه خودشان همیشه از پیشکسوتان خط مقدم جبهه بودند. گاهی اوقات متاسفانه این مراکز عظیم و با قدمت ارزنده را از چشم دور نگه می داریم.
وی افزود: سال بسیار سختی بر ما و همکارانمان گذشت امروز آمدم تا از دکتر کریمی و روسای دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستان‌های تابعه که واقعا در کرونا ما و مملکت را دریافتند، تشکر کنم. علی رغم اینکه در اکثر نقاط کشور، بخش های ارزنده و فارغ التحصیلان برازنده داریم، اما هنوز هم بیمارستان های تهران بیمارستان های مرجع در کشورند و بارها دیده‌ایم که مردم در ماشین و در چادر در جلو بیمارستان‌هایی مانند امام و شریعتی، بیتوته کرده اند. بر این ساس باید تهران را با نگاهی دیگر بنگریم. این باور و یقین که تهران می تواند راهگشای مشکلات بهداشت و درمانی موارد پیچیده باشد هنوز نتوانستیم در ذهن مردم حل کنیم و باید به نوعی این رجعت و عطش مراجعه به تهران را به نحوی مدیریت کرده و پاسخگو باشیم.
دیشب گلایه ای را به مسوولان نظام نوشتم که چقدر من و همکارانم احساس تنهایی و غربت می کنیم
نمکی با بیان اینکه دیشب تا صبح قدم زدم و بعد از نماز هم نشستم و گلایه‌ای را به مسئولان نظام نوشتم از اینکه چقدر من و همکارانم احساس تنهایی و غربت می کنیم در برخی موارد که بعدا آن ها را مطرح می کنیم، گفت: کاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در ایجاد 700 تخت خوابگاهی و 1200 تخت دیگر در آینده نزدیک، بسیار مهم است. حل کردن مشکل یک دانشجوی آواره هم کار بزرگی است. من می دانم که نخبگان هوشی کشور، کارگر زاده، کشاورز زاده و ... وقتی بدون رفتن به کلاس‌های آنچنانی و نگذشتن از کانال کلاس های پرزرق و برق، فقط قالی می بافته، کار خانه می کرده، دامداری می کرده و کتاب هم دست می گرفته و درس می‌خوانده، وقتی این طفل معصوم با افتخار رتبه‌های اول کنکور را در یک مسابقه نابرابر کسب کرده، باید او را دریافت.
وی افزود: یکی هم صبح به صبح آب پرتقال می خورده و درس می خوانده و نیازی هم به خوابگاه ندارد، ماشین و خانه لوکس و... برایش فراهم است. البته ما نمی گوییم اینها فرزندان این سرزمین نیستند، اما دل من برای کسانی می‌سوزد که فرزندان تهیدست این سرزمین هستند و ما به عنوان مدیران کشور متولی رسیدگی به آنها هستیم. بارها گفته ام که من وزیر بهداشت پولدار و فقیر، اصول گرا و اصلاح طلب، شیعه و سنی، زرتشتی، کلیمی و حتی لامذهب و حتی زندانی محکوم به اعدام هستم. اما این به این معنی نیست که وظیفه خودم را در زمینه نقش حاکمیت برای تهیدستان فراموش کنم. اگر منابع عمومی قرار است صرف شود، اول باید صرف جوان و نوجوانی شود که با فقر و تهیدستی از دورترین روستای کشور، افتخار کسب کرده و می تواند روی صندلی پزشکی تهران بنشیند تا پدر و مادرش دغدغه این را نداشته باشند که شب بچه ام کجا می خوابد. بنابراین حتی اگر یک تخت اضافه کنیم، افتخار بزرگی است که در این دانشگاه توانستند 1200 تخت خوابگاهی ایجاد کنند. بر همه شما این کار بزرگ مبارک باشد.
وزیر بهداشت ادامه داد: اگر یک دختر روستایی، دانشجو و متعلق به یک فرهنگ ساده و پاکیزه آمد در تهران آواره شد، علاوه بر مسائل اقتصادی به مسائل حاشیه‌ای هم نگاه کنید. پدر و مادری که عزیز و پاکیزه‌ای را به ما تحویل می دهد، چه تحویل خواهد گرفت. مرا یک روز مجبور کردند که به تهران بیایم. مسئول علوم پزشکی کاشان بودم و مجبور شدم که به تهران بیایم همانطور که در داستان وزارت هم مجبور شدم و در آن زمان هم با اینکه معاون وزیر بودم، غربتنامه سرودم. چه رسد به دانشجویی که از دورترین نقطه به تهران می آید. بنابراین سقف مهربانانه و متولی داشتن دانشجو برای خانواده دانشجویی که با خون دل او را به ما تحویل دادند، دلگرمی بزرگی است.
چرا نخبه های مملکت دارند می روند؟
نمکی گفت: من همواره در حوزه فرهنگی و دانشجویی اعلام کرده‌ام که رسالت‌مان فقط توسعه فضا نیست، بلکه توجه به فضای روحی و معنوی دانشجو هم هست. ما باید روح لطیف چند بعدی تاثیرپذیر را مراقبت کنیم. چقدر می توانیم تعهد و اخلاق را در کنار علم آموزی در این بچه‌ها تقویت کنیم؟. چقدر می توانیم پایبندی به این سرزمین را که پا در رکاب رفتن نباشند، تقویت کنیم؟. چرا روستا زاده عاشق سرزمین، بعد از دو سال فیلش هوای هندوستان، استرالیا، انگلیس و کانادا و... می کند؟. چرا نخبه‌های این مملکت دارند می‌روند؟. چرا اینها می روند و بانک ژنتیک جاهای دیگر دنیا را تقویت می کنند؟. چرا بازنمی‌گردیم و این فاجعه ملی که دارد اتفاق می‌افتد را بازنگری نمی کنیم؟. پسر من دانشجوی شریف است و می‌گوید یکی از دانشجویان هم آماده ماندن نیست و متاسفانه اساتید هم پل می شوند برای این عبور. این خون دل دارد که سرمایه‌های عظیم ملی که با سختی تربیت شدند، دارند می روند. اگر این غفلت ادامه یابد، در آینده جزو تهی‌دست‌ترین کشورها از نظر منابع انسانی می‌شویم.