سوم نوامبر نزدیک است؛ استراتژی ایران برای مذاکره چه باید باشد؟

یک کارشناس مسائل سیاست خارجی معتقد است، در ابتدا باید توجه داشت که ما باید قبل از انتخابات آمریکا، استراتژی صحیحی را پیرامون مذاکره با آمریکا اتخاذ می‌کردیم. باید توجه داشت که یا ترامپ برنده خواهد شد یا بایدن؛ اساس حالت سومی وجود ندارد. ما باید قبل از انتخابات سوم نوامبر استراتژی را تعیین می‌کردیم که در صورت پیروزی ترامپ می‌بایست چه اقدامی را در پیش گرفت و اگر بایدن پیروز شود، نیز باید چه اقدامی را انجام دهیم

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل سیاست خارجی در ارتباط با اظهارات حسن روحانی پیرامون به موقع جنگیدن و به موقع صلح کردن و سخن به میان آوردن از پذیرش صلح توسط امام حسن (ع) و ارتباط آن با امکان تنش‌زدایی و صلح میان ایران و آمریکا به خبرنگار «انتخاب» گفت: «در تحلیل‌های سیاسی و تاریخی، باید به عناصر مختلف توجه شود، صرف این‌که امام حسن (ع) در برهه‌ای از تاریخ، تصمیم را اتخاذ و اجرا کرده، قابل انطباق و الگو گرفتن از آن برای شرایط کنونی نیست. در مقطع کنونی، باید توجه داشت که آیا وضعیت با شرایط آن دوران از نظر سرزمینی و موقعیت سیاسی با یکدیگر تطابق دارند یا خیر. موقعیت آمریکا با معاویه و شرایط آن دوران سرزمین شام، به هیچ عنوان قابل مقایشه و تطیبق نیستند؛ صرف گفتن این‌که بگوییم امام حسن (ع) صلح کرده، ما نیز باید این راه در پیش بگیریم و اینکه امام حسین (ع) جنگیده است و ما باید چنین کنیم، با اصول اولیه تحلیل تاریخی در تضاد است. باید مثال‌های تاریخی باید با اصول علمی و شرایط واقعی کنونی انطباق داشته باشد.»

وی افزود: «اینکه در گذشته یا امروزه، اکثریت مردم صلح و توافق می‌خواهند، نیازمند همه‌پرسی یا یک نظرسنجی علمی است. اگر در جامعه فضایی وجود داشت که همه پرسی یا نظرسنجی علمی صورت گیرد، می‌توانستیم به خواست کلان عمومی دست پیدا کنیم. اما نکته دیگر این است این‌که آیا اکثریت یا اقلیت جامعه به چه مساله‌ای فکر می‎کنند، باید ملاک عمل قرار گیرد یا نظر کارشناسان. در این زمینه ضروری است هم به رویکرد کارشناسان و ناظران سیاسی کشور توجه شود و هم خواست اکثریت جامعه ملاک عمل قرار گیرد. به این روند «تصمیم‌سازی» گفته می‌شود؛ اینکه یک عده موافق و یک عده مخالف مذاکره باشند، در مجموع موجب اختلاف‌نظر کلان در جامعه می‌شود. با وجود یک راهبرد کلان، می‌تواند کشور را در مسیری مشخص پیرامون مذاکره یا عدم مذاکره با آمریکا یا هر بازیگر دیگری قرار دهد. مخالفت و تضاد آرای شدید در داخل، تنها منبع تغذیه برای بهره‌برداری دشمنان ایران خواهد بود.»

این کارشناس مسائل سیاست در بخشی دیگر از گفته‌های خود، در پاسخ با این پرسش که بعد از پایان انتخابات آمریکا و در صورت بُرد هر یک از ترامپ و بایدن، ایران باید چه راهبردی را پیرامون مذاکره با کاخ سفید در پیش بگیرد،گفت: «در ابتدا باید توجه داشت که ما باید قبل از انتخابات آمریکا، استراتژی صحیحی را پیرامون مذاکره با آمریکا اتخاذ می‌کردیم. باید توجه داشت که یا ترامپ برنده خواهد شد یا بایدن؛ اساس حالت سومی وجود ندارد. ما باید قبل از انتخابات سوم نوامبر استراتژی را تعیین می‌کردیم که در صورت پیروزی ترامپ می‌بایست چه اقدامی را در پیش گرفت و اگر بایدن پیروز شود، نیز باید چه اقدامی را انجام دهیم. ما نباید منتظر کنش آن‌ها باشیم. ضرورت امر این است که ابتکار عمل می‌بایست در دست خودمان باشد. چه تصمیم گرفته شود، مذاکره انجام بگیرد و چه مذاکره انجام نگیرد، مهم این است که کشور هدف و راهبردی مشخص داشته باشد. اینکه کل مذاکره تایید یا رد شود با چارچوب منافع ملی و نظریه‌پردازی سیاسی انطباق ندارد.»

بهشتی پور در پایان پیرامون خائنانه و احمقانه خواندن اظهارات حسن روحانی، پیرامون صلح امام حسن نیز تاکید کرد: «ایراد چنین مواضعی از سوی روزنامه کیهان، اولین بار نیست که مطرح می‌شود. ادبیات روزنامه کیهان در مواجه با نظر مخالفان خود است. لذا نباید از ایراد این‌گونه اظهارات تعجب کرد. باید مواضع کیهان به عنوان بخشی از تفکر موجود در جامعه مطرح شود.»