وزارت خارجه: اگر به قول برخی برجام تنها یک جسد متعفن است، چطور شد که همین جسد دماغ آمریکا را در شورای امنیت به خاک مالید؟ / اگر چنین شکستی برای آمریکا در زمان دیگری رخ داده بود آیا جشن ملی نمی‌گرفتند؟

روابط عمومی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در اطلاعیه ای از اقدام برخی رسانه ها در تلفیق مواضع غیر مرتبط و فرعی مقامات ارشد خارجی برای القای ضعف در مواضع تیم مذاکره کننده ایرانی در زمان مذاکره در مورد رفع تحریمهای تسلیحاتی در سال ١٣٩۴ ابراز تاسف کرد.

به گزارش «انتخاب»؛ روابط عمومی وزارت امور خارجه در اطلاعیه خود آورده است: با توجه به اقدام برخی رسانه ها در تلفیق ناشیانه مواضع برای رسیدن به اهداف تبلیغاتی خود، توجه افکار عمومی را به نکاتی در خصوص پذیرش تحریم های تسلیحاتی ایران و اظهارات آقای لاوروف وزیر امور خارجه روسیه با استناد به منابع اصلی و متقن جلب کرده و قضاوت در این رابطه را به اهل انصاف می سپارد:

١-اساساً در طول دوران مذاکرات، تیم مذاکره کننده هسته ای سیاست خود را بر مخالف با هرگونه محدودیت یا تحریم در تمامی حوزه ها قرار داده و همواره بر آن پافشاری کرد. شاهد این موضوع بیانیه ای است که همزمان با تصویب قطعنامه ٢٢٣١ توسط ایران منتشر شد (S/2015/550). علاوه براین، ایران هیچ گاه ضمیمه ب قطعنامه ٢٢٣١ را امضا نکرد و آن را هیچ گاه نپذیرفت، در حالی که روسیه و چین این ضمیمه را امضا کردند. حتی با این وجود هم موافقت ایران، روسیه و چین مسئله را حل نمی کرد بلکه مشکل این بود که دیگران رضایت نمی دادند.

٢-در بند پنج ضمیمه ب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، به هیچ عنوان به تحریم تسلیحاتی اشاره ای نشده است چرا که تحریم های تسلیحاتی پیش بینی شده در قطعنامه های قبلی شورای امنیت، از تاریخ ٢٧ دی ١٣٩۴ (16 ژانویه 2016 روز اجرایی شدن برجام) خاتمه یافته و به جای آنها یک نظام مجوزدهی در قطعنامه ٢٢٣١ پیش بینی شده است. بر اساس این نظام مجوزدهی، به لحاظ حقوقی ایران می‌تواند به صورت مورد به مورد اقلام نظامی مورد نیاز خود را با طی فرایندی در شورای امنیت سازمان ملل تامین کند. این نظام مجوزدهی هم تنها پنج سال اعتبار داشته و بر اساس قطعنامه ٢٢٣١، در تاریخ٢٧مهر ١٣٩٩ (18 اکتبر 2020) به طور خودکار از بین خواهد رفت و پس از آن دیگر هیچ محدودیتی در این حوزه دفاعی و تسلیحاتی، چه برای صادرات و چه برای واردات، متوجه جمهوری اسلامی ایران نخواهد بود.

٣-نظام قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت از آن جهت منحصر به فرد است که کلیه محدودیت‌های مندرج در آن به صورت خودکار ملغی می شوند و نیازی نیست که شورای امنیت سازمان ملل متحد اقدام یا تصمیم خاصی در این زمینه اتخاذ نماید. تمامی تلاش ها و طرح‌های شوم آمریکا برای تخریب این روند قانونی در داخل یا خارج شورای امنیت سازمان ملل تا کنون شکست خورده است و این مرهون تلاش‌های خستگی‌ناپذیر دستگاه دیپلماسی از سال ۱۳۹۴ تا به امروز است.

۴-در مورد اظهارات مقامات خارجی از جمله وزیر امور خارجه روسیه آقای لاوروف در تاریخ٢۴تیرماه 1394 (14ژوئیه 2015 ) در مصاحبه با خبرنگاران، لازم به ذکر است این عبارت که "«ما و چین می‌خواستیم تحریم‌های تسلیحاتی لغو شود، اما با وجود حمایت ما، خود تیم ایرانی (به ریاست ظریف) موافقت کردند که تحریم‌ها تا ۵ سال ادامه یابد!» برداشتی ناصحیح با استفاده از منابع خبری دست چندم انگلیسی و ترجمه نادرست و «دلبخواهانه» از صحبت های آقای لاوروف می باشد. جالب است که برای اثبات برداشت غلط از صحبت آقای لاوروف، به گفته های خانم شرمن استناد می کنند غافل از این که خود بارها به دیگران اتهام زده اند که چرا به آمریکایی ها اعتماد می شود!

متن انگلیسی مصاحبه آقای لاوروف در وبسایت رسمی وزارت خارجه روسیه به قرار زیر است:

With regard to the arms embargo, Russia and China wanted it to be lifted first. Our Iranian colleagues (as you are aware, they had the final say in this regard) have agreed to a compromise. The West initially insisted on keeping the arms embargo for eight or even 10 years. But the Iranians and their Western colleagues reached a compromise, which Russia and China have, of course, supported, given that it was acceptable to Tehran. For the next five years, arms supplies to Iran will be possible under the appropriate notification procedure and verification by the UN Security Council.

ترجمه: در خصوص تحریم های تسلیحاتی، روسیه و چین می خواستند این تحریم ها همان اول برداشته شوند. همکاران ایرانی ما (که همانطور که می دانید حرف آخر را در این خصوص می زدند) با یک مصالحه موافقت کردند. غرب ابتدا روی ادامه تحریم تسلیحاتی برای هشت یا حتی ده سال اصرار داشت. اما ایرانی ها و همکاران غربی آنها به یک مصالحه دست یافتند، که روسیه و چین هم البته حمایت می کردند چرا که این مصالحه برای ایران قابل قبول بود. در پنج سال آینده تامین سلاح برای ایران تحت یک آئین اطلاع رسانی و راستی آزمایی از طریق شورای امنیت سازمان ملل ممکن است.

۵-گفتنی است که بحث تحریمهای تسلیحاتی و چگونگی رفع آنها از سخت ترین موضوعات مذاکراتی بود که تا آخرین لحظه قبل از توافق نهایی مذاکره بر سر آن ادامه داشت. آمریکا و دیگر کشورهای غربی تحریم تسلیحات متعارف ایران را یکی از بزرگترین موفقیت های خود می دانستند که به بهانه برنامه هسته ای ایران توانسته بودند بر شورای امنیت تحمیل کنند و به هیچ وجه حاضر به مصالحه در مورد آن نبودند. مباحثی که امروز در آمریکا می گذرد، و اینکه چگونه برای تمدید این تحریم ها به هر دری می زنند، به خوبی اهمیت این تحریم ها را برای آمریکا نشان می دهد. آمریکا به دلیل مسائل منطقه ای، لغو تحریم های تسلیحاتی ایران را از روز اول از خطوط قرمز خود دانسته و اساسا حاضر به مذاکره در خصوص آن نبود چه رسد به مصالحه. رضایت به لغو تحریم های تسلیحاتی و پذیرش نظام مجوزخواهی تنها برای پنج سال، که در قالب یک مصالحه بزرگتر و در مقابل کسب امتیازات در سایر موضوعات به دست آمد، از بزرگترین شکست های آمریکا در مذاکرات برجام بود.

۶-جای تاسف است که برخی رسانه های داخلی اصرار دارند موضوعی را که اجماع ملی در خصوص آن وجود داشته است، و در عرصه بین المللی دوست و دشمن اذعان می کنند که یک موفقیت راهبردی بزرگ برای ایران بوده است، شکست جلوه دهند و اعتماد مردم را به نظام جمهوری اسلامی ایران و توانمندی های آن خدشه دار کنند. اگر برجام موفقیت ایران نبود، پس چرا ترامپ آن را شرم آورترین توافق تاریخ آمریکا خوانده و از آن خارج شد؟ مگر نمی گفتند که برجام برای آمریکا سندی طلایی است که هرگز از آن خارج نمی شود و هرگز امتیازات بادآورده آن را از دست نمی دهد؟! اگر آقای ترامپ احساس ضرر کرده و از توافق خارج می شود این دلیل نقص کار مذاکره کنندگان است یا دلیل قوت کار آنها است؟ اگر به قول برخی برجام تنها یک جسد متعفن است، چطور شد که همین جسد نیمه جان دماغ آمریکا را هفته گذشته در شورای امنیت به خاک مالید؟ اگر چنین شکستی برای آمریکا در زمان دیگری رخ داده بود آیا جشن ملی نمی گرفتند؟ آمریکا منافع اقتصادی برجام را از ملت ایران گرفت اما هنوز حریف منافع سیاسی و راهبردی آن نشده است. برجام زنده است، حتی اگر ترامپ و نتانیاهو نخواهند!

روابط عمومی وزارت امور خارجه در پایان رسانه ها را به رعایت حرفه ای گری، انصاف و امانتداری در انتشار اخبار و احترام به مخاطب فرا می خواند.