مقاومت روسیه مقابل آمریکا در دفاع از برجام / اروپا کدام طرف می‌ایستد؟

روسیا الیوم نوشت: ایلینا تشیرنینکو در روزنامه روسی «کومیر سانت»، به تلاش دیپلماتیک روسیه برای جلوگیری از بازگشت تحریم‌های شدید علیه ایران، اشاره کرد. وی در مقاله‌ای با این موضوع می‌نویسد: روسیه تلاش می‌کند مانع از آن شود که ایالات متحده آنچه از توافق هسته‌ای با ایران باقی مانده است را از بین برد. در همین رابطه، سرگئی لائوروف، نامه‌ای به دبیر کل سازمان ملل، نوشته و از او خواست مانع از آن شود که آمریکایی‌ها از مکانیسم بازگشت تحریم‌های قاطع و شدید علیه ایران، استفاده کنند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: به عقیده وزیر خارجه روسیه، آمریکایی‌ها حق چنین کاری ندارند، به این دلیل که خود از توافق هسته‌ای با ایران خارج شدند. اما ایالات متحده موافق این مساله نیست و طرحی را به شورای امنیت ارائه داده است که براساس آن، ممنوعیت فروش سلاح به ایران، تمدید می‌شود و در صورتی که روسیه به این مساله اعتراض کند، آمریکایی‌ها تمام تحریم‌های بین المللی سابق علیه ایران را باز می‌گردانند.

بیشتر بخوانید:

منطق طرف آمریکایی به این ترتیب است: درست است که ایالات متحده از توافق هسته‌ای خارج شده، اما هنوز در اقدامات سازمان ملل نقش دارد و می‌تواند با استفاده از این نقش خود، تمام بند‌های قطعنامه ۲۲۳۱ را به کار گیرد.

به همین دلیل، برای روسیه و دیگر اعضای برجام، یعنی فرانسه، آلمان، چین و بریتانیا، آسان نیست که بخواهند مانع از اجرای نقشه آمریکا شوند.

در آینده، بسیاری روی موضعی تکیه می‌کنند که هم پیمانان اروپایی ایالات متحده آن را اتخاذ کنند. از یک سو، اروپایی‌ها مسئولان ایرانی را متهم به بر هم زدن استقرار و آرامش منطقه می‌کنند و از سوی دیگر، اروپایی‌ها نگرانند در صورتی که ممنوعیت فروش سلاح به ایران تمدید شده یا تحریم‌های بین المللی علیه آن بازگردد، جاسوسان خارجی توسط ایران از این کشور دور شده و اقدام به ساخت بمب اتمی کند. در هر صورت، دولت‌های اروپایی به ناچار باید موضع خود را در آینده‌ای نزدیک مشخص کنند: اول در مورد موافقت یا عدم موافقت با تصمیم امریکا برای تمدید ممنوعیت فروش سلاح به ایران و سپس زمانی که ایالات متحده تلاش می‌کند ساز و کار قطعنامه ۲۲۳۱ را اجرا کند. با توجه به اینکه به احتمال زیاد دولت‌های اروپایی در مورد نکته اول به نفع آمریکا رأی می‌دهند، نبود اجماع نظر در مورد نکته دوم، یعنی قطعنامه ۲۲۳۱، عملا به معنای فروپاشی کامل توافق هسته‌ای است.