باراک اوباما در واکنش به اتفاقات اخیر آمریکا چه نوشت؟

باراک اوباما درباره قتل نژادپرستانه «جورج فلوید» شهروند 46 ساله سیاه پوست آمریکایی و اعتراضات سراسری در محکومیت این قتل اظهارنظر کرد و از ضرورت انجام اصلاحات واقعی در سیستم کیفری و قوانین مرتبط با پلیس آمریکا سخن گفت.

به گزارش فارس، یادداشت رئیس‌جمهور آمریکا در حد فاصل ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ (اول بهمن ۱۳۸۷ تا اول بهمن ۱۳۹۵) با این عنوان منتشر شد: «چطور می‌توان این لحظه را به یک نقطه عطف واقعی تبدیل کرد؟»

اوباما در «مدیوم» که یک پلتفرم نشر الکترونیک آنلاین در آمریکا است، نوشت: «به موازات به خیابان آمدن میلیون‌ها نفر از مردم در اقصی نقاط کشور و بلند کردن صدای اعتراضشان به کشتن جورج فلوید و مشکل ادامه دار نابرابری در عدالت، بسیاری از مردم سوال کرده‌اند که ما چطور می‌توانیم این لحظه را حفظ کرده و به سمت تغییر واقعی حرکت کنیم. در نهایت این به نسل جدید کنشگران بستگی دارد که راهبرهایی را که به بهترین نحو مناسب زمان جاری است، ترسیم کنند اما به باور من باید از تلاش‌های قبلی که ارزش یادآوردی دارند، برخی عبرت‌های اساسی آموخته شود».

رئیس‌جمهور سابق آمریکا ادامه داد: «اول، سیل اعتراضات در سراسر کشور تجلی سرخوردگی واقعی و مشروع به خاطر چند دهه ناکامی در انجام اصلاحات واقعی در رویه‌های پلیس و همچنین اصلاحات گسترده‌تر در سیستم عدالت کیفری در ایالات متحده است. اکثریت غالب شرکت‌کنندگان (در اعتراضات) مسالمت‌آمیز، شجاع، مسئولانه و الهام‌بخش بوده‌اند و آنها شایسته دریافت حمایت و احترام ما هستند و نه اینکه محکوم شوند».

چهل و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا سپس نوشت: «اما از سوی دیگر اقلیت کوچکی از افراد هم هستند که به خشونت در انواع مختلف آن روی آورده‌اند خواه از روی عصبانیت واقعی آنها باشد خواه از روی فرصت طلبی صرف. این کار آنها دارد جان مردم بی‌گناه را در معرض خطر قرار می‌دهد و باعث تخریب در مناطقی می‌شود که اغلب از منظر خدمات و سرمایه‌گذاری محروم بوده‌اند و باعث انحراف شدن از دلیل بزرگتر (اعتراضات) می‌شود. من مصاحبه یک زن سیاه پوست سالخورده با چشمانی اشک بار را دیدم به خاطر اینکه تنها فروشگاه مواد غذایی در همسایگی‌اش ویران و سوزانده شده بود. تاریخ به ما نشان داده که بازگشت یک مغازه شاید سال‌ها طول بکشد بنا بر این بیایید برای خشونت بهانه نتراشیم، برای آن دلیل و منطق نیاوریم یا در آن مشارکت نداشته باشیم. اگر ما خواهان آن هستیم که سیستم عدالت کیفری‌مان یا در مقیاسی گسترده‌تر جامعه آمریکا در یک دستورالعمل اخلاقی والاتر عمل کند، در آن صورت ما باید مدلی از چنین دستورالعمل اخلاقی را خودمان پیاده کنیم».

اوباما نوشت: «موضوع دوم اینکه من شنیدم برخی می‌گویند، مشکل تجدید تعصبات نژادی در سیستم عدالت کیفری‌مان ثابت می‌کند که فقط تظاهرات و اقدام مستقیم می‌تواند باعث ایجاد تغییر شود و رای دادن و مشارکت در رویه‌های سیاست انتخابات، اتلاف وقت است. من به شدت مخالف این حرف هستم. هدف از تظاهرات آن است که آگاهی عمومی افزایش یابد و روی بی عدالتی‌ها نور بیاندازد و افراد صاحب قدرت را راحت نگذارد. واقعیت آن است که در سراسر تاریخ آمریکا تنها در پاسخ به اعتراضات و نافرمانی مدنی بوده که سیستم سیاسی به جوامع در حاشیه توجه کرده‌اند البته در نهایت، آرزوها باید به قوانین و رویه‌های مشخص نهادی تبدیل شوند و در یک دموکراسی، این موضوع وقتی حادث می‌شود که مقام‌های حکومتی پاسخگو به این تقاضاها انتخاب شوند».

به نوشته او، «این موضوع هم مهم است که ما متوجه باشیم چه سطوحی از حکومت بزرگترین تاثیر را روی سیستم عدالت کیفری و رویه‌های اجرایی پلیس‌مان دارند. وقتی ما به سیاست فکر می‌کنیم بسیاری از ما تنها روی ریاست جمهوری و دولت فدرال تمرکز داریم و البته ما باید مبارزه کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که یک رئیس‌جمهور، کنگره، وزارت دادگستری و قوه قضائیه فدرال داشته باشیم که واقعا به نقش تباه‌کننده نژادپرستی بر جامعه ما اذعان داشته بشند و بخواهند (برای رفع آن) کاری بکنند اما مقام‌های منتخبی که بیشتر از دیگران در موضوع اصلاحات در ادارات پلیس و سیستم عدالت کیفری از اهمیت بیشتری برخوردار هستند، سطوح ایالتی و محلی است».

به گفته اوباما، جایگاه شهرداران و مقام‌های اجرایی شهرستان‌ها به دلیل انتخاب فرماندهان و مقام‌های محلی پلیس از اهمیت بالای برخوردار است. همچنین دادستان‌های مناطق و وکلای ایالتی هم به دلیل نقششان در تحقیق یا عدم تحقیق درباره اتهام‌های قضایی از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

رئیس‌جمهور سابق آمریکا ادامه داد: «متاسفانه میزان مشارکت در انتخابات (محلی برای تعیین شهداران، مقام‌های ایالتی، دادستان‌ها و دیگر مقام‌های محلی قضایی) در مبارزات محلی به ویژه در قشر جوان، معمولا پایین است که این واقعا بی معنا است چرا که این مناصب تاثیرات مستقیمی روی مسائل مرتبط با عدالت اجتماعی دارد».

وی تصریح کرد: «خلاصه کلام این است: اگر ما خواهان ایجاد تغییرات واقعی هستیم انتخاب یک گزینه از مجموع دو گزینه اعتراضات و سیاست نیست. ما باید هر دو کار را بکنیم. ما باید برای بالا بردن آگاهی عمومی بسیج کنیم و همچنین سازماندهی کرده و با دادن رای از انتخاب نامزدهایی که دنبال اجرای اصلاحات هستند، اطمینان حاصل کنیم».

اوباما نوشت: «درس آخری که (باید از تلاش‌های قبیل بگیریم) آن است که هر چقدر بتوانیم درخواست‌های مشخص‌تر در زمینه انجام اصلاحات در سیستم کیفری و پلیس داشته باشیم، کار برای مقام‌های منتخب (مناصب مختلف حکومتی و حاکمیتی) در زمینه ارائه پیشنهادات کوچک و نمایشی و سپس عقب نشینی و برگشت به کار معمول سابقشان به محض پایان اعتراضات سخت‌تر خواهد شد».

رئیس‌جمهور اول بهمن ۱۳۸۷ تا اول بهمن ۱۳۹۵ آمریکا سپس توصیه کرد: «تک تک نهادهای اجرای قانون (پلیس) باید سیاستهای مشخص از قبیل یک نهاد مستقل در زمینه انجام تحقیقات درباره سوءرفتارهای احتمالی داشته باشند. انجام اصلاحات برای هر جامعه‌ای می‌طلبد که کنشگران و سازمان‌های محلی تحقیقاتشان را انجام داده و شهروندان هم محلی خودشان را درباره بهترین راهبردها آموزش دهند».

اوباما در پایان یادداشت بدون نام بردن مستقیم از دونالد ترامپ ، از نحوه مدیریت کشور در ماه‌های اخیر توسط دولت آمریکا انتقاد کرد.

او نوشت: «من متوجه هستم که چند ماه اخیر خیلی سخت و دلسردکننده بوده است و اینکه ترس، افسوس، تردید و سختی دوره همه گیری (کرونا) با یادآوری‌های فاجعه بار درباره تعصبات و بی عدالتی‌ها توام شده و اینها بخش اعظمی از زندگی آمریکا را ترسیم کرده است اما مشاهده مضاعف شدن کنشگری جوانان در هفته‌های اخیر از تک تک نژادها و ایالت‌ها مرا امیدوار کرده است. ما اگر در مسیر رو به جلو، بتوانیم خشم قابل توجیه‌‌مان را به صورتی مسالمت آمیز، پایدار و موثر کانالیزه کنیم، در آن صورت این لحظه به یک نقطه عطف واقعی در تاریخ طولانی حرکتمان به سمت زندگی کردن در بالاترین ایده‌آل‌ها تبدیل می‌شود. بیایید این کار را بکنیم».