اضطراب آینده را نداشته باش!

یكی از حالاتی كه بسیاری از افراد در زندگی خود تجربه می‌كنند، دل‌نگرانی و اضطراب است. اضطراب حالتی است كه علاوه‌بر برانگیختگی فیزیولوژیكی در فرد، حالت درماندگی و عدم تعادل روانی را نیز ایجاد می‌كند.

باید توجه داشته باشیم چنانچه این احساس قابل مدیریت باشد و به صورت گذرا صورت بگیرد، اضطراب طبیعی نام می‌گیرد و در شرایطی كه در زندگی عادی و روزمره فرد اختلال ایجاد كند حالت غیرطبیعی دارد.

زمانی كه عوامل و شرایط استرس‌زا در زندگی زیاد تكرار شود و طولانی‌مدت باشد، باعث می‌شود تا بدن انسان به‌صورت مداوم در حالت آماده‌باش و برانگیخته قرار بگیرد و در نتیجه تكرار این حالت و ماندگاری در آن باعث می‌شود تا فرد دچار اضطراب مداوم شود. چنانچه علائم ناشی از اضطراب بیش از شش ماه در فرد ماندگار شود، فرد دچاراختلال اضطرابی می‌شود.

برخی از علائم اختلال اضطراب عبارتند از:

بی‌قراری و احساس بی‌حوصلگی شدید

احساس نگرانی غیرقابل كنترل

مرور و یادآوری خاطرات و اتفاقات ناخوشایند

افزایش تحریك‌پذیری و زود از كوره در رفتن

كاهش تمركز

كج‌خلقی به دلیل نگرانی

به ‌آسانی خسته می‌شود

عرق كردن و سردی دست یا پا

بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن دست یا پا

احساس ناتوانی

تغییر در آهنگ تنفس (تنگی نفس یا تنفس عمیق و تند)

خشكی دهان

تنش‌های عضلانی

سرگیجه

مختل شدن خواب (نمی‌تواند بخوابد، یا از خواب می‌پرد، یا خواب ناآرام دارد كه خستگی‌اش را برطرف نمی‌كند).

این دل‌نگرانی می‌تواند در شرایط مختلف ایجاد شود و افرادی كه بیش از اندازه به آینده فكر می‌كنند بیشتر دچار اضطراب می‌شوند. همچنین افرادی كه ذهن آنها از آینده یا اتفاقات مختلف، ادراك منفی دارد و بدبین هستند یا از هر اتفاق ساده‌ای، فاجعه‌سازی می‌كنند، بیشتر در معرض اختلالات اضطرابی قرار می‌گیرند.

باید توجه داشته باشیم كه نوع مقابله و برخورد افراد در مواجهه با اضطراب متفاوت است و برای درمان لازم است تا ابتدا علل ایجاد اضطراب مشخص شده و در صورت لزوم حتما از مداخلات دارویی و درمان‌های روانشناختی و درمان‌های مبتنی بر تغییر نگرش استفاده شود.

 روزنامه جام جم