۱۰ واقعیت جالب درباره جنگ ویتنام / از قتل عام «مای لای» تا فجایع «عامل نارنجی»

جنگ ویتنام، نام مجموعه عملیات و درگیری‌های نظامی است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ بین نیرو‌های ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی‌بخش ویتنام جنوبی از یک سو و نیرو‌های ویتنام جنوبی و متحدانش به ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. همزمان و مرتبط با این جنگ، جنگ‌های نیابتی در لائوس و کامبوج بین نیرو‌های آمریکایی در برابر نیرو‌های کمونیستی برقرار شد. در پایان، با خروج آمریکا، جنگ داخلی لائوس، جنگ داخلی کامبوج و جنگ ویتنام همهٔ این کشور‌ها حکومت‌های کمونیستی پیدا کردند.

به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب، با گذشت سال‌ها از جنگ ویتنام هنوز هم بسیاری از افراد نظامی از جنگ ویتنام به عنوان یکی از خونبار‌ترین جنگ‌های تاریخ معاصر یاد می‌کنند. در ادامه به بررسی چند واقعیت درباره این جنگ می‌پردازیم:

درمجموع، ۸، ۷۴۴، ۰۰۰ سرباز آمریکایی در جنگ ویتنام جنگیدند. اکثر اسلحه‌های ویتنام شمالی و ویتنام توسط چین و اتحاد جماهیر شوروی ساخته می‌شدند

رهبر ویتنام شمالی، نگوین سین کونگ، که با نام مستعار هوشی مین شناخته می‌شود، از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۵ رئیس جمهور کمونیست ویتنام شمالی بود. او در فرانسه و اتحاد جماهیر شوروی تحصیل کرده بود. هو چی مین یک سیاستمدار کمونیست و بسیار دانا بود. او اغلب برای به دست آوردن پشتیبانی مردمی، خود را به عنوان یک ناسیونالیست معرفی می‌کرد

رهبران جهان آزاد از "اثر دومینو" در مورد گسترش کمونیسم می‌ترسیدند. این نظریه معتقد بود که اگر کمونیسم در یک کشور ریشه پیدا کند، به زودی به دیگران سرایت می‌کند، در این صورت ملل همسایه مانند لائوس، کامبوج و تایلند نیز متاثر می‌شوند. حدود ۱.۳ میلیون رزمنده نظامی در جنگ ویتنام و از بین تمام کشور‌های درگیر و همچنین ۱ میلیون غیرنظامی جان باختند

ایالات متحده تقریباً در هر نبرد بزرگی که علیه ویتنام شمالی انجام داد پیروز شد، اما باز هم این جنگ را با ترکیبی از عواملی مانند محدودیت‌های سیاسی در فعالیت‌های نظامی، عدم درک کافی از مردم ویتنامی و واکنش‌های اجتماعی از دست داد

بسیاری از رهبران ایالات متحده تحت این توهم را داشتند که ویتنام یک کشور کوچک است و به راحتی قابل کنترل است، اما در حقیقت، ویتنام تقریباً اندازه آلمان است و جمعیت زیادی دارد. پخش تلویزیونی نبرد‌ها و شرایط عمومی در ویتنام نقش بزرگی در جلب افکار عمومی ایالات متحده در مورد درگیری داشت

حمله تیتان، که از ۳۰ ژانویه ۱۹۶۸ آغاز شد، بزرگترین حمله جنگ ویتنام بود. نیرو‌های ویتنام شمالی و ویت کنگ یک سری حملات هماهنگ علیه اهداف مهم ویتنام جنوبی را در سال جدید ویتنام آغاز کردند

جنگ چریکی که جنگ ویتنام را توصیف می‌کرد، غالباً منجر به قتل عام‌های غیرنظامی می‌شد، زیرا تشخیص ویتنام جنوبی دوستانه از ویته کنگ کمونیست در سراسر جنوب دشوار بود

یک بررسی دولت جانبازان در سال ۱۹۸۰ نشان داد که ۸۲ ٪ از مبارزان ایالات متحده در ویتنام احساس می‌کردند که جنگ از بین رفته است، زیرا دولت ایالات متحده تلاش‌های خود را متوقف کرده است و به آن‌ها اجازه پیروزی نمی‌دهد

یکی از بدترین حوادث ثبت شده در جنگ ویتنام قتل عام مای لای است. فرماندهی ارتش آمریکا به سربازان آمریکایی دستور داد که به یک روستا حمله کنند که گمان می‌کرد مملو از ویت کنگ باشد. این روستا در واقع عمدتاً توسط زنان، کودکان و مردان مسن اشغال شده بود. سربازان آمریکایی در حمله متعاقب بیش از ۵۰۰ غیرنظامی را قتل عام کردند

جنگ ویتنام تاثیر عمیقی بر روان آمریکایی بخصوص سربازان برجای گذاشت و منجر به ایجاد تعدادی کتاب و فیلم شد که به بررسی پیامد‌های اجتماعی و عاطفی جنگ می‌پردازد. یک ابزار بحث برانگیز که در جنگ ویتنام مورد استفاده قرار گرفت، "عامل نارنجی" بود، یک ماده جدا کننده طراحی شده برای جدا کردن پوشش جنگلی که توسط نیرو‌های چریکی دشمن استفاده می‌شد. پس از جنگ، مخلوط شیمیایی باعث ایجاد تومور‌ها، نقایص هنگام تولد و سایر بیماری‌ها شد که هم سربازان آمریکایی و هم بسیاری از ویتنامیان از آن رنج می‌برند