پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
محمود صباغی: زمان زیادی نمی‌گذرد که ویروسی با نام "کرونا" درب خانه‌ها را به صدا در آورد. همین زمان کوتاه کافی بود تا بشریّت به تفاوت فاحش این مهمان ناخوانده پی ببرد. ویروس ناشناخته‌ای که فقیر و غنی، کوچک و بزرگ، زن و مرد نمی‌شناسد. تاریخ پر فراز و نشیب بشرمتمدّن مملو از وقایعی است که روال عادی زندگی را متاثر ساخت. جنگ‌های خانمان‌سوز اول و دوم جهانی، درگیری‌های منطقه‌ای، بیماری‌های همه گیر هیچیک با چنین گستردگی زندگی بشر آنهم درقرن بیست و یکم و در اوج پیشرفت تکنولوژیکی را تحت الشعاع خود قرار ندادند. در مقام مقایسه، شاید بتوان گفت، تنها یک درگیری، هسته‌ای " می‌توانست چنین فضائی را در سرتاسر کره خاک رقم بزند. آنچه مسلّم است، نسل امروز شاهد نقطه عطفی بنیادین در تاریخ بشری خواهد بود. تاریخی که از این به بعد با واژه "پساکرونا" نوشته خواهد شد.
اما تغییرات بنیادینی که ظهور این ویروس در همین مدت کوتاه در زندگی بشری به وجود آورد دریچه متفاوتی را در برابر انسان امروز گشود. کدام واقعه‌ای می‌توانست روال زندگی را در سرتاسر کره خاک چنین به مفهوم واقعی کلمه "زیر و رو" کند؟ در مخیله هیچ کارشناس بد بینی هم متصور نبود که واقعه‌ای هر قدرعظیم وغیر قابل پیش‌بینی، بتواند زندگی بشری را چنین منقلب کند. تصور سقوط قیمت جهانی نفت، بلوکه شدن فعالیت‌های کارتل‌ها و تراست‌های دنیای سرمایه‌داری، ضرر هنگفت ناشی از سقوط بازار‌های بورس جهانی، ورشکستگی نا گریز غول‌های خطوط هواپیمائی و .. از یک سو، و موج بیکاری فرا گیر و بلوکه شدن فعالیت‌های تولیدی و معیشتی در پائین‌ترین لایه‌های طبقات اجتماعی، از سوی دیگر، تا همین یکی دو ماه پیش یک تصور محال بود.
اما آنچه بیش از همه این‌ها، حائز اهمیت ویژه بوده بروز ناگهانی پدیده‌ای در قالب " تنهائی بشر " و تجدید نظری اجباری در روابط اجتماعی و خانوادگی است. خانه نشینی این روز‌ها اگرچه شاید مقطعی بنظر برسد، اما ساده‌انگاری است که تصور کنیم با محو این بلای جهانی، همه چیز- حداقل در کوتاه مدت – به جای خودش باز می‌گردد. روابط انسانی و دیدارسالمندان و بزرگانی که کما بیش و در همه فرهنگ‌ها احترام‌شان یک اصل انکار ناپذیر بود دچار آسیب شده است.
همان‌ها که همواره چشم انتظار عزیزان‌شان هستند این روز‌ها تنها تر از همیشه شده‌اند و آن‌چنان میانه‌ای هم با تکنولوژی روز ندارند تا با استفاده از آن دل به دیدار تصویری ببندند. فرشته مرگ که این روز‌ها پشت در خانه‌ها پرسه می‌زند تنهائی مضاعفی برای عزادارن این ایام به ارمغان آورده‌اند که علاوه بر غم جانکاه از دست دادن عزیرشان، نه امکان تشییع جنازه دارند نه می‌توانند مراسمی بگیرند تا دیگران حضور یابند و تسلی بخش دل سوخته شان باشند. تلخی این ماجرابرای من و شمائی که تا امروز خوش شانس بوده ایم قابل فهم نیست فقط کسانی درک می‌کنند که گرفتار این بلای سترگ شده‌اند.
همه این‌ها را گفتیم تا در این وانفسا که ظهور و بروز و گسترش این مهمان نحس که دین و دنیای همگان را نشانه رفته وفکر و اندیشه ساکنان کره خاک را در چنگال خود گرفته، مسئولان دولتی و متولیان بهداشت و سلامت جامعه و نیز افکار عمومی را تلنگری بزنیم تا در کنار اندیشیدن به خود، در فکر "تنها" ماندن آنانی باشیم که بهر دلیلی در این روز‌ها فشار روانی مضاعفی را متحمل می‌شوند و خدا نکند تار و پود روح و روان‌شان از هم گسسته شود. در آن‌صورت من و شما هم اگرچه ناخواسته به‌عنوان یار کمکی " کرونا " رفتار کرده‌ایم.