پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
نماینده خبرگان با بیان اینکه امام تنها طریق رسیدن به خداوند متعال است، گفت:برای رسیدن به خداوند راهی جز حرکت در وادی ولایت امام وجود ندارد از این رو امام صراط مستقیم است.
به گزارش رسا، حجت الاسلام سید محمدمهدی میرباقری نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری در برنامه زنده شبکه افق که از حرم مطهر رضوی پخش شد، با اشاره به اهمیت زیارت گفت: انسان باید راحل باشد، مسافرکسی است که سفر می رود و بر می گردد اما اگر انسان در زیارت راحل شود می تواند در هر قدمی سیر کامل داشته باشد و در پایان به مقام لقاء الله برسد.
وی افزود: زیارت حرکت به سمت خدا از وادی ولایت امام است، در زیارت خود امام واسطه است و انسان همیشه باید به سمت خدا از وادی ولایت امام حرکت کند، زیارت تعطیل بردار نیست و مؤمن دائما باید در حال زیارت و حرکت به سمت خدا از وادی ولایت امام باشد.
حجت الاسلام میرباقری اظهار داشت: البته از نزدیک زیارت کردن موضوعیت و حرم موقف خاص دارد اما اگر زیارت از نزدیک به دلایلی میسر نشد باید به زیارت اهتمام داشت، امام در همه عالم همیشه حاضر است و ما باید دائم زائر باشیم چه از دور و چه از نزدیک.
وی ادامه داد: این که جز از مسیر ولایت نمی توان به خدا رسید از مسلمات است، امیرمؤمنان(ع) فرمود خداوند متعال جز از مسیر معرفت اهل بیت(ع) شناخته نمی شود، امام تنها طریق رسیدن به خداوند متعال است و برای رسیدن به خداوند جز حرکت در وادی ولایت امام راهی دیگری وجود ندارد از این رو امام صراط مستقیم است.
نماینده خبرگان در پاسخ به سؤالی درباره شفادادن بیماری ها توسط امام ابراز دات: نباید حرم امام را در حد بیمارستان و امام را در حد طبیب تنزل داد، شأن امام بالاتر از این است اما اصل قواعد سلامتی و درمان به دست امام است یعنی خود قانون را امام می گذارد، قواعد سلامتی و بیماری دست امام است و امام حاکم بر تمام قوانین است.
وی عنوان کرد: گاهی گفته می شود چطور از امام درخواست کمک می شود در حالی که خود امام مبتلا بوده و مثلا زندانی بوده و از او می خواهیم زندانیان آزاد شوند، این مسأله نشانه درک پایین است چرا که امام دو جنبه دارد یکی لباس بشری است و دیگری جنبه ملکوتی و حلقه اتصال همه کائنات با خداست که هر دو باید با هم باشد.
حجت الاسلام میرباقری خاطرنشان کرد: امام برای این که عالم را سیر دهد با خدا عهد بسته تا بلا و ابتلا را بپذیرد در حالی که می تواند با کمترین تصرفی آن را رفع کند، از سوی دیگر این عالم، عالم ابتلا و امتحان است و این ابتلائات می تواند زمینه رشد انسان را فراهم کند.
با نگاهی به آیه 110 کهف:
بگو: «من فقط بشری هستم مثل شما؛ (امتیازم این است که) به من وحی میشود که تنها معبودتان معبود یگانه است؛ پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد، باید کاری شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!.
این امتیاز را چگونه تسری دهیم؟
احسنت به ایشان که بهره ای از حکمت دارند
با اثباتِ این مطلب، میتوان نتیجه گرفت که هیچ علتِ غیر فاعلی نیز (خواه علتِ غایی باشد یا قابلی یا مادی یا صوری یا...)، در وجود معلول خود، تأثیرِ حقیقی ندارد؛ زیرا علیتِ هرچیز (چه به نحو غایی یا قابلی یا مادی یا صوری یا ...)، تابعِ وجود آن است و وقتی اثبات شد که وجود را تنها خداوند اعطاء میکند، وجود هر علتی و در نتیجهْ علیتِ آن (بهنحوِ فاعلی یا غایی یا قابلی یا مادی یا صوری یا...) از آنِ خداوند خواهد بود.[4]
چرا فکر میکنید فقط این شمایید که حق دارید دین را تفسیر کنید...