پای حرف مبتلایان کرونا و پرستاران در بیمارستان کامکار قم / هر روز ۸ نفر ترخیص می‌شوند / یک بیمار: با ۴۲ درجه تب، اسهال و استفراغ و سرفه‌های شدید مراجعه کردم / پس از ۱۱ روز بستری بزودی مرخص می‌شوم

در این روزهایی که کرونا، در حال یکه‌تازی است و در جامعه تا حدی توانسته بیم و ناامیدی و هراس ایجاد کند، بیماران رها شده از کرونا، مهم‌ترین عامل در شکست این بیماری را، توکل، امید به زندگی و روحیه‌ای شاد می‌دانند، البته روحیه‌ای که با حضور مدافعان سلامت در سنگر مهربانی میسر شده است.

با همه نگرانی‌ها و البته رعایت بهداشت، وارد بیمارستان کامکار قم می‌شویم، بیمارستانی که پس از شیوع ویروس کرونا در قم، نخستین مرکز نگهداری و قرنطینه این بیماران در کشور و شهر قم تعیین شده است و بیماران زیادی در این بیمارستادوران قرنطینه و درمان را سپری می‌کنند.

با وجود ترس و نگرانی برخی از مردم از کرونا، در این بیمارستان از بدو ورود، امید و زندگی جریان دارد، همه در تلاش‌اند و با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر به ارائه خدمت می‌پردازند، از چهره برخی از پرسنل، مشخص است که ساعت‌ها استراحت نداشته‌اند اما به گونه‌ای مشغول به خدمت هستند گویا قرار است به نزدیک‌ترین اعضای خانواده‌شان خدمت کنند، همین اندازه دلسوز و دقیق و پرتلاش.

اگر چه این جا همه ماسک بر صورت دارند اما می‌توان صداقت در خدمت‌رسانی را در چشمان کادر درمانی و حس قدرشناسی را در چهره بیماران دید و همان قدر که فوت یک بیمار با همه تلاش شبانه‌روزی تلخ و دردناک است، برگه ترخیص بیماری دیگر، امیدآفرین و رضایت بخش است.

اینجا ورود همراهان داخل بیمارستان و حتی ملاقات ممنوع است و جای خالی خانواده و اطرافیان را کادر درمانی پرمی‌کنند، شاید دلتنگی بیماران از نبود خانواده، سخت‌ترین دوران تحمل درد و بیماری است، اما حضور مدافعان سلامت در این روزهای دلتنگی و بیماری، روزنه‌های امید را در دل بیماران زنده نگاه می‌دارد.

رعایت نکات بهداشتی نقش مهمی در پیشگیری از بیماری کرونا دارد

دکتر محبی از پزشکان بخش می‌گوید:رعایت نکات بهداشتی نقش مهمی در پیشگیری از بیماری کرونا دارد و در روند درمان نیز توکل به خدا و امید دارای اهمیت زیادی است، همه تلاش پزشکان و کادر درمان در این بیمارستان، در جهت بهبود بیماران خلاصه می‌شود و وقتی بیماری قرار است ترخیص شود، نشاط و شادی زیادی در بخش ایجاد می‌کند، انگار یکی از اعضای خانواده‌مان بهبود یافته است.

زهرا جدا از پرستاران تلاش‌گر می‌گوید: از بیماران و خانواده‌هایشان تقاضا داریم برای ما دعا کنند و این بهترین پاداش برای گذران از این روزهای سخت است.

وی می‌گوید در بخش زنان بیمارستان کامکار بیش از 35 نفر بستری هستند که در صورت بهبود و ترخیص افراد دیگری جایگزین می‌شوند و ما هر روز وقتی در بخش حضور داریم آرزو می‌کنیم بیماران هر چه زودتر بهبود یافته باشند و بیمارستان را ترک کنند.

دکتر حسینی نیز از پزشکان حاضر در بیمارستان است، وی می‌گوید به طور متوسط در روز 8 نفر مرخص می‌شوند که این نشان می‌دهد درصد بهبود در بیماران رضایت‌بخش و امیدوارکننده است.

نباید از شنیدن جواب مثبت کرونا، امید را از دست بدهیم

وی بیان کرد: اگر پاسخ کسی مثبت باشد چند روزی اینجا بستری می‌شود تا بهبودی کامل ایجاد شود، فقط نباید از شنیدن جواب مثبت کرونا، امید را از دست بدهیم، این هم یک بیماری است که قابل درمان بوده و نیاز به مراقبت دارد.

پریزاد مسئول ICU بیمارستان نیز به خبرنگار ما گفت: در این قسمت، مراقبت‌های ویژه از بیماران صورت می‌گیرد و نظارت دقیقی بر وضعیت بیمار انجام می‌شود تا دوران بحران در بیماری رفع شود.

وی تصریح کرد: در این قسمت، تجهیزات پیشرفته‌تری در اختیار بیماران قرار می‌گیرد تا حال بیماران به شرایط عادی بازگردد و بتوانند خود را برای روز ترخیص آماده کنند.

پریزاد بیان کرد: باید اکسیژن خون بیمار به خوبی تامین شود تا به عملکرد مثبتی در بدن بیمار منجر شود، بیماری‌های ریوی و از جمله کرونا منجر به کاهش اکسیژن در خون می‌شود و ما ICU علاوه بر ارائه خدمت ویژه به بیماران بدحال، در تامین اکسیژن خون و حفظ سلامت بیمار کمک می‎کنیم، البته بیماران نیز با روحیه‌ای عالی و امید می‌توانند بر بیماری غلبه کنند.

ربانی نیز مسئول رادیولوژی بیمارستان در خصوص این بخش می‌گوید: رادیولوژی اولین جایی است که با انداختن عکس از ریه می‌توان مثبت بودن کرونا را تشخیص داد، ما اولین عکس از اولین بیمار کرونایی را در این بخش گرفتیم که جاهای درگیر شده با کرونا را به ما نشان داد.

وی عنوان کرد: وقتی میزان درگیری ریه با بیماری از طریق عکس مشخص شود، روند درمان آغاز می‌شود و براساس آن می‌توان بیمار را مداوا کرد، رادیولوژی و خصوصا سی تی اسکن در تشخیص و روند درمان بیماران مبتلا به کرونا، بسیار اساسی و راهبردی است.

علی امیرآبادی فراهانی نیز یکی از پرستاران بخش می‌گوید:بیمارانی هستند که بعد از گذشت دو روز از بیماری، متوجه می‌شوند و ما پس از آنکه تست آنها را مثبت اعلام کردیم قرنطینه می‌شوند.

وی تصریح کرد: برخی از بیماران که رو به بهبودی می‌روند می‌توانند ادامه درمان را در منزل بگذرانند و به صورت ایزوله در خانه قرنطینه شوند، این دسته از بیماران باید مراقب باشند به عنوان ناقل بیماری کرونا، باید در قرنطینه کامل به سر ببرند.

مسئولان به بیمارستان‌هایی که ویژه بیماران کرونایی است سری بزنند

این پرستار تلاش‌گر گفت: ما از مسئولان تقاضا داریم به بیمارستان‌هایی که ویژه بیماران کرونایی است سری بزنند و از نزدیک شاهد مشقات و سختی‌های کار باشند و اگر قرار است در نهایت، از افرادی تقدیر شود از این مدافعان سلامت که جان خود را در خطر انداخته‌اند قدردانی کنند، اگر چه تلاش کادر پزشکی و پرسنل با هیچ چیزی قابل جبران نیست.

سید روح‌الله ابراهیمی یکی از بیماران بهبود یافته است، وی می‌گوید: 18 روز دوران قرنطینه من طول کشید و 16 روز بستری بودم و توانستم با خدمات صادقانه پرسنل و کادر درمانی، جان سالم به در ببرم.

وی بیان کرد: من 40 سال دارم و بیماری پیش‌زمینه‌ای هم نداشتم و اصلا متوجه بیماری خودم نیز نشدم، من دعا می‌کنم هیچ کس گرفتار این بیماری نشود و هر کس نیز که تست کرونای او مثبت است به زودی مداوا شود.

بخش زیادی از درمان، بستگی به شرایط روحی بیماران دارد

این بیمار بهبود یافته عنوان کرد: بخش زیادی از درمان، بستگی به شرایط روحی بیماران دارد، اما به زندگی و بهبودی امیدوار باشند، بهبودی را به دست می‌آورند؛ شکست کرونا کاری ندارد فقط باید شاد و امیدوار باشیم.

رضا علی اکبری یکی از بیماران بستری شده در بیمارستان نیز می‌گوید: من با 42 درجه تب مراجعه کردم، اسهال و استفراغ و سرفه‌های شدید داشتم و بیش از 11 روز است که بستری شده‌ام و به زودی نیز مرخص می‌شوم.

وی بیان کرد: این بیماری فقط 48 ساعت اول‌اش سخت و با درد بسیاری همراه است، وگرنه اگر شاد باشیم و امید خود را از دست ندهیم، مانند بقیه بیماری‌ها بهبود می‌یابد.

این بیمار عنوان کرد: پرسنل و کادر درمان بیمارستان واقعا سنگ تمام گذاشتند و اصلا نمی‌توان تلاش این عزیران را به هیچ شکلی جبران کرد، امیدارم خداوند بهترین اجر و پاداش را برای این عزیزان در نظر بگیرد.

اینجا تلخی و شیرینی در کنار هم است و پرسنل و پزشکان و پرستاران در تلاش‌اند تلخی‌ها به شیرینی تبدیل شود و کمتر بیماری به مرگ فکر کند.