پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سعید جلیلی شب گذشته با حضور در مسجد امام صادق (ع) مشهد مقدس، در نشستی با عنوان «به چه رای بدهیم؟» اظهار کرد: همچنان که برای رضای خدا و انجام درست تکلیف باید دانست به «چه کسی» رای داد و برای این کار، گروههایی، چند ماه برای تهیه فهرست وقت میگذارند و اتفاقاً کار سخت و مهمی است، بحث مهم دیگری را باید در نظر داشت تا آن اقدام نخست به نتیجه برسد؛ این که به «چه چیزی رای» دهیم. اگر «به چه چیزی رای دهیم» مورد توجه قرار گیرد، آن موقع راحتتر میتوان به این رسید که به «چه کسی» باید رای داد. در مسیر درمان باید ابتدا، وجود بیماری را شناخت و دید مشکل «چه چیزی» است، سپس در ساختمان پزشکان، به دنبال «چه کسی» بگردیم.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه در انتخابات، «چه کسی»، فرع بر «چه چیزی» است، تصریح کرد: ممکن است مردم شبهه اعتقادی نداشته باشند و همه ارزشها را هم باور داشته باشند و حتی نسبت به طیف و جمعیتی بگویند شما را میپسندیم، اما با همه اینها، سوالات مشروعی دارند که به دنبال پاسخ آنها هستند. در انتخابات، «چه کسی»، فرع بر «چه چیزی» است.
این عضو شورایعالی امنیت ملّی ادامه داد: مردم میپرسند برای چهار جوان تحصیلکرده بیکار من چه پاسخی وجود دارد؟ برای مسکن و خانهدار شدن، حتی ممکن است نه در کوتاهمدت بلکه در بلندمدت، آیا چشماندازی وجود دارد؟
وی با بیان اینکه علاوه بر مسائل اقتصادی، مردم ممکن است نسبت به آسیبهای اجتماعی، نگرانیهایی داشته باشند، افزود: این سوالها اتفاقاً سوالهای مشروعی است و مردم میخواهند بدانند آیا راهحلی برای آنها وجود دارد یا خیر.
جلیلی ادامه داد: نهتنها باید در برابر سوالها و دغدغههای مرتبط با اقتصاد، اشتغال، مسکن، آسیبهای اجتماعی، کشاورزی و مدیریت کشت، مسئله هزینه-اثربخشی در نظام سلامت، صندوقهای بازنشستگی، صنعت و ... پاسخی داشت و نشان داد امیدی وجود دارد، باید برای ناامیدی دشمن از شرارتهایش هم پاسخ داشت و پاسخ داد که چگونه میتوان دشمن را از اثرگذار بودن آزارهایی که با تحریم و غیره پیگیری میکند ناامید کرد.
وی در بیان راهکار خود برای ایجاد امید در داخل و ناامید کردن دشمن، گفت: باید مسئله را دانست، راهحل را شناخت، آنگاه دید «چه کسی» آن را میتواند حل کند. پرداختن به «چه چیزی»، به قول اصولیون، تخصصاً و نه تخصیصاً «چه کسی» را معین خواهد کرد.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مسائل غیر تخصصی را هم درباره انتخاب نماینده، حائز اهمیت دانست و با بیان اینکه شاخصهای شِکلی هم برای تعیین «چه کسی» مهم است، گفت: نامزدی که فقط حوصله توییتخواندن دارد، آیا اصلاً حوصلهاش میکشد چهار بار لایحۀ چندین صفحهای بودجه را بخواند؟ نامزدی که فقط حوصله توییتخواندن دارد، آیا اصلاً حوصلهاش میکشد چهار بار لایحۀ چندین صفحهای بودجه را بخواند؟
جلیلی ادامه داد: در موضوع توافق برجام، نمایندههایی داشتیم که در آن باره اظهار نظر میکردند و وقتی میپرسیدیم اصلا آن را خواندهای پاسخ میداد: «نه، من در مجموع احساس میکنم چیز خوبی است!» توقع نداریم همه نمایندهها علامه دهر باشند و بر ظرائف و دقائق همه مسائل مسلّط باشند اما باید حداقل آنقدر حوصله و همت پیگیری داشته باشند که وقتی با طرح یا لایحهای مواجه شدند، از متخصصان کمک بگیرند و با بذل توجه وافی به جمعبندی کارشناسی برسند.
عضو شورایعالی امنیت ملی، با یادآوری اینکه حضور مردم در تشییع حاج قاسم، خرج موشک انتقام بود، گفت: حضور هر یک نفر آنها در راهپیمایی ۲۲ بهمن هم یک موشک در قلب مستکبران بود. هر رای مردم در انتخابات هم مثل یک موشک بر پایگاه دشمن است، اما مسئله این است که چه زمانی این رایها «نقطهزن» میشوند؟
جلیلی تصریح کرد: رأیِ نقطهزن، نمایندهای را به مجلس میفرستد که میتواند تحریم دشمن را بیاثر کند؛ همانطور که موشک نقطهزن، جایی را هدف میگیرد که تهدید نظامی او را از بین میبرد. رقم زدن چنین صحنهای در انتخابات در گرو کار جبههای است و کار جبههای ملازم با تقسیم کار است. باید همهباهم به صحنه بیاییم و هر کسی در حد وسع و توانش در مسیر رسیدن به شناخت مشترک از مسائل و راهحلها و مطالبه آن از نمایندهها بکوشد.
جلیلی با بیان اینکه این حضور نباید مقطعی باشد و فردای انتخابات فروبنشیند، تصریح کرد: باید بین دو انتخابات هم، همهباهم همیشه در صحنه باشند و جامعه را در مسیر رسیدن به درک مشترک از مسائل و راهحلها، سوق دهند.
عضو شورایعالی امنیت ملّی عدم استفاده از فرصتها را مورد اشاره قرار داد و خاطرنشان کرد: رهبر معظّم انقلاب در بیانیه گام دوم پس از برشمردن نقاط قوّتِ ما در گام اول، با صراحت و صداقت از بزرگترین نقطه ضعف گام اول یاد کردند و گفتند ما رتبۀ اول عدم استفاده از فرصتها را کسب کردیم.
جلیلی با تاکید بر اینکه در گام دوم باید نقیصه عدم استفاده از فرصتها را رفع کرد، افزود: برای مثال، سالیانه نمایندهها برای ۴۰۰ هزار میلیارد تومان و در چهار سال برای ۱۶۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه کشور تصمیم میگیرند. باید مطالبه کرد هر نماینده برای این حجم از منابع ملت چه برنامهای دارد و چگونه میخواهد درباره آن تصمیم بگیرد.۷۰ درصد بودجه مربوط به شرکتهای دولتی است که اصلا در مجلس بحث نمیشود!
وی ادامه داد: این بودجه تنها ۳۰ درصد بودجه دولت است و ۷۰ درصد آن مربوط به شرکتهای دولتی است که اصلا در مجلس بحث نمیشود. شرکتهایی که به گفته دیوان محاسبات ۱۹۷ تای آنها ۵۳ هزار میلیارد تومان فقط زیانده هستند، آقای نماینده برای آنها چه برنامهای دارید؟ برای اصلاح این وضع و برای نظارت بر آنها چه کار میخواهید بکنید؟ چرا مجلس به ۷۰ درصد از بودجه که در اختیار شرکتهای دولتی است وارد نمیشود؟ نمایندگانی که به مجلس میفرستیم باید اصلاح و نظارت بر آنها را پیگیری کنند.
جلیلی، موضوع عدالت را مورد اشاره قرار داد و با بیان اینکه عدالت، موضوعی در کنار موضوعات دیگر نیست بلکه عدالت حاکم بر همه مسائل است، تصریح کرد: نامزدها باید پاسخ دهند چه برنامه روشنی برای این مسائل مهم و این حجم از منابعی که یک ریال دو ریال هم نیستند دارند و در هر کدام از این مسائل مهم چگونه میخواهند عدالت را حاکم کنند؟
وی ادامه داد: یارانههای پنهان که با حداقل برآورد در حدود ۹۰۰ هزار میلیارد تومان است، بحث یک ریال دو ریال نیست، فهرستهای انتخاباتی برای آن چه برنامهای دارند؟ جلیلی، گام نخست در وحدت را رسیدن به مسائل مشترک دانست و گفت: اقناع و اجماع بر راه حلها گام دوم در این مسیر است و فهرست مشترک گامی بعد از این دو است. گام نخست در وحدت رسیدن به مسائل مشترک است.
جلیلی ادامه داد: باید بر روی روشن کردن مسائل و تبیین راهحلها برای رسیدن به یک فهم مشترک در مسئله و طرح مشترک در راه حل توان صرف کرد. در صورتی که الان میبینیم که یک نفر توییت میزند و دیگری جواب میدهد؛ بحثهایی که فاقد ارزش است. چرا توان کشور و نیروها و مردم سر این دردهای زرد گرفته میشود و از دردهای مردم بازمیماند؟
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه حل مشکلات فقط با فهم مشترک در مسئله یا طرح مشترک در راه حل و رسیدن به فهرست مشترک تمام نمیشود، گفت: نباید بعد از انتخابات با هر نتیجهای حتی رایآوریِ نامزدهای مدنظر، گمان کرد تمام شد و رفت تا انتخابات بعدی، بلکه باید به رأیآوردهها کمک کرد.
جلیلی در پایان گفت: نمایندگان در دوره نمایندگی بیشتر به حضور و پشتیبانی مردم نیاز دارند تا دوران نامزدی برای جلب رأی. گاهی فهم مشترک از مسائل و طرح مشترک برای پاسخ وجود دارد، اما تعارض منافع باعث میشود برخی که منافع خود را در خطر میبینند حتی با آگاهی از مسائل و راهحلها در برابر آنها مقاومت کنند. از همین روست که میگوییم حضور مردمی بعد از انتخابات برای نظارت و مطالبه، مهم است.