احتمال اطلاع رسانی عبدالمهدی به آمریکایی ها قبل از حمله ایران، افزایش نقش سوئیس به عنوان میانجی و امکان ادامه عملیات انتقام جویانه تهران / آمریکا و ایران، بین صفحه شطرنج و رینگ بوکس؛ چه خواهد شد؟

أسامة أبو ارشيد در العربی الجدید نوشت:  پس از حمله موشکی ایران به دو پایگاه نظامی آمریکا در عراق، صحبتهای وزیر خارجه ایران در روز چهارشنبه، که تصریح کرد پاسخ تهران به ترور سردار سلیمانی به پایان رسیده است و همزمان، اظهارات رئیس جمهور آمریکا مبنی بر اینکه ایران از تنش زایی نظامی عقب نشینی کرده است، بدین معناست که ما در برابر یک بازی شطرنج بین دو طرف قرار داریم؛ که احیانا به سمت رینگ بوکس متمایل می شوند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: عملا، کاهش شدت تنش ها بین ایران و آمریکا، حداقل، مقابله نظامی فراگیر میان آنها را به تاخیر انداخته است؛ مقابله ای که هیچ یک از دو طرف خواهان آن نیست؛ از این رو، تهران و واشنگتن، هر یک به نوبه خود سعی دارند نردبانی را برای طرف مقابل باقی بگذارند تا از درخت درگیریها پایین آید.

معنای صحبت ظریف در مورد اینکه ایران به دنبال تنش یا جنگ نیست، کاملا واضح بود. ضمن آنکه 12 موشک شلیک شده به سمت دو پایگاه آمریکایی، به ادعای آمریکا منجر به کشته یا زخمی شدن هیچیک از سربازان آمریکایی نشد و این نکته، نه تنها نشان دهنده ضعف تکنولوژی نظامی ایران نیست، بلکه حکایت از محاسبات دقیق این کشور دارد؛ چرا که منابع آمریکایی و عراقی تاکید می کنند که دو ساعت پیش از حمله، تهران به عبدالمهدی اطلاع داده بود که چنین قصدی دارد و طبعا می داند که عبدالمهدی به آمریکایی ها در این مورد پیغام می رساند.

منابع دیگری تصریح می کنند که ایرانی ها کانال های تماس پنهانی با آمریکا را گشوده اند، که از آن میان، سوئیس است که منافع آمریکا در تهران را نمایندگی می کند و از طریق آن، ایران پیامی را به آمریکا رسانده است مبتنی بر انکه ایران قصد ادامه حملات مشابهی را ندارد. حتی فراتر از این، مایک پنس تاکید می کند که ایران از شبه نظامیان هم پیمان خود خواسته است که به اهداف آمریکایی حمله نکنند؛ چرا که در نهایت، ایالات متحده ایران را مسئول این حملات می داند.

تمام این مسائل، زمینه را برای کاهش تنش زایی آمریکا فراهم کرد؛ چرا که پیش از این، ترامپ تهدید کرده بود که به هر حمله ایران، پاسخی کوبنده می دهد؛ اما پس از حمله به عین الاسد و اربیل، رئیس جمهور ایالات متحده به تحریمهای اقتصادی علیه نظامی ایران اکتفا می کند. بنابراین، ما شاهد یک بازی حساب شده و دقیق روی صفحه شطرنج هستیم.

می توان گفت هر دو طرف سعی دارند راه بازگشتی را برای طرف مقابل باقی بگذارد.

صرفنظر از نظریه های مبتنی بر توطئه آمریکا و ایران، برای تقویت ایران و نفوذش در منطقه، واقعیت آن است که واشنگتن و تهران، به دنبال مقابله نظامی نیستند. مساله مهم آن است که پاسخ ایران، با وجود محدودیتش، تا حدودی به وجهه ایالات متحده خدشه وارد کرد.

کلام آخر آنکه نقطه ای که امروز ایالات متحده و ایران در آن ایستاده اند، آخرین نقطه نیست و به احتمال زیاد، سریال پاسخ ایران به ترور سلیمانی در هفته ها یا ماههای آینده، به صورت غیر مستقیم، ادامه می یابد. رابطه دو کشور ایران و آمریکا، آمیخته ای است از بازی شطرنج و بوکس و ضرورتی ندارد که مقابله نظامی، اساس راه خروج از این معادله باشد؛ به این دلیل که ترور سلیمانی، احتمالا منجر به مذاکرات سیاسی زودهنگام می شود.