معاون اول احمدي نژاد ،توكلي را به ويژه خواري و فساد اداري متهم كرد/استناد رحيمي به سخنان حجاريان

محمدرضا رحيمي، معاون اول رييس جمهور نسبت به اظهارات احمد توكلي واكنش نشان داد. رحيمي در نامه يي خطاب به رييس مركز پژوهش هاي اسلامي، او را به سوءاستفاده از موقعيت، «يقه سفيد» بودن، «ويژه خواري»، «فساد اداري» و «سوءاستفاده از اعتبار رهبري براي امتياز گيري و بورس» متهم كرد.

به گزارش انتخاب، معاون اول احمدي نژاد در نامه خود به رييس مركز پژوهش هاي مجلس، او و همفكرانش را متهم به «تخريب دولت» كرد و نوشت: در بخشي از مصاحبه دروغ را منشا همه بدي ها و كليد در اتاقي دانسته ايد كه سيئات را در آن گردآورده اند و با استناد به حديث شريف نبوي، معاون اول رييس جمهوري را درباره مدرك تحصيلي متهم به دروغ كرده ايد، از همين آموزه ديني استفاده مي شود، كه متاسفانه اظهارنظر خصمانه شما برپايه دروغي بنا شده است كه خود و دوستانتان ساختيد و پرداختيد و رسانه هاي همسويتان را براي انتشار اين دروغ به ياري طلبيديد. چون كار را به جايي رسانديد كه پاسخي درخور لازم داشت، معاون اول رييس جمهوري براي برملاشدن اين دروغ جمعي شما و همدستانتان كه چيزي شبيه مثل معروف «آي دزد...آي دزد» بود، چاره يي نداشت جز آنكه از مجاري قانوني طرح شكايت كند و نتيجه شكايت در دادسرا و دادگاه نيز مجرم شناخته شدن اتهام زنندگان و مشخصا آقاي الياس نادران، نماينده مجلس شوراي اسلامي بود.
    
در ادامه اين نامه رحيمي با اشاره به مدرك تحصيلي توكلي، چگونگي سير كسب مدرك تحصيلي او را شرح داده و نوشته است: به موجب دست خط مورخ 25/8/71 جنابعالي خطاب به آقاي دكتر معين وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي نوشته ايد: «چون در خرداد سال آينده دوره كارشناسي را در رشته اقتصاد نظري به پايان مي رسانم مصمم هستم اگر امكان فراهم شود ادامه تحصيل را در دوره كارشناسي ارشد در يكي از كشورهايي كه از اعتبار بالابرخوردار است انجام دهم، مقتضي است در اين زمينه مساعدت فرماييد.» اين مدرك بيانگر آن است كه يك سال قبل از فارغ التحصيلي در دوره كارشناسي آنهم بدون شركت در كنكور درخواست بورس تحصيلي در كشوري كه به زعم شما اعتبار بالايي دارد كرده ايد. آيا از خود پرسيده ايد كه چگونه ممكن است كسي بدون كنكور وارد دانشگاه شود و تقاضاي بورس تحصيلي نمايد و آيا فكر كرده ايد كه حق چه كساني را ضايع كرده ايد؟ يادداشتي به تاريخ 11/7/72 به قلم شما موجود است كه به وسيله آقاي دكتر گلپايگاني وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي با قيد دستور «اقدام فوري» در هامش تقاضاي شما به عنوان معاونت دانشجويي آن وزارتخانه ارجاع شده است. شما در آن يادداشت آورده ايد: «سال گذشته به دستور مقام معظم رهبري جناب آقاي دكتر معين وزير محترم وقت دستور تشكيل پرونده اعزام اينجانب به خارج از كشور را براي اتمام تحصيل صادر كرد... به همين دليل درخواست مي كنم در انجام اقدامات لازم تسريع به عمل آيد.»
    در ادامه آمده است: ملاحظه مي كنيد كه جنابعالي براي رسيدن به مقصود چگونه از اعتبار و جايگاه مقام معظم رهبري سوءاستفاده كرده ايد. با اين وصف معاونت وقت دانشجويي ذيل دستور «اقدام فوري» وزير فرهنگ و آموزش عالي وقت مي نويسد كه «اعزام بدون كنكور ممنوع است، لطفا صريح اظهارنظر شود» و متعاقب آن وزير وقت در تاريخ 12/7/72 در پي نوشتي به معاونت دانشجويي دستور مي دهد: «معاونت محترم دانشجويي لطفا با توجه به سابقه امر و تاكيد جناب آقاي دكتر معين ترتيبي اتخاذ فرماييد به موقع انجام گيرد» و پس از اين است كه معاونت دانشجويي به تاريخ 13/7/72 در ذيل همان نامه مي نويسند: «اداره امور بورس ها با توجه به موافقت و دستور وزير محترم اقدام شود.» و متعاقب آن طي نامه 30000/42 مورخ 17/7/72 مديركل بورس ها و دانشجويان خارج از كشور به اداره كل گذرنامه و وزارت خارجه براي اعزام به خارج از كشور معرفي مي شويد. البته براي تحصيل در رشته اقتصاد در دانشگاه ناتينگهام انگليس در مقطع كارشناسي ارشد.
    اين اسناد مبين اين واقعيت تلخ است كه جنابعالي با اعمال فشار در مدت پنج روز موجبات بورس و اعزام به خارج از كشور را با نقض همه قوانين موجود كشور بدون شركت در كنكور و با استناد نادرست به دستور مقام معظم رهبري براي خود فراهم مي كنيد.
    
    رحيمي با اشاره به نامه ديگر توكلي به اداره كل بورس ها و دانشجويان خارج از كشور نوشته: شما تعهد كرديد در مقطع كارشناسي ارشد يا دكترا در هيچ يك از دانشگاه هاي كشور پذيرفته نشده و «شاغل به تحصيل» نيستيد، لكن در فرم مربوط به اطلاعات تعيين محل خدمت بورسيه ارزبگيران وزارت فرهنگ و آموزش عالي درباره وضع تحصيلي شما نوشته شده كارشناسي و كارشناسي ارشد را از دانشگاه شهيد بهشتي اخذ كرده ايد در حالي كه مطابق مدارك موجود شما براي مقطع كارشناسي ارشد بورسيه شده ايد.
    
    با توجه به اينكه جنابعالي كارشناسي ارشد را طي نكرده و از مقطع كارشناسي به مقطع دكترا جهش كرده ايد پس از تذكر وزارت فرهنگ و آموزش عالي درباره اين روند غيرقانوني به خط خود خطاب به آقاي دكتر سالار آملي مسوول امور دانشجويان ايران در انگليس مي نويسيد: «... شما بنده را نسبت به مقررات ارزشيابي دكتراي بدون داشتن فوق ليسانس مطلع فرموده بوديد حال تسجيل شد، طبيعي است با علم به اين مساله دارم تحصيلم را ادامه مي دهم. هرچند جهل بنده هم مانع اعمال مقررات قانوني يا مشروع نمي شود. مساله ارزشيابي معادل هم چندان مساله نيست» اين اعتراف بيانگر آن است كه شما بدون موافقت اوليه وزارت علوم و با وجود نداشتن مدرك تحصيلي كارشناسي ارشد خود را به عنوان دانشجوي دكتراي رشته اقتصاد به وزارت علوم تحميل كرده ايد و تا اينجا يعني اعزام خلاف قانون و بدون ضوابط و تحصيل خلاف قانون و البته دغدغه يي هم براي عضويت هيات علمي در آينده نداشته ايد، چه آنكه بيش از هركس به قدرت لابي گري خود كه مختص يقه سفيدان است واقف بوده ايد.
    
    رحيمي افزوده است: جالب آنكه به خط و تعهد خود نيز پايبند نمانديد و بر اساس همان پيش فرض هاي ذهني از طريق خلاف قانون و با بهره گيري از رانت هايي كه بيش از همه كس از آن برخوردار بوده ايد با وجود داشتن مدرك معادل دكترا به عضويت هيات علمي يكي از دانشگاه هاي معتبر كشور درآمده ايد. جل الخالق اگر اين رانت و مفسده سيستماتيك يقه سفيدان آنگونه كه گفته ايد نيست در كدام قاموس بايد به دنبال نامي براي فرآيند اخذ مدرك شما بود كه ديگران را به آن متهم مي كنيد؟
    
    رحيمي با اشاره به نامه يي در سال 57 معاون دانشجويي وقت وزارت فرهنگ و آموزش عالي به عنوان مقام عالي وزارت، به محتويات اين نامه اشاره كرده و گفته است: در اين نامه نوشته شده «چون همسر و فرزندان احمد توكلي در ايران به سر مي برند طبق ضوابط و آيين نامه بورس مقرري به شكل مجردي به ايشان تعلق مي گيرد» و باز هم به موجب تقاضاي كتبي 1/7/75 اذعان مي داريد كه تا پايان اسفند 74 ارز متاهلي به من پرداخت شده است و بر همين مبني درخواست تداوم آن رويه غلط را مي نماييد و اين احتمالابيانگر وسواس و دقت نظر شما نسبت به حفظ بيت المال و جلوگيري از اتلاف آن است! به راستي چگونه مي شود به صورت نامشروع و بدون استحقاق براي خود، همسر و فرزندان ارز دانشجويي بابت 38 ماه دريافت كنيد درحالي كه بنا به استنادات موجود شما فقط 11 ماه در خارج از كشور حضور داشته ايد؟ اگر چه كسي منكر اين نيست كه يكي دوبار خانواده محترم در سفر به اين كشور «اعتبار بالا» همراه جنابعالي بوده اند. آقاي توكلي! درباره حرمت دريافت وجوه من غير حق چگونه بايد قضاوت كرد؟
    
رحيمي در بخش ديگري از نامه خود به آنچه فساد مالي توكلي مي خواند، پرداخته و او را به رانت خواري متهم كرده است: جنابعالي با رايزني و ويژه خواري در سال 1370 براي خود و شركايتان زميني به مساحت 3000 متر مربع در شهرك غرب تهران به ارزش 180 ميليون تومان در زمان رياست آقاي محسن رفيق دوست بر بنياد مستضعفان و جانبازان با تخفيف به قيمت 23 ميليون تومان به اصطلاح خريداري! كرده ايد و متقاضي شده ايد كه اين مبلغ را ظرف 10 سال پرداخت كنيد و هر ساله 10 درصد ظرفيت پذيرش دانش آموز در مدارس غيرانتفاعي را به بنياد مستضعفان اختصاص دهيد. صرف نظر از آنكه از آن سال تاكنون يك ريال پس نداده ايد، حتي يك درصد سهميه تحصيلي مدرسه غيرانتفاعي تان را هم به فرزندان جانبازان و مستضعفان اختصاص نداده ايد حال آنكه ارزش امروز اين زمين 12 ميليارد تومان است. در پايان نامه رحيمي، معاون اول احمدي نژاد با استناد به يكي از سخنان سعيد حجاريان آورده است: از ماجراي روزنامه شما و اخذ مجوز چاپخانه و ارز دولتي و فروش آن كه بنا به نظر آقاي سعيد حجاريان «هم كاغذ مفت گرفته ايد و هم چاپخانه» مي گذريم و شرح آن را به مجالي ديگر مي سپاريم. جناب آقاي توكلي ملاحظه اين همه پاكدستي و پاكزيستي شما براي رسيدن به دولت پاك! و مبارزه با يقه سفيدان مفسد هيچ جاي تعجب ندارد: گرچه در جايي مدعي و طلبكارانه اظهار داشته ايد: اعزام شما براي تحصيل، حداقل خدمت نظام به امثال شماست. آقاي توكلي متاسفانه شما با بهره گيري از امكانات رسانه يي كه در اختيار داريد علاوه بر ويژه خواري و اخذ مدرك تحصيلي بدون استحقاق و اكتساب دارايي هاي شبهه ناك اين امكانات را وسيله دروغ پراكني و ايجاد جو بدبيني و بي اعتمادي در بين مردم قرار داده ايد و اين نتيجه همان ابهامي است كه در موضوع تحصيل جنابعالي از «انگليس» شروع شده و هنوز هم ادامه دارد و روزي بايد آشكار شود.