دادستان کل کشور: اغتشاشات آبان ماه در ۸ استان کشور «محدود» بود

محمدجعفر منتظری در مراسم تودیع و معارفه دادستان کرج که امروز یکشنبه یکم دی ماه در باشگاه میلاد کرج برگزار شد، با بیان اینکه امنیت در جامعه مانند اکسیژن برای بدن است افزود: انسان بدون آب و غذا می‌تواندتا مدتی زندگی را ادامه دهد، اما اکسیژن برای انسان اهمیتش به گونه ای است که اگر چند دقیقه به بدن نرسد حیات از بین می رود، نقش اکسیژن برای ادامه حیات انسان اساسی است اگر اکسیژن به اندازه لازم به بدن برسد چشم می‌بیند، گوش می‌شنود، زبان می‌گوید، قلب می‌تپد و مغز اندیشه می‌کند اما وقتی اکسیژن نباشد همه اینها از کار می افتد.

به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: امنیت برای یک شهر و یک جامعه این چنین است اگر امنیت باشد در سایه امنیت انسان می تواند آسایش و راحتی داشته باشد، رشد و پیشرفت انسان در همه حوزه ها منوط و مشروط به داشتن امنیت است، اگر امنیت باشد اقتصاد رشد و دانشگاه‌ها و مراکز علمی فعالیت می‌کنند، هنرمند، صنعتگر، کارگر، مدیر و دانشجو همه در سایه امنیت می‌توانند کار، تلاش، پیشرفت و ترقی کنند، امنیت که نباشد هیچ نخواهد بود نه استادی می تواند درس دهد، نه شاگردی می تواند درس بخواند، نه کارگر می‌تواند کار کند، نه خیاط و عطار و سایر صنوف می توانند کار کنند، پس باور کنیم که امنیت در جامعه حکم اکسیژن را دارد.

وی ادامه داد: جالب اینجاست که امن و ایمان هر دو یک ریشه دارند، دو عنصری که در زندگی انسان سعادت و خوشبختی در گرو آن است، پس اگر امنیت باشد و ایمان نباشد اگرچه زندگی انسان از لحاظ مادی تأمین می شود اما انسان فقط برای این دنیا خلق نشده است، انسان باید در جایگاهی قرار گیرد که امنیت بعد از مرگ وی هم تامین شود بنابراین از ایمان گفته شده است.

دادستان کل کشور با اشاره به دشمنی ۴۰ ساله با نظام جمهوری اسلامی ایران، گفت: دشمن در این مدت تمام تلاش خود را کرده تا ایمان و امنیت را بگیرد، چون ملتی که ایمان ندارد دست بسته در برابر خواسته‌های دشمن تسلیم می‌شود و ملتی که امنیت ندارد هیچ نخواهد داشت.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: دشمن در تلاش است با ایجاد ناامنی بین امت اسلامی مانع هر گونه پیشرفتی شود، حوادث منطقه را که می‌بینیم نه فقط حوادث کشور ما نه فقط حوادث آبان ماه کرج و اطراف کرج که یکی از نقاطی بود که دشمن بر روی آن سرمایه‌گذاری کرده بود، هشت استانی که در آبان ماه گرفتار اغتشاشات محدود بود را نمی‌گوییم؛ منطقه را ببینید در شرق کشور ما دشمن چه ناامنی هایی به وجود آورده است، جنوب کشور را ببینید در یمن و بحرین در قسمت‌های دیگر غرب کشور در عراق، سوریه و لبنان در شمال آفریقا، اینها همه حساب شده است، چطور دشمن روی این منطقه انقدر سرمایه گذاری می کند؟ چرا در نقاط دیگر عالم انقدر جنگ و خونریزی و جنایت نیست آیا اینها علتی ندارد که ما را به اندیشه وا دارد؟