صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۳ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۵۱۸۲۰۱
تاریخ انتشار: ۱۲ : ۱۷ - ۲۶ آذر ۱۳۹۸
غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگو با «انتخاب»:
فعال سیاسی اصلاح‌طلب، آن‌چنان که در سال 96 شاهد بودیم آکادمیسین‌ها، فعالان سیاسی، جامعه‌شناسان، اقتصاددانان و تمامی دلسوزان کشور، تاکید کردند که با چنین مسائل، چالش‌ها و شکاف‌هایی مواجه هستیم و اگر به آن‌ها رسیدگی نشود، در کوتاه مدت شاهد رخدادهایی خشونت‌آمیزتر خواهیم بود اما در عمل شاهد بودیم که گوش شنوایی برای این اظهارات نبود. در فضای کنونی نیز ایراد اظهاراتی همچون محکوم کردن اصلاح‌طلبان به توطئه برای برکناری دولت هیچ خدمتی به کشور نخواهد کرد و تنها اعتماد عمومی و چند قطبی شدن در جامعه را افزایش می‌دهد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

فعال سیاسی اصلاح‌طلب می گوید: آن‌چنان که در سال 96 شاهد بودیم آکادمیسین‌ها، فعالان سیاسی، جامعه‌شناسان، اقتصاددانان و تمامی دلسوزان کشور، تاکید کردند که با چنین مسائل، چالش‌ها و شکاف‌هایی مواجه هستیم و اگر به آن‌ها رسیدگی نشود، در کوتاه مدت شاهد رخدادهایی خشونت‌آمیزتر خواهیم بود اما در عمل شاهد بودیم که گوش شنوایی برای این اظهارات نبود. در فضای کنونی نیز ایراد اظهاراتی همچون محکوم کردن اصلاح‌طلبان به توطئه برای برکناری دولت هیچ خدمتی به کشور نخواهد کرد و تنها اعتماد عمومی و چند قطبی شدن در جامعه را افزایش می‌دهد.

غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و استاد دانشگاه تهران در ارتباط با تاکید رسانه‌های اصول‌گرا بر طرح اصلاح‌طلبان برای برکناری روحانی به منظور سوریه‌ای کردن ایران، به خبرنگار «انتخاب» گفت: «اگر به همین ادبیات برخی از رسانه‌های اصول‌گرا گذاری داشته باشیم، شاید در طول تاریخ ایران، حداکثر هتاکی، توهین و ادبیات خلاف عرف خطاب همین رسانه‌ها به یک رئیس‌جمهور (حسن روحانی) را ایراد کرده‌اند و تندترین انتقادات را گرفته‌اند. حتی در موضوع افزایش قیمت بنزین سایت‌های وابسته به اصول‌گرایان به طور آشکار انگشت اتهام را به سوی دولت کشیدند. اکنون ایراد اظهاراتی نوعی فرار به جلو است.»

وی افزود: «اصول‌گرایان همواره جریان رقیب خود را متهم کرده‌اند که دولت روحانی دستپخت و دستاورد شما بوده اما اکنون در ظرف یک هفته تصور می‌کنند حافظه تاریخی جامعه ضعیف است و به حامیان تداوم کار دولت تبدیل شده‌اند، لذا بر این باور هستم که منکوب کردن اصلاح‌طلبان به اتهام سوریه‌ای کردن ایران، در راستای مسوم کردن و منحرف کردن جامعه از مشکلات است.»

این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: «آن‌چنان که در سال 96 شاهد بودیم آکادمیسین‌ها، فعالان سیاسی، جامعه‌شناسان، اقتصاددانان و تمامی دلسوزان کشور، تاکید کردند که با چنین مسائل، چالش‌ها و شکاف‌هایی مواجه هستیم و اگر به آن‌ها رسیدگی نشود، در کوتاه مدت شاهد رخدادهایی خشونت‌آمیزتر خواهیم بود اما در عمل شاهد بودیم که گوش شنوایی برای این اظهارات نبود. در فضای کنونی نیز ایراد اظهاراتی همچون محکوم کردن اصلاح‌طلبان به توطئه برای برکناری دولت هیچ خدمتی به کشور نخواهد کرد و تنها اعتماد عمومی و چند قطبی شدن در جامعه را افزایش می‌دهد. اکنون به جای طرح چنین موضوعاتی بهتر است که همه نهادها و رسانه‌ها به صورت واحد و همدلانه این مسیر را پی بگیرند که برای جبران مسائل و بحران‌های موجود چه می‌توان کرد و این ناامیدی موجود در جامعه را چگونه به امید و اعتماد عمومی تبدیل کنیم. از گفته‌های اخیر اصول‌گرایان تنها می‌توان واگرایی فزآینده را در سطح عمومی جامعه مورد بازخوانی قرار داد و این در شرایطی که کشور نیازمند هم‌گرایی و وحدت برای گذار از وضعیت کنونی است.»

ظریفیان در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «افراد تندرویی که در سایت‌ها، روزنامه‌ها علیه دولت روحانی تیترهای تند می‌نوشتند، اکنون همین‌ها هستند که با رنگ عوض کردن و بدون لحاظ منافع ملی در پی متهم کردن اصلاح‌طلبان به برکناری روحانی هستند. بازنمایی مسائل و مشکلات جامعه به صورت مصنوعی نه تنها هیچ خدمتی به جامعه نمی‌کند بلکه تنها نوعی تعلیق تاریخی بحران به آینده است که هیچ شخص و نهادی در ادامه حاضر به پذیرش مسئولیت آن نیست. این گونه برخوردها جامعه را از مسیر اصلی خود منحرف خواهد کرد. انحراف توجهات از پرداختن و اصلاح بحران خود به نوعی موجب دلزدگی، انباشت مسائل، ناامیدگی و سرخوردگی در جامعه خواهد شد که همین خود نیز تاثیراتی منفی به همراه خواهد داشت. بنابراین، شعارهای به ظاهر دلسوزانه و در اساس منحرفانه هیچ دردی را از جامعه دوا نخواهد کرد و موجب می‌شود به جای فهم مساله به سوی تقابل با یکدیگر برویم.»

وی در ادامه افزود: «بحث برکناری روحانی، مورد تاکید تنها تعدادی انگشت‌شمار از اصلاح‌طلبان است اما این موضوع چندین سال است که توسط اصول‌گرایان به شکل جدی مطرح می‌شود. بر این باور هستم در شرایط کنونی جامعه ایران به هماهنگی سیستم، حل فوری و اضطراری بحران‌ و آرامش نیاز دارد و در چنین شرایط اورژانسی، به هیچ عنوان طرح برکناری رئیس قوه مجریه نه ضروری به نظر می‌رسد و نه موجب حل بحران می‌شود. هر چند در این میان، وجود گفتگو و جدل در مواضع خود نشانه صلابت جامعه است اما تغییر رئیس جمهور به هیچ عنوان در راستای منافع ملی نیست.»