استقبال گرم سینماگران از «خانه پدری»

کارگردانان، بازیگران و منتقدان سینمای ایران، اکران فیلم سینمایی «خانه پدری» را به فال نیک گرفته و این اتفاق را به کیانوش عیاری تبریک گفتند.

 «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری یکی از پربحث‌ترین فیلم‌های یک دهه اخیر سینمای ایران، پس از پشت سرگذاشتن مسایل و اتفاقات گوناگون، در نهایت پس از ۱۰ سال از دیروز (چهارشنبه اول آبان) رنگ پرده نقره‌ای را به خود دید.

این اتفاق، واکنش مثبت اهالی سینما را هم به همراه داشت، چرا که یک فیلم مهم دیگر از زمره فیلم‌های توقیفی خارج شد.

اصلاحاتی جزیی در این فیلم انجام و با رده‌بندی سنی بالای ۱۵سال اکران شده است. در واقع، کیانوش عیاری بر سر اصولش و تأکید بر حفظ ساختار کلی فیلمش ایستاد و اعلام کرد به این دلیل با اکران محدود موافقت کرده که می‌خواهد از بیات شدن فیلم جلوگیری کند و نمی‌خواهد این فرصت حداقلی برای دیده شدن فیلمش را از دست بدهد.

به همین بهانه، نظر سینماگران را درباره اکران فیلم «خانه پدری» جویا شدیم که در ادامه می‌خوانید.

محمدمهدی عسگرپور/ کارگردان

فیلم«خانه پدری» تجربه خاص و منحصر به‌فردی است. این فیلم را مثل خیلی از کارهای کیانوش عیاری پسندیدم و اکران آن اتفاق خوبی درسینمای ایران است.

پوران درخشنده/ کارگردان

«خانه پدری» فیلمی بسیار روشنگرانه و تاثیرگذار است. عیاری از کارگردانان خوب و بی‌حاشیه سینمای ایران است و به نظرم نمایش فیلم «خانه پدری» او هیچ منعی ندارد.

همایون اسعدیان/ کارگردان

نگاه ظریف در بستر اجتماعی و سیاسی در فیلم‌های کیانوش عیاری به نظر من شاخص و خاص او است و اصلاً تعارف نمی‌کنم وقتی می‌گویم «خانه پدری» یا «روزگار قریب» برای من کلاس بود.

جهانگیر الماسی/ بازیگر

اکران «خانه پدری» یکی از مهم‌ترین اتفاقات فرهنگی کشور است. امیدوارم برخوردها نسبت به اکران آن با درک شرایط فعلی جهان و رشد فرهنگی مردم و انقلاب اسلامی باشد چون به قول سهراب سپهری «چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید». امیدوارم به این فیلم هم جور دیگری نگاه شود.

مجتبی راعی/ کارگردان

معتقدم استدلال‌ها برای اکران نکردن «خانه پدری» درست نبود و نیست. اما یک نکته، وقتی گروهی با تصورات اشتباه خود موجب به نمایش در نیامدن یک فیلم می‌شوند، بعد از آنکه نادرست بودن نظرشان اثبات می‌شود، دیگر حضور ندارند، این زمانی است که آنان باید وارد شوند و از ملت شریف ایران عذرخواهی کنند.

ابوالحسن داودی/ کارگردان

«خانه پدری» یک دهم خشونتی را که در صداوسیما به تصویر کشیده می‌شود نیز ندارد.

سعید سهیلی/ کارگردان

همه اهالی سینما و صاحب نظران معتقدند «خانه پدری» یکی ازدرخشان‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر سینمای ایران است. ساختار مناسب و جذاب همراه با قصه‌ای خوب باعث می‌شود این فیلم درخشان دیده شود و متاسفم که چند سال در محاق توقیف بود.

حسن برزیده/ کارگردان

بسیاری از اهالی سینما این فیلم را دیده‌اند و تقریبا بسیاری بر این عقیده‌اند که فیلم بسیار ارزشمندی است و مشکل حساسیت‌زایی ندارد. بنابراین اذهان عمومی و مسئولان معتقدند که این فیلم اشکالی برای نمایش ندارد و قطعا اکران این فیلم اتفاق خوبی است.

نرگس آبیار/ کارگردان

عیاری، وزنه‌ای در سینمای ایران است که در برابر تمام مخالفت‌ها و فضاسازی‌ها سعه صدر داشته و مخالفت با فیلم او جفاکاری است.

مسعود آب‌پرور/ کارگردان

تحمل فیلمی که شاید خیلی با سلیقه ما همخوانی نداشته باشد قطعا نشان از روشنفکر بودن ما است و اینکه بتوانیم نظرات مختلف را بشنویم اتفاق خوبی است.در نهایت اکران بسیار موفقی را برای فیلم«خانه پدری» آرزو می‌کنم.

حسین سلطان محمدی/ منتقد

کیانوش عیاری با نمایش «خانه پدری» بدون نشان دادن قضاوتی صریح نسبت به ماجرا از بیننده می‌خواهد خودش با توجه به باورهایش درباره موضوع فیلم قضاوت کند.

مهرزاد دانش/ منتقد

کسی که فیلم «خانه پدری» را با تعمیم‌گرایی و نمادگرایی سعی می‌کند تحلیل کند، شناختی از سینما ندارد.

محمد حسین مهدویان/ کارگردان

فیلم استادانه، تکان دهنده و دردمند کیانوش عیاری را در سینما تماشا کنید.

محمد تاجیک/ روزنامه‌نگار

واقعا نمی‌دانم چرا فیلم «خانه پدری» تا کنون نمایش داده نشده بود؟ کاش یک نفر توضیح بدهد. چرا باید از نمایش فیلمی که اساس آن بر نقد کج فهمی از سنت‌ها و دین است و رفتارهای ظالمانه و متحجرانه و قشری‌گری را به چالش کشیده است، جلوگیری کرد؟

سیدمسعود اطیابی/ کارگردان و تهیه‌کننده

خوشحال می‌شوم از اینکه همه فیلم‌های سینمایی که مجوز می‌گیرند اکران شوند. شاید برخی فیلم‌ها را طیفی از جامعه دوست نداشته باشند و به نوعی تصویر خشونت برای آن‌ها قابل قبول نباشد اما فیلمساز قطعا این موضوعات را درک می‌کند و در پی رفع آن بر می‌آید.

علیرضا داودنژاد/ کارگردان

اینکه کیانوش عیاری فیلمی بسازد و اکران نشود، وضعیت غم انگیزی است. اصلا آقای عیاری نباید احتیاج داشته باشد پروانه ساخت و نمایش بگیرد. برای مثال «آشغال‌های دوست داشتنی» یک فیلم ملی است که همه گرایش‌ها در آن حرف خود را می‌زنند و بعد هم دیدیم که اکران شد و هیچ اتفاقی نیفتاد. اساس توقیف بسیاری از فیلم‌ها توهم است.

کیوان کثیریان/ منتقد

کیانوش عیاری مظهر درستی در سینمای ایران است. «خانه پدری» همانست که سینمای ایران باید باشد، همان که از سینمای ایران توقع داریم، اصلِ سینمای ایران.

آقای دکترحسین انتظامی، آقای طباطبایی‌نژاد، ممنون که اصل سینمای ایران را بالاخره از محاق درآوردید و اکران کردید و ممنون که پای مظهر درستی سینمای ایران می‌ایستید.