آیا سفر به چرنوبیل بی خطر است؟

این روزها حیات در روستای پریپیت، که نزدیک ترین منطقه  به محل حادثه چرنوبیل محسوب می شود، جریان دارد. چرنوبیل که روزی مرکز  مرگبار ترین حادثه هسته ای جهان بود، در حال حاضر یک مقصد گردشگری شگفت انگیز  و بسیار محبوب است. اما تابش کشنده هنوز هم در اطراف محوطه چرنوبیل وجود دارد. پس چرا گردشگری در این منطقه رایج و شرایط امن است؟

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب،مسئولان اوکراین تقریبا یک دهه پیش این منطقه را به  روی گردشگران باز و اعلام کردند که سفر به این منطقه امن است. با وجود این که تورها به شدت بر اساس قانون و مقررات تنظیم می شود اما آن زمان، هزاران نفر به منطقه چرنوبیل رفته اند.

طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، تابش هسته ای در مقادیر بزرگ می تواند باعث آسیب بافتی، بیماریهای حاد و افزایش خطر ابتلا به سرطان شود، با این حال، مردم به راحتی به این منطه سفر می کنند و تا کنون نیز گزارش خطر یا مشکلی برای گردشگران وجود نداشته است و همه چیز ایمن به نظر می رسد.

به طور متوسط ​​یک فرد در ایالات متحده در معرض حدود 3 msv تابش در سال است، که به عنوان حد غیر خطرناک ارزیابی می شود. بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط پژوهشکده امواج راديويي آمريکا اشعه ايكس ناشی از تكنولوژی تصويربرداری از محدوده كمتر از 1 ميكرومتر( حدود 20 ميكروگرم) برای انجام سی تی اسکن استفاده می کند.

مقادیر  تابشی از 50 تا 200 msv می توانند به آسیب کروموزومی منجر شوند، در حالیکه دوزهای 200 تا 1000 mSv می توانند باعث کاهش موقت میزان گلبول های سفید خون شوند. با توجه به اطلاعات رسمی مرتبط با آژانس بین المللی انرژی اتمی، مرگ و میر ناشی از بیماری های جدی در محدوده حدود 2000 msv رخ می دهد.

بلافاصله پس از انفجار هسته ای در چرنوبیل، ده ها تن از کارکنان پاکسازی این کارخانه تشعشعاتی به میزان 8000 تا 16000 msv معادل 80 هزار تا 160 هزار عکسبرداری از قفسه سینه دریافت کردند. این به معنای مرگ حداقل 134 کارگر بود. هنگامی که راکتور چرنوبیل منفجر شد، سطوح کشنده ای از تشعشعات را منتشر کرد، اما انتشار رادیواکتیو به علت شرایط آب و هوایی و تغییر مسیر بادها نسبت به خود منطقه اصلی بسیار خفیف تر بود. فرد متلر، استادیار گروه رادیولوژی دانشگاه نیومکزیکو در این خصوص می گوید: "مکان هایی که دورتر از راکتور بودند، نقاط آلوده شده با رادیو اکتیو  محسوب می شدند اما نسبت به منطقه اصلی آلودگی بسیار کمتری داشتند."

حتی در داخل روستاها، تابش به طور غیرمستقیم توزیع شد و از خیابانی به خیابان بعدی وضعیت متفاوت بود، این موضوع را متلر طی تحقیقات میدانی خود طی سال های 1989 تا 1990 متوجه شد. خرابه های راکتور چرنوبیل، که در حال حاضر در زیر یک پوسته فلزی قرار دارند، هنوز هم دارای سطح وسیعی از رادیواکتیو هستند و احتمالا این مواد  تا بیست هزار سال باقی خواهند ماند. متلر در این خصوص می گوید: "با وجود این که مناطق چرنوبیل در حال حاضر برای عموم مردم باز است، اما ممکن است بازدید کنندگان مقادیری از تابش را با درصدهای پایین دریافت کنند."

با این حال، مسائل مربوط به ایمنی تابش در حال انجام است. گردشگران محدود به مناطق خاصی هستند و مجاز به نزدیک شدن به برخی مناطق نیستند. به گفته آژانس دولتی اوکراین در زمینه مدیریت گردشگری چرنوبیل، یک بازدیدکننده در قالب تور ​​یک روزه  مرتب در گیت های کنترل تابش قرار می گیرد.

در این تور گردشگران حق ندارد هیچ سازه یا گیاهی را لمس کنند یا چیزی را از منطقه با خود ببرند و از نشستن یا قرار دادن تجهیزات دوربین روی زمین منع شده اند. بر اساس اعلام شهردار منطقع چرنوبیل، در سال 2018 حدود شصت هزار گردشگر از منطقه بازدید کرده اند.

نمایندگان آژانس گردشگری اوکراین ادعا کردند که رزروهای چرنوبیل در ماه مه در حدود 30 درصد افزایش یافته است و این موضوع را ناشی از پخش سریال چرنوبیل از شبکه HBO دانسته اند.