علیرام نورایی: عده‌ای در سینما نقش‌ها را بین خود تقسیم می‌کنند

علیرام نورایی با بیان اینکه مابه‌ازای نقش محرم شالچی در تاریخ کشور ما کم نبوده و نیست، درباره کم‌کاری در سینما گفت: اکنون در سینمای ما، عده‌ای هستند که نقش‌ها را بین خودشان تقسیم می‌کنند و حتما بنده و امثال بنده در آن جایگاهی نداریم.

علیرام نورایی (بازیگر سینما و تلویزیون) درباره ایفای نقش در سریال‌های تاریخی و همچنین بازی در مجموعه «از یادها رفته» گفت: به طور کلی کارهای اکشن و تاریخی جز اولویت‌ها و علقه‌های شخصی خودم به شمار می‌آید. برای بازی در مجموعه از یادها رفته نیز ابتدا از طرف آقای تحویلیان از من دعوت شد و بعد از آشنایی با کار، جناب بهرامیان پیشنهاد نقش محرم شالچی که کاراکتر خاصی بود را به من دادند. با توجه به ویژگی‌های خاص این نقش که از لحاظ فیزیک، گریم و رفتار داشت، بازی آن برایم از جذابیت خاصی برخوردار بود. علاوه بر این خود قصه هم جز کارهای تاریخی به حساب می‌آمد و سبب شد که در این کار حضور داشته باشم.

وی همچنین درباره میزان باورپذیر بودن کارهای غیرقابل باوری که شخصیت محرم شالچی در مجموعه از یادها رفته انجام می‌دهد، نیز توضیح داد: این کاراکتر یک‌سری استانداردها و آرمان‌ها برای خودش دارد و از آن دسته آدم‌هایی است که به خاطر آرمان‌ها و عقایدشان ممکن است، دست به هرکاری بزنند و حتی در دهن شیر هم بروند. این کاراکتر با ترس خیلی آشنا نبوده و به نوعی آرمان‌هایی که از لحاظ اعتقادی دنبال می‌کند، برایش خیلی مهم است. البته در ادامه سریال از این شخصیت اتفاق‌های عجیب و غریب زیادتری هم می‌بینید.

نورایی با بیان اینکه ما آدم‌هایی همچون محرم شالچی در تاریخ کشور خودمان کم نداشتیم و نداریم، اظهار داشت: برای دیدن این مدل آدم‌ها کافیست به روزگار اکنون خود نگاهی بیاندازیم. نترس بودن و رفتارهایی همچون این کاراکتر خیلی ما به ازا حقیقی دارد. افرادی که بدون ترس جلو می‌روند و با جنایتکارهایی روبه رو می‌شوند که دیدن فیلم‌های جنایت‌های آنها در فضای مجازی مو به تن آدم سیخ می‌کند و ما از این آدم‌ها کم نداشته‌ایم. به نظرم جوان‌های همین مملکت خیلی شجاعانه‌تر و مردتر از محرمی که در سریال می‌بینید، در دل دشمن رفتند و ترسی هم از مرگ و کشته شدن نداشتند.

این بازیگر همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا دلیل کم‌کاری در سینما علاقه شخصی او به تلویزیون است، توضیح داد: خودتان هم خوب می‌دانید که این موضوع دلایل دیگری دارد. برای هر بازیگری سینما یک خاستگاه دوست داشتنی‌تر است. هرچند که همه ما می‌دانیم که مدیوم تلویزیون پرمخاطب‌ترین مدیوم بوده و تلویزیون برای دیده شدن، مورد قضاوت قرار گرفتن و محبوب شدن خیلی راه سریع تری است. دلیل کم کاری در سینما نیز خیلی واضح است. اکنون در سینمای ما، عده‌ای هستند که نقش‌ها را بین خودشان تقسیم می‌کنند. البته دستشان هم درد نکند مردم را به سینماها می‌آورند و حتما بنده و امثال بنده هم جایگاهی نداریم. اما این مسائل مهم نیست. ما برای مردم و دل خودمان کار می‌کنیم و فرقی نمی‌کند که سینما یا جای دیگر باشد. مهم این است که در حال کار کردن و تجربه کردن هستیم و انشالله که رشد هم بکنیم.

وی درباره مشکلاتی که ایفای برخی نقش‌ها در طول دوران بازیگری برایش ایجاد کرده نیز بیان کرد: قرار گرفتن طولانی مدت در کاراکتر و شخصیت خاص، قطعا در روح و روان و رفتارهای روزمره شخصی بازیگر تاثیرگذار بوده و من هم آن را تجربه کرده‌ام. شاخص‌ترین آن هم می‌تواند نقش نیمای سریال آسپیرین باشد که ویژگی‌های خیلی عجیب و غریبی داشت و نمود و مشابه بیرونی برای آن موجود نبود که بتوان تحقیق کرد و ادای آن را درآورد. به نوعی خیلی باید خود آن نقش می‌شدم و یک بخشی از اتفاق باید در قوه تخیل شکل می‌گرفت. آن نقش خیلی مرا اذیت کرد و تقریبا شش ماه درگیر تصویربرداری بودم. البته نه اینکه بگویم مجبور به مراجعه به روانپزشک شده باشم ولی زندگی شخصی و روز مره‌ام، خیلی تحت تاثیر قرار گرفت.