استفاده از تکنیک های جنگ روانی چنگیز خان در جنگ های جهانی / از بمب های مشقی تا اغراق در نیروها

جنگ روانی یکی از ابزار مهم موفقیت در جنگ های بزرگ محسوب می شود و به نظر می رسد چنگیز خان مغول در این زمینه بسیار قدرتمند بوده است.

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، نام چنگیزخان مغول که مطرح می شود، بسیاری از ما به یاد جنگ و خونریزی و کشتار بی رحمانه خواهیم افتاد. اما جالب است بدانید که چنگیزخان مغول در حوزه جنگ روانی نیز بسیار باهوش و حرفه ای بوده است.

بسیاری از تکنیک هایی که صدها سال پیش چنگیزخان در جنگ های خود به کار می برد، سال ها بعد در جنگ جهانی استفاده شد. درواقع چنگیزخان را می توان یکی از نوآورترین رهبران جنگی در جهان دانست.

اولین فرم های جنگ روانی بسیار ساده بود. هنگامی که دو ارتش در معرض حمله به یکدیگر قرار می گرفتند، حربه اولیه نیروهای چنگیز خان داد و فریاد بود. درواقع فریاد زدن یکصدا باعث می شد نیروهای دشمن بترسند. این یکی از ساده ترین شکل های ایجاد جنگ روانی بود.

یک تکنیک دیگر که چنگیزخان زیاد استفاده می کرد، تلاش برای نشان دادن تعداد سربازان بسیار بیشتر از آن چه درواقع بودند محسوب می شود. به بیانی دقیق تر چنگیزخان سعی می کرد با چسباندن اشیاع که سر و صدا و گرد و غبار ایجاد می کنند، به دم اسب ها، باعث شوند وقتی اسب ها می دوند، همه تصور کنند یک لشگر بزرگ در حال حمله است که پشت سر خود ردی بزرگ از گرد و غبار را ایجاد کرده است.

یکی از تکنیک های غیرمعمول و بسیار جذاب در ارتش چنگیز خان نیز استفاده از تیرهای سوت دار بود، یعنی وقتی لشگریان چنگیزخان تیر می زدند، صدای نفیر سوت ها باعث می شد رعب و وحشت در دل دشمنان بیفتد و فکر کنند با تعداد زیادی نیرو رو به رو می شوند. این تاکتیک توسط ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم به نمایش گذاشته شد زمانی که آنها بمب افکن های خود را با استفاده از آژیر ها می فرستادند، گه پیش از عملکرد تخریبی بار روانی داشت.