به گزارش ایسنا، ابراهیم فتاحی در نشست تخصصی "سیلاب‌های اخیر ایران؛ زمینه‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها" که امروز (سه‌شنبه، ۲۷ فروردین) در دانشگاه خوارزمی برگزار شد، اظهار کرد: تفاوت اصلی ما با کشورهای پیشرفته این است که ما به دنبال مدیریت بحران و کشورهای پیشرفته به دنبال مدیریت ریسک هستند. این در حالی‌است که به‌خاطر داشتن چنین دیدگاهی ما بیشترین خسارات را متقبل می‌شویم.
وی با بیان این‌که سامانه هشدار سیل ۱۵ سال است که عملیاتی شده، گفت: جای تأسف دارد که مسئولان مدیریت آب به توصیه‌های سازمان هواشناسی توجه ندارند.
معاون پژوهشی پژوهشکده سیلاب سازمان هواشناسی با اشاره به این‌که سامانه هشدار سیل در سال ۸۳، به دنبال شکست سد فرازبندکارون و با حمایت وزارت نیرو کلید خورده است، گفت: راه‌اندازی این سامانه در راستای عملیاتی شدن هشدار سریع سیل، ارتقای پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت، ایجاد ساختار میز هشدار، توسعه و ارتقای سامانه‌های نرم‌افزاری و بهره‌وری از فناوری‌های نوین و فرماندهی حادثه بوده است.
فتاحی سپس به انواع سامانه هشدار سیل پرداخت و گفت: در نسل اول این سامانه‌ها، پیش‌بینی سیل بر اساس سیل در بالادست انجام می‌گیرد در حالی‌که در نسل دوم پیش‌بینی بر اساس زمان واقعه بارش امکان‌پذیر است.
وی ادامه داد: در سامانه هشدار سیل نسل سه، پیش‌بینی سیل بر اساس پیش‌بینی سینوپتیکی امکان‌پذیر است و فقط آب‌گرفتگی را پیش‌بینی می‌کند. این در حالی است که سامانه هشدار سیل نسل چهار، مبتنی‌بر پیش‌بینی‌های عددی وضع هوا است و با اجرای مدل‌های عددی هواشناسی و هیدرولوژی امکان‌پذیر می‌شود.
معاون پژوهشی پژوهشکده سیلاب سازمان هواشناسی با اشاره به این‌که سامانه بارشی مورخ ۴ تا ۷ فروردین ۹۸ در سایت پژوهشکده هواشناسی پیش‌بینی شده بود، تاکید کرد: باید تمرکز را به جای مدیریت بحران به سمت مدیریت ریسک ببریم.
فتاحی افزود: به‌دنبال آن هستیم که در برنامه پنج ساله و ۱۰ ساله سامانه یک‌ساله هشدار سیل را داشته باشیم.
وی همچنین تصریح کرد: اگر از پنج روز قبل که پیش‌بینی سامانه بارشی در سایت پژوهشکده هواشناسی موجود بود، آب سدها ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ مترمکعب در روز خالی می‌شد، این حجم از خسارات اتفاق نمی‌افتاد. این در حالی است که به خاطر ترس از خشکسالی پیش رو، دریچه‌های سدها باز نشد. همچنین لایروبی‌های رودخانه‌ها نیز انجام نشده بود.