پس از طلاق با کودکم چه برخوردی داشته باشم؟

شاید تعجب آور باشد اگر بدانید یکی از رایج ترین احساسات کودکان پس از جدایی والدین از یکدیگر احساس شرم و گناه است. درواقع کودکان تصور می کنند بخش بزرگی از علت طلاق والدین به رفتار بد آنان مرتبط است و در نتیجه مضطرب و افسرده، گوشه گیر یا پرخاشگر یا حتی کم حرف می شوند.

به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، درست است که طلاق توافقی اغلب تنش های خانواده را به حداقل می رساند اما این موضوع باعث نمی شود کودکان به سادگی با مقوله طلاق کنار بیایند:

_سعی کنید از روزهای پیش از طلاق کودک خود را آماده پذیرش این حقیقت کنید و او را ناگهان با حقیقت طلاق رو به رو نکنید تا شوکه نشود

_به کودک به شکل کلامی و معنوی اطمینان دهید که پس از طلاق هم مثل پیش از طلاق دوستش دارید و مراقبش هستید

_به کودک وعده های دروغ ندهید و سعی کنید واقعیت را به ساده ترین شکل بیان کنید

_جلوی کودک از همسرتان بدگویی نکنید و در مورد او با بی احترامی صحبت نکنید

_اگر کودک اضطراب شدید، شب ادراری یا ناخن جویدن پیدا کرده، هر چه سریعتر به روانشناس کودک مراجعه کنید

_کودک را در بدترین دعواها هم تهدید نکنید. برای مثال حین دعوا نگویید تو را هم مثل پدرت/مادرت ترک می کنم

_کودک در ماه های اول جدایی شوک زده و مضطرب است و مدتی زمان لازم است تا با حقیقت رو به رو شود پس او را درک کنید

_موقع دعوا مرتب نگویید تو هم مثل پدرت/مادرت هستی

_وقتی کودک پیش شما است وقت خود را کامل به او اختصاص دهید و برای آرامش یا سرگرمی او برنامه ریزی کنید

_کودک را جاسوس نکنید تا از زندگی همسر سابقتان خبر بیاورد

_اگر همسر سابقتان قصد ازدواج مجدد دارد به جای تحریک کودک کمک کنید با شرایط جدید کنار بیاید و او را به لحاظ روانی اذیت نکنید