درس ارزشمندی که آرژانتین از وقوع سیل گرفت / از توسعه سیستم های ردیاب سیلاب تا همکاری با تیم های بین المللی

"لا امیلیا" یک روستای کوچک در شمال بوئنوس آیرس، آرژانتین است. محل این روستا درست کنار رود زیبای آروی دل مدیو است که در کنار زیبایی ریسک بسیار بالایی برای طغیان رودخانه و سیل دارد. اما به نظر می رسد آرژانتین با درس گرفتن از سیل های منطقه مشکل این روستا را حل کرده است.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، رودخانه آروی دل ماریو چندین سیل مخرب را در کارنامه خود ثبت کرده است. برای مثال در سال 1966، پس از یک بارش باران سنگین و بیش از 400 لیتر آب در هر متر مربع، لا امیلیا با سیلی عظیم روبرو شد و مرگ و میر و خساراتی سنگین را هم تجربه کرد.

در آن زمان مقامات محلی پیشنهاد کردند که برای جلوگیری از سیلاب آینده، احداث سد انجام شود اما این ترفند نیز چندان کارامد نبود و در طول باران های سنگین تابستان 2017 بیش از 75٪ جمعیت لا امیلیا مجبور به تخلیه سکونتگاه های  شدند، یک نفر کشته شد و بیش از 3000 نفر به چندین مرکز امن منتقل شدند. وضعیت تا حدی وخیم شد که همه راه های ارتباطی مسدود شد و خسارات جانی و مالی قابل توجهی به اهالی منطقه وارد شد.

اما دولت محلی به سرعت برنامه ای برای مدیریت سیل و جلوگیری از تراژدی های آینده را اجرا کرد. در حالت ایده آل، بهترین راه حل این بود که جریان آب را با ساخت یک سد بالادست تنظیم کنید. این راه حل بسیار پرهزینه بود و در مناطق دیگر نیز کاربردی نبود و انحراف سیل می توانست خسارات را تکرار کند. مقامات محلی در نهایت تصمیم گرفتند ارتفاع دیوها را افزایش دهند و یک سیستم تشخیص و هشدار اولیه برای جلوگیری از سیلاب در حوضه رودخانه را اجرا کنند.

سیستم تشخیص سیل اولیه با همکاری یک شرکت آرژانتینی موسوم به "راک 2" شروع شد. این شرکت بیش از 15 سال در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات از راه دور تخصص دارد. یکی از درخشان ترین ایده های این شرکت برای کنترل سیل، استفاده از ایتترنت اشیاء برای کنترل سیل از راه دور بود.

اما برای اجرای این طرح ابتدا یک مطالعه اولیه توسط متخصصین انجام شد تا دریابند که کدام مکان ها برای نصب سنسورها در امتداد رودخانه از منبع تا دهانه آن مناسب تر خواهند بود. استقرار سیستم شناسایی و هشدار اولیه سیل به عنوان هدف اصلی این پروژه، یک ساختار قابل اعتماد و پایدار از نظر ارتباطات و صحت خوانش بود.

پارامترهای اصلی مورد مطالعه، سطح آب رودخانه و پیش بینی و مشاهده آب و هوا با استفاده از حسگرهای فوق دقیق بود. هوش مصنوعی موارد زیر را بررسی می کرد:

_سنسور اولتراسوند اندازه گیری فاصله بین خود و سطح آب

_سنسور دما، رطوبت سنجی  و فشار هوا

_سنسور سرعت باد

_سنسور جهت باد

این سیستم شامل دو پایه فناوری ارتباطات تلفنی به دلیل الزامات منطقه است. درواقع همزمان از پروتکل ارتباطی اصلی و شبکه های ارتباطی خصوصی  برای آن دسته از شهرداری هایی که زیرساخت های مخابراتی پایدار و اینترنت پر سرعت ندارند استفاده می کند.

داده های جمع آوری شده توسط سنسورها به پلت فرم Sense2Cloud Rack2 فرستاده شد که می تواند اطلاعات  را تجسم و تجزیه و تحلیل کند. داشبورد Sense2Cloud اجازه می دهد تا کاربران این پلتفرم هوشمند هر 30 دقیقه آخرین وضعیت سنسورها را بررسی کند و هشدار بروز سیل را به سرعت دریافت کند.

این پروژه کاملا با نیازهای شهروندان مطابقت دارد. سیستم هشدار دهنده، اطلاعات مربوط به وضعیت واقعی رودخانه را ارائه می دهد و علاوه بر این، مقامات حوزه آب و فاضلاب نیز آمارهایی قوی را در اختیار دارند. این پروژه هم اکنون در حال همکاری با نهادهای بین المللی است.