صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۲ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۴۶۱۳۳۵
تاریخ انتشار: ۲۷ : ۱۸ - ۰۵ اسفند ۱۳۹۷
گروهی از محققان کره ای دریافته اند که می تواند کدهای مغزی انسان ها را برای روبات ها کپی کرد. این موضوع در عین حال که بسیار هیجان انگیز است، خطرناک به نظر می رسد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

گروهی از محققان کره ای دریافته اند که می تواند کدهای مغزی انسان ها را برای روبات ها کپی کرد. این موضوع در عین حال که بسیار هیجان انگیز است، خطرناک به نظر می رسد.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، محققان می گویند که کد مغزی انسان ها را می توان به سهولت برای هوش مصنوعی کپی کرد. درواقع با کمک این روش می توان توانایی های تصمیم گیری چند گانه انسان را مورد بررسی قرار داد.

محققان موسسه پیشرفته علم و تکنولوژی کره (KAIST)، با همکاری دانشگاه کمبریج و موسسه ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات ژاپن (NICT) استدلال کرده اند که درک ما از این که چگونه انسان تصمیم گیری هوشمندانه ای را انجام می دهد می تواند به روبات ها صادر شود. درواقع روبات ها می توانند به طور قابل ملاحظه ای توسط استراتژی های تقلید که مغز انسان استفاده می کند، پیشرفت کند.

در دنیای امروز ما که به سرعت در حال تغییر است، انسان و روبات های مستقل به طور مداوم نیاز به یادگیری و سازگاری با محیط های جدید دارند. اما تفاوت بین انسان و روبات این است که انسان ها قادر به تصمیم گیری با توجه به موقعیت های منحصر به فرد هستند، در حالی که روبات ها هنوز روی داده های از پیش تعیین شده برای تصمیم گیری اتکا دارند.

با این وجود این روزها پیشرفتهایی سریع در تقویت توان فیزیکی روبات ها صورت گرفته است و سیستم های کنترل مرکزی آنها، ارتقاء یافته اند. اما هنوز نسبت به انسانها پایین تر است. به طور خاص، آنها اغلب دستورالعمل های از پیش برنامه ریزی شده را جهت هدایت رفتار خود به کار می بندند و بر خلاف انسانها، فاقد انعطاف پذیری و توانایی بسریع یادگیری و سازگاری با شرایط را ندارند.

وارد کردن هوش انسان ها به هوش مصنوعی روبات ها بسیار دشوار است اما به نظر می رسد می توان فعالیت مغز را با کمک کدها کامپیوتری برای مغزهای روباتیک ترجمه کرد.

پروفسور لی سرپرست این پروژه می گوید: "کپی کردن کدهای مغزی می تواند انعطاف پذیری، کارایی و ایمنی روبات ها را افزایش دهد."

پروفسور سيمور در این خصوص توضيح می دهد: "ما نيازمند راهي براي مدلسازي مغز انسان هستيم تا بتوانيم چگونگي تعامل با جهان را در زندگي واقعي بررسي كنيم و اينكه چگونه اختلالات مختلف در اين مدل ها اختلالات خاصي را ايجاد مي كنند. به عنوان مثال، اگر بتوانیم رفتار اضطرابی یا اختلال وسواسی-اجباری را در روباتها بازسازی کنیم، می توانیم پیش بینی کنیم که چه کاری باید انجام دهیم ".