روبات های روزنامه نگار امنیت رسانه های محلی را به خطر انداخته اند؟

 ریکد نوشت: شاید شما با خواندن این تیتر به سرعت و به طور کلی نتیجه گرفته باشید که آینده رسانه ها در خطر است. اما این موضوع صحت ندارد. نشریات بزرگ و سرشناسی مثل نیویورک تایمز بدون هیچ مشکلی بین منابع انسانی و روبات های روزنامه نگار تعامل ایجاد کرده اند و یک مدل کسب و کار موفق و میلیارد دلاری را تشکیل داده اند. اما موضوع برای رسانه های کوچک و محلی کاملا متفاوت است.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، رسانه های محلی(رسانه هایی که به شما می گویند که در مدرسه بچه هایتان چه اتفاقی می افتد، یا هیئت مدیره منطقه ای، شهرستانی، شورایاری و ... چه مسائلی را تصویب کرده اند) واقعا در معرض چالشی بزرگ هستند: آنها از سال ها پیش از درآمد خود را از دست داده اند و از آن زمان نیز روندی کاهشی پیدا کرده اند یا  کاملا بسته شده اند.

اما کسب و کار پورتال وب و ارائه دهنده های سرویس آنلاینی مثل AOL بسیار پر رونق است. چلسی هیل، یکی از سرمایه گذاران این شرکت که طی 5 سال گذشته در آن حضور داشته می گوید شبکه ای از 1200 سایت " محلی"، سود بیش از 20 میلیون دلاری تولید می کنند. این شرکت که تحت رهبری خبرنگار سابق نیویورک تایمز وارن سنت جان مدیریت می شود، در حال حاضر حدود 110 روزنامه نگار را استخدام کرده که حقوق و دستمزد پایه سالانه آنان به طور متوسط ​​45 تا 60 هزار دلار است.

از سوی دیگر، اگر ایده شما در مورد فعالیت های خبری محلی شامل یک تیم از خبرنگاران و ویراستاران می شود که می تواند خبرهای محلی را به طور کامل پوشش دهند، احتمالا نا امید خواهید شد چرا که خبرنگاران محلی چاره ای ندارند جز این که 5 تا 10 مقاله را به سرعت در روز آماده کنند که شامل پوشش خبرهای چند شهر هم می شود.

کارا سیمور، مسئول پوشش خبری 3 سایت محلی در حومه پنسیلوانیا، می گوید: "وقتی من خبری را در مورد موضوعی مشخص می شنوم باید در عرض 3 دقیقه در اینترنت جستجو کنم تا زمانی که بتوانم آن را تأیید کنم، سپس سردبیر خبر، این مطالب را در شهرهای دیگر در پنسیلوانیا و نیوجرسی توسعه می دهد.من فکر نمی کنم هیچ کدام از این ها بد باشد، اما این نوع تهیه خبر صرفا مناسب رویدادها محلی است و ما در تهیه خبر چندان عمیق نیستیم. درواقع ما در تهیه خبرها، آنچنان که باید دقت نداریم.

این در حالی است که سیستم های روباتیک روزنامه نگاری و نرم افزارها، قادرند اطلاعات عددی را به سرعت تحلیل کنند یا مقالاتی تحلیلی بنویسند.همانند دیگر رسانه های خبری، شروع استفاده از نرم افزارها برای نوشتن برخی از مقالات در روزنامه ها با هدف افزایش زمان آزاد روزنامه نگاران، بالا بردن سرعت ارائه مقالات و مواردی مشابه انجام می شود.

حقیقت این است که نرم افزارهای روزنامه نگاری در سال 2019 نیز از زمین مطبوعات خارج نمی شوند، سال ها پیش که تیم آرمسترانگ؛ مدیر ارشد  AOL، به دنبال نرم افزارها بود، از ترکیبی از  سیستم های هوشمند برای قابلیت تایپ سریع خبرنگاران محلی استفاده می کرد تا تیم های محلی بتوانند به سرعت خبرهای خود را روی پلتفرم سایت بارگذاری کنند.

اما برخی معتقدند نرم افزارهای جددی و روباتیک به جای ایجاد فرصت برای خبرنگاران انسانی، آنان را محدود می کند. جهت دهی نرم افزارهای محلی مبتنی بر هوش مصنوعی اغلب به سمت شهرهای پرجمعیت و ثروتمند است و در نتیجه خبرهای آنان را بیشتر پوشش می دهد.

در سوی دیگر ماجرا افرادی مثل هیل که از طریق نرم افزارها، سایت های جامع تجزیه اطلاعات و مقالات را طراحی کرده اند نظری متفاوت دارند، او مدتی پیش سایت "جولیت" را راه اندازی کرد که بیش از 2.5 میلیون مقاله را از تقریبا یک سوم مقالات چند سال اخیر استخراج کرد و نشر داد.

جالب است بدانید که شرکت ورایزون، در حال حاضر زیرمجموعه ای از  AOL  است و سهامی جزئی در این  شرکت دارد. اما به نظر نمی رسد ورایزون علاقه مند به کسب و کار در رسانه ها باشد. از سوی دیگر، بازار برای رسانه های خبری محلی چندان جسورانه به نظر نمی رسد.

با همه این ها، هیل معتقد است وضعیت رسانه های محلی به سیاهی که به نظر می رسد نیست. او می گوید: "من فکر می کنم هنوز بسیاری از مردم است به اخبار محلی توجه دارند، بنابراین تا زمانی که هنوز مردم به این نوع خبر وابسته هستند سیستم سنتی تهیه خبر، در معرض خطر نیست، اما کم کم رسانه های محلی نیز باید به نرم افزارها و روبات ها اعتماد کنند."