پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رئیس کمیته ملی المپیک گفت: حضور زنان در ورزشگاه حق طبیعی آنها و یک نیاز اجتماعی است.
به گزارش ایسنا، سیدرضا صالحی امیری در گفت‌وگو با «ایران» درباره وضعیت تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا و عملکرد کی‌روش، گفت: «من از مجموعه کادر فنی و بازیکنان تقدیر و تشکر می‌کنم. معتقدم که بازیکنان ما تلاش خودشان را انجام دادند. باورکنید که ظرفیت فوتبال ما همین هست که دیدیم. هیچ کسی در انجام وظایف خودش کوتاهی نکرد. چون همه دوست داشتند که یک ملت شاد شوند. با این حال، به نظر من صاحبنظران این حوزه باید وارد بحث تخصصی شوند و ا‌ن‌شاءالله طی روزهای آینده، تجزیه و تحلیل انجام خواهند داد.»
وی درباره اینکه حسرت حضور نداشتن فوتبال ایران در المپیک در حال رسیدن به نیم‌قرن است و آیا امیدوار هست که این بار تیم فوتبال امید به المپیک ۲۰۲۰ توکیو صعود کند؟ چنین نظر داد: «راجع به تیم امید باید بگویم که ما بعد از مشورت‌هایی که در ستاد عالی ورزش که به ریاست وزیر ورزش تشکیل می‌شود، داشتیم و آقای سجادی، بنده و دیگر همکاران در آن حضور دارند، بحث‌های فراوانی راجع به تیم امید صورت گرفت و قرار شد که ما از آقای کرانچار و استیلی دعوت کنیم و همین اتفاق هم افتاد. هفته آینده هم ما جلسات تخصصی را در خصوص تیم امید خواهیم داشت و نتایج آن را هم رسانه‌ای خواهیم کرد. امیدواریم که این بار شرایط متفاوتی شکل بگیرد که تیم امید ما بتواند به این آرزوی دیرینه دست پیدا کند.»
وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اینکه نگاهش در حوزه فرهنگ چقدر در حوزه ورزش در یک سالی که مسئولیت ریاست کمیته ملی المپیک را برعهده داشته، تأثیرگذار بوده، یادآور شد: «ورزش ایران دو نیاز بنیادین دارد. یکی اجتماعی‌شدن و دیگری فرهنگی‌شدن. فرهنگی‌شدن، یعنی دمیده‌شدن روح فرهنگی در متن ورزش قهرمانی. یعنی دمیدن روح معرفت و اخلاق و فضیلت در درون اجزا و ابعاد ورزش قهرمانی. اجتماعی‌شدن یعنی ورزش بستر نشاط اجتماعی، هویت و غرور ملی و شاد کردن دل مردم را فراهم کند. ورزش، صرفاً رفتن روی سکو و مدال نیست. من این ۲ هدف را از ابتدا تا به امروز دنبال کرده‌ام و برای تحقق این هدف، ۱۷ کمیسیون را فعال کرده‌ایم و به طور متوسط ۱۵۰ نفر از صاحبنظران فرهنگی، اجتماعی، زیست‌محیطی، روان‌شناسی و بانوان در حال فعالیت هستند. الان اگر بپرسید که ثقل فعالیت کمیته ملی المپیک چیست، دو محور است. یکی سازماندهی تخصصی برای حضور مقتدرانه در رویداد بزرگ ۲۰۲۰ و تلاش حداکثری برای فرهنگ‌سازی در متن ورزش قهرمانی و اجتماعی‌کردن ورزش. ورزش ایران نیازمند دو حرکت همزمان هست. ریل اول ورزش قهرمانی برای رسیدن به قله‌ها و سکوست و برای رسیدن به سکو نیازمند دویدن در حوزه فرهنگ است وگرنه اگر صرفاً گرفتن مدال مطرح باشد، بعضی از کشورهای همسایه با گرفتن یک پاس و دادن مقداری پول، انسان‌ها را می‌خرند و در حقیقت یک نوع تجارت بازیکن دارند ولی ما به عنوان یک تمدن بزرگ صاحب‌‌نام در تاریخ جهانی و دارای هویت ایرانی - اسلامی، تربیت اخلاقی و داشتن پهلوان در کنار ورزش قهرمانی برای ما ارزش والایی دارد. چرا ما امروز از تختی صحبت می‌کنیم؟ ما صدها تختی دیگر داریم ولی باید روح پهلوانی در ورزش ایران دمیده شود.»
صالحی امیری ادامه داد: «نیاز دوم این است که مردم از ورزش احساس نشاط کنند. ورزش نباید باعث به هم زدن آرامش جامعه باشد. ورزش نباید همیشه در حاشیه باشد. یکی از نقدهایی که دارم این است که اگر فضای ورزش را تنش‌زا کنیم، این خلاف مصالح عمومی است. مردم در شرایط سخت اقتصادی و معیشتی، نیاز دارند که یک فضای پر نشاطی داشته باشند. امروز دو حوزه می‌تواند نشاط اجتماعی را تولید کند. یک حوزه فرهنگ و هنر است و یک حوزه هم ورزش. شما در همین جام جهانی دیدید که چقدر کام ملت شیرین شد. جالب است که جامعه چقدر جامعه باهوشی است و با اینکه بازی را واگذار کردیم، ملت تقدیر کردند. چرا؟ گفتند ما به تلاش‌های شما نگاه می‌کنیم، نه به نتایج. در همین جام ملت‌ها، معتقدم که ملت از عملکرد قهرمانان ما رضایت دارند، چون تلاش‌های آنها را از نزدیک شاهد بوده‌اند.»
رئیس کمیته ملی المپیک درباره آینده ورزش هم چنین صحبت کرد: «به اعتقاد من، ما در آینده با یک رویش جدی مواجه خواهیم بود. ورزش قهرمانی ایران در یک مسیر توسعه قرار گرفته و این محصول هماهنگی اجزای چهارگانه ورزش ایران یعنی وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، فدراسیون‌ها و رسانه‌هاست. ما در مسیر جهش قرار گرفته‌ایم. در قبل از انقلاب، کلاً از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۸۸، چهار مدال طلا داشتیم. اما از ۸۸ تا ۲۰۱۶، ۱۶ طلا گرفتیم و این یعنی اتفاقی شکل گرفته است. یک رویش دوم داشتیم و آن حضور فعال زنان در حوزه ورزش بوده است. آن هم با حجاب که محصول انقلاب بوده است. اتفاق دیگر، همگانی‌شدن ورزش قهرمانی در شهرها و روستاهاست. ورزش فقط محصول کلانشهر تهران نیست. همه جامعه درگیر ورزش هستند و ۱۴ هزار هیأت ورزشی در استان‌ها و شهرستان‌ها داریم و شش و نیم میلیون نفر در ورزش قهرمانی در قالب ۵۳ فدراسیون و در همه سرزمین مان فعال هستند و این عدالتی که انتظار داریم، در ورزش محقق شده است. وقتی من به اردوها می‌روم، حدود ۸۰ درصد ورزشکاران از شهرستان‌ها و روستاها هستند و این نشان می‌دهد که ورزش در بعد از انقلاب، در متن جامعه، جاری شده است.»
او همچنین گفت: «نکته مهم این است که ما از مرزهای ملی عبور کرده‌ایم و رسیدیم به مرزهای آسیایی و با عبور از آن، الان در مرزهای جهانی قرار گرفته‌ایم. ما یکی از مدعیان در المپیک جوانان بودیم و جایگاهمان از بیست و چهارم به هفتم ارتقاء پیدا کرد و این نسلی است که در المپیک ۲۰۲۰ باید بدرخشند و ما قطعاً در المپیک، ظرفیت‌های جدیدی را خواهیم داشت و من معتقدم که ایران در ۲۰۲۰ خواهد درخشید. از این منظر باید سه هدف همزمان را دنبال کنیم. یکی رفتن روی سکو با حمایت و پشتیبانی حداکثری از قهرمانان، دیگری فرهنگی‌شدن ورزش قهرمانی و سوم، اجتماعی‌کردن ورزش که به این مسیر وفادار خواهیم ماند.»
صالحی امیری همچنین درباره اینکه آیا با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب، میزبانی مسابقات مهمی به ورزش ایران داده می‌شود و آیا تلاش‌هایی در این خصوص صورت می‌گیرد یا خیر؟ گفت: «خیلی روشن بگویم که مشکل میزبانی‌نگرفتن ایران، از بیرون نیست و بیشتر نیازمند ایجاد بستر اجتماعی و فرهنگی و پشتیبانی از داخل کشور است. اگر ما در داخل کشور، انسجام و هماهنگی لازم را داشته باشیم، کسب میزبانی کار سختی نیست. بیش از آنکه مشکل گرفتن میزبانی از خارج داشته باشیم، مسائل داخلی مطرح است.»
او درباره حضور بانوان در ورزش نیز گفت: «ما یک استراتژی طی ۱۰ سال تعیین کرده‌ایم که تعداد ورزشکاران خانم با آقا در حوزه قهرمانی باید برابر باشد. در جاکارتا صد نفر از قهرمانان ما زنان بودند و یک قدم جلو آمدیم و قطعاً در المپیک این رشد بیشتر را خواهید دید. هم کمی و هم کیفی. یعنی ما باید بگویم نیم مدال برای آقایان و نیم مدال هم برای خانم‌ها.»
صالحی امیری درباره حضور خانم‌ها در ورزشگاه‌ها گفت: «من راجع به این موضوع به صورت شفاف حرف‌هایم را زده‌ام. ما هیچ تفاوتی بین ورزشگاه، سینما، کنسرت، دانشگاه و پارک قائل نیستیم. مگر در تمام این محیط‌ها زنان و مردان در کنار هم حاضر نمی‌شوند؟ محیط فاسد نیست و ورزشگاه از نظر من، یکی از سالم‌ترین محیط‌های کشور است و مرکزی برای نشاط اجتماعی است و حضور زنان در ورزشگاه حق طبیعی آنها و یک نیاز اجتماعی است. باید برای بزرگانی که دغدغه این موضوع را دارند، این را ترسیم کنیم که ورزشگاه، محیط سالمی است و هیچ گونه عارضه‌ای به لحاظ اجتماعی و اخلاقی ایجاد نخواهد کرد. دلیل این ادعا این است که در دو رویدادی که زنان در ورزشگاه حضور پیدا کردند، محیط ورزشگاه کاملاً سالم بود.»