چرا ائتلاف عربی علیه ایران به بن بست خورده؟ / الخلیج: این کار یعنی پریدن به مقصدی نامعلوم / کشور‌های عربی از یکدیگر می‌ترسند / امارات از سعودی روی گردانده؛ قطر هم هر دو این‌ها را دشمن می‌داند؛ اینها چگونه می‌توانند با هم ائتلاف کنند؟

حسن البراري در روزنامه الخلیج چاپ امارات نوشت: رفتار ایالات متحده و هم پیمانان آن برای تشدید فشار بر ایران، در زمانی که ترامپ خود علت اصلی بروز بحران در خاورمیانه است، حیرت انگیز به نظر می رسد.

به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: در صورتی که ایالات متحده در تشکیل ائتلافی علیه ایران جدی بود، بهتر بود که یک مذاکره عمیق بین دولتهای عضو این ائتلاف برای رسیدن به توافق انجام می داد و آنها را متوجه خطری می کرد که مقابله با آن لازم است.

در این میان، قطر احساس می کند که خطر اصلی که آن را تهدید می کند، نه از جانب ایران، بلکه از سوی دولتهای عربی است. محاصره قطر توسط این دولتها باعث شده است که نسبت به عربستان و امارات احساس دوستی نکند.

مساله مهم آن است که ایالات متحده نه تنها باعث ایجاد بحران خلیج فارس شد، بلکه هیچ تلاشی برای برای پایان دادن به این اختلاف نمی کند.

تنها در صورتی امکان تشکیل ائتلاف علیه ایران است که دولتهای حاضر در ائتلاف مذکور، از یکدیگر نترسند، در غیر این صورت، تنها یک ائتلاف شکلی و ظاهری شکل می گیرد.

در این میان، مساله عجیب آن است که دولتی مثل امارات هم به شرکت در ائتلاف علیه ایران تمایل دارد، در حالی که پیش از این، در پرونده سوریه از همکاری با عربستان روی گرداند و در ادامه، سوریه و ایران، این اقدام امارات را اقرار به شکست در برابر ایران دانستند. تا آنجا که روزنامه لبنانی الاخبار در اشاره واضحی به این مساله، تیتر زد:«بازگشت شکست خورده ها».

البته از یک حقیقت نباید غافل شد که محرک اصلی تشکیل این ائتلاف، اسرائیل است که در پشت پرده، به نوعی در جایگاه فرماندهی ائتلاف قرار دارد. به دیگر معنا، این اقدام، به عنوان جایزه ای برای تل آویو محسوب می شود، آن هم در زمانی که اسرائیل گلوی فلسطینیها را فشار می دهد تا زمانی که دولتهای عربی با معامله قرن موافقت کنند.

کوتاه سخن آنکه، تا زمانی که واشنگتن رغبتی به ایجاد زمینه مشترک بینی دولتهای عربی نداشته باشد، ائتلاف به منزله پرش به مقصدی نا معلوم خواهد بود.