پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سفیر پیشین ایران در مسکو تاکید کرد: روسیه عاشق چشم و ابروی ایران نیست و متناسب با منافع و مصلحت‌های خود با ایران همکاری دارد. همین مسئله موجب می‌شود تا ما همه تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد روسیه نگذاریم و متناسب با ظرفیت‌هایی که داریم با روسیه همکاری داشته باشیم.
نعمت‌الله ایزدی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایلنا، با اشاره به روابط نزدیک و همزمان روسیه با ایران و عربستان سعودی گفت: روس‌ها در اینکه بتوانند به صورت همزمان با دو کشور متخاصم با یکدیگر روابط نزدیک و دوستانه‌ای داشته باشند، سابقه تاریخی و طولانی دارند. اوج این مسئله را ما در زمان دفاع مقدس و جنگ ایران و عراق شاهد بودیم.
نزدیکی همزمان با ایران و عربستان، کار سختی برای روسیه نیست
وی ادامه داد: در آن زمان روس‌ها روابط خود با ایران و عراق را مدیریت می‌کردند و در پایان جنگ نیز نه تنها روابط مسکو با تهران و بغداد تغییر نکرد بلکه بهتر هم شد و گسترش یافت فارغ از اینکه شوروی بالاترین نقش را در جنگ داشت و بیشترین کمک را به عراق می‌کرد.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی با بیان اینکه روس‌ها دیپلماسی چند وجهی دارند و از دیپلمات‌های ورزیده‌ای نیز برخوردار هستند، اظهار داشت: برای روسیه کار سختی نیست که بتوانند همزمان با آنکه با ایران روابط نزدیکی دارند، مناسباتش را با عربستان سعودی هم گسترش دهد و بتواند با هر دو کشور در عرصه‌های مختلف دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی همکاری داشته باشد.
روسیه عاشق چشم و ابروی ایران نیست
ایزدی با بیان اینکه سیاست خارجی روسیه مبتنی بر منافع خود است و همین مسئله موجب می‌شود تا کشورهایی که با مسکو همکاری می‌کنند، فریب رفتارها و گفتارهای روس‌ها باشند، تصریح کرد: مهمترین نکته‌ای که باید کشوری مانند ایران متوجه آن باشد، این است که روسیه عاشق چشم و ابروی ایران نیست و متناسب با منافع و مصلحت‌های خود با ایران همکاری دارد. همین مسئله موجب می‌شود تا ما همه تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد روسیه نگذاریم و متناسب با ظرفیت‌هایی که داریم با روسیه همکاری داشته باشیم.
وی افزود: روس‌ها هر چند در مسائلی مانند سوریه و یمن با عربستان در کوتاه مدت همکاری می‌کنند اما در مسائلی همچون فروش، میزان تولید و قیمت نفت همکاری‌های تنگاتنگ و گسترده‌ای دارند و در مجامع بین‌المللی هم در برخی از رای‌گیری‌ها با یکدیگر هماهنگ عمل می‌کنند.
نمی‌توان به صورت صد در صدی متکی به روسیه بود
سفیر پیشین ایران در مسکو با بیان اینکه اگر روابط گسترده ایران و روسیه آگاهانه و با توجه به ظرفیت‌ها باشد امری منطقی و معقول است اما اگر به خاطر صرف دشمنی با آمریکا و زاویه داشتن با اروپا باشد، کاری اشتباه است، خاطرنشان کرد: البته گاهی از مواقع نزدیکی روابط از سر ناچاری انجام می‌شود اما نباید همه تخم‌مرغ‌هایمان در سبد روسیه باشد چرا که مسکو در به وجود آمدن بسیاری از گرفتاری‌های امروز ایران از جمله مسائل قبل از برجام و شش قطعنامه تحریمی علیه کشورمان نقش داشته است و حتی به آن قطعنامه‌ها نیز رای ممتنع نداد.
ایزدی افزود: نمی‌توان به صورت صد در صدی متکی به روسیه بود بلکه باید متناسب با شرایط خود و روسیه، برای روابط با مسکو استراتژی تعریف کرد.
روس‌ها در هیچ موضوعی نمی‌توانند برای ایران و عربستان میانجیگری کنند
وی در پاسخ به سوالی درباره میانجیگری روسیه میان ایران و عربستان سعودی هم ابراز داشت: اینکه روس‌ها چندین بار پیشنهاد میانجیگری میان تهران و ریاض را داده‌اند از سر تعارف نیست بلکه این مساله، علاقه و خواست آ‌نهاست در جنگ ایران و عراق هم، روس‌ها بیشترین تلاش را داشتند که ارتباط مستقیمی میان تهران و بغداد برقرار شود و به همین خاطر رفت‌وآمدهای زیادی به هر دو کشور داشتند.
این مدیرکل اسبق وزارت امور خارجه اضافه کرد: علاقمندی روس‌ها به میانجیگری مختص به ایران و عربستان هم نیست بلکه در منازعات مختلفی چون کره، هند و چین و پاکستان و هند هم تلاش‌هایی را از قبل انجام داده‌اند اما نکته‌ای که هست این است که میانجی نباید در میانجیگری خود منفعتی را داشته باشد روس‌ها در هیچ موضوعی نمی‌توانند برای ایران و عربستان میانجیگری کنند.
مسکو نمی‌تواند رابط و پیام‌رسان خوبی برای ما باشد
ایزدی با بیان اینکه افزایش تنش یا بهبود مناسبات ایران با آمریکا، اروپا، ژاپن و عربستان بر مناسبات تهران با مسکو اثرگذار است، عنوان کرد: در چنین شرایطی چرا روس‌ها بخواهند میانجی مشکلات ما باشند البته این کار غیرممکن نیست ولی خیلی سخت است اگر آنها بخواهند میان ایران و عربستان میانجی بشوند، حتما منافعی دارند ولی این مساله به طرف مقابل هم بستگی دارد.
وی با بیان اینکه اگر ایران برای کشورهایی پیام هم دارد روسیه نمی‌تواند رابط و پیام‌رسان خوبی برای ما باشد، یادآور شد: رابطه ایران و روسیه باید مبتنی بر حسن همجواری باشد دو کشور در مسائل منطقه‌ای می‌توانند متناسب با منافع خود و طرف مقابل همکاری‌هایی داشته باشند ولی این مساله نباید به تبادل و مشارکت یا حتی نادیده گرفتن منافع‌مان منجر شود.