حقایق پشت پرده پیشنهاد پوتین به آمریکا برای «لغو جزئی تحریم ها در قبال خروج ایران از سوریه»

د. عصام نعمان در البناء چاپ بیروت نوشت:  واشنگتن امیدوار است که تحریمها تاثیری منفی بر اقتصاد ایران بر جای گذاشته و در ادامه، تهران مجبور به عقب نشینی شود.

به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: در صورتی که ایران از تحریمها متأثر نشده یا عقب نشینی نکند، آیا شکست تحریمهای ایالات متحده منجر به تلاش دوباره آن برای به فرسایش کشیدن توان ایران و هم پیمانان آن در محور مقاومت، در میدانهای سوریه، لبنان و حتی عراق می شود؟

اسرائیل اطمینان دارد که یکی از انگیزه های اصلی حمله ایالات متحده به ایران، حمایت از امنیت ملی اسرائیل است. در این میان، نتانیاهو در جلسه ای از پیشنهاد روسیه پرده برداشت، مبنی بر آنکه روسیه به ایالات متحده پیشنهاد داده است در ازای خروج ایران از سوریه، تحریمهای آمریکا تا اندازه ای کاهش یابد.

برملا شدن این پیشنهاد، به نوبه خود دربردارنده حقایق دیگری نیز بود:

-میز مذاکره ای که نمایندگان آمریکا و روسیه بر سر آن حضور داشتند، خواستار حضور هیچ یک از مسئولان سوریه یا ایران نشد و این مساله موجب نارضایتی آنها گردید. از این رو، وزارت خارجه روسیه به سرعت با صدور بیانیه ای از تمایل مسکو برای رعایت مصالح ایران در سوریه صحبت کرد.

-ایالات متحده دریافت که تحریمهایش نمی تواند ایران را وادار به تغییر سیاستهایش کند؛ به همین دلیل، به دنبال راه دیگری برای دست یابی به نتایج مطلوب خود برآمد.

تمام تحولات و احتمالات پیش گفته، انعکاس های مثبت و منفی دارد و به احتمال زیاد، ایران و روسیه قادر به تعامل با آن هستند، به گونه ای که منافع مشترک انها در برابر دشمن مشترک، یعنی ایالات متحده، تامین شود. اما یک سوال باقی می ماند، مبنی بر آنکه آیا این حق سوریه نیست که پس از جنگ ویرانگری که در آن صورت گرفت، بار دیگر این کشور تبدیل به میدانی برای تسویه حسابها و عقد قراردادهایی بین آمریکا و روسیه، نشود؟

شکی نیست که طرفهای حاضر در محور مقاومت، با چالش هایی مواجه هستند. با این حال، باید بر این نکته تاکید کنیم که ایشان چاره ای جز مقاومت ندارند. به بیانی دیگر، محور مقاومت، نیاز مبرمی به اتخاذ یک استراتژی محکم برای تامین خواسته های محور مقاومت، بویژه در سوریه و عراق، دارد؛ تا تمام خاک سرزمینهای عربی از طمع رژیم صهیونیستی و تلاش ترکیه برای سیطره بر منابع طبیعی دولتهای عربی، در امان بماند و در ادامه، ایالات متحده نتواند بخش هایی از شرق سوریه را اشغال کرده و نقشه های تجاوزگرانه خود را در مورد تهدید امنیت ملی عربی، اجرایی کند.