تقابل ثروت و فقر در سیلیکون ولی به مرز هشدار رسید / خودروهای لوکس در خیابان و بی خانمان ها در پیاده رو

تقابل ثروت و فقر در سیلیکون ولی به وضعیتی هشدار دهنده رسیده است. وضعیتی که البته طی چند سال اخیر نیز وجود داشته اما اکنون به اوج خود رسیده است. در ادامه مروری خواهیم داشت بر ابعاد این ماجرا و تاثیر آن بر غولهای فناوری.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، ماجرای فقرای سانفرانسیسکو موضوعی جدید نیست. جالب است بدانید این ماجرا سال گذشته باعث خشم کشیش کلیسای منطقه سیلیکون ولی شد و حتی او را به مرحله استعفا از مقام خود رساند. وی در بخشی از خطابه آخر و اعتراضی خود خطاب به سرمایه گذاران ارشد سیلیکون ولی گفته بود:" نمی توانم بیش از این خود را فریب دهم و در شرایطی که عده ای در رفاه کامل زندگی می کنند شاهد زندگی فلاکت بار بی خانمان ها باشم. "

البته این کشیش کمی هم زیاده روی کرده بود چون همه سرمایه داران سیلیکون ولی مخالف کمک به بی خانمان ها نیستند برای مثال مارک بنیوف یکی از چهره های سرشناس دنیای فناوری و سرمایه گذار شناخته شده این حوزه بارها تاکید کرده که حمایت از بی خانمان ها مسئولیت همه غولهای فناوری است.

او اخیرا در یک توییت نوشت: "من می خواهم برای کمک به حل مشکل بی خانمان در سانفرانسیسکو و کالیفرنیا کمک کنم. من فکر می کنم کمک ما بهترین راه برای حل این مشکل است."

در سوی دیگر این ماجرا مخالفانی هم وجود دارند که می گویند برای کمک به بی خانمان ها باید برنامه هایی فدرال تنظیم شود و غولهای فناوری وظیفه ای در قابل بی خانمانها نداشته و ندارند. این موضوع به یک مثل عجیب دموکراسی، ثروت و فناوری در منطقه تبدیل شده است.

ماجرا از چه زمانی جدی شد؟

بی خانمانی در سان فرانسیسکو بخشی اجتناب ناپذیر از چشم انداز شهر است. کافیست گشتی در شهر بزنید تا تعداد زیادی از کیسه های فرسوده خواب و افرادی که خود را لای لباسهای مندرس پیچیده اند را مشاهده کنید. به نظر می رسد همزمان با رشد تکنولوژی در منطقه، پای بی خانمانها نیز به منطقه باز شده است.

این شهر در سال گذشته تعداد 7990 نفر از افراد بی خانمان را سرشماری کرد که  نسبت به سال 2014 13 درصد افزایش یافته است. شاید علت این باشد که در سال 2014، سانفرانسیسکو، تحت برنامه ریزی یک شهردار جدید،"برنامه ده ساله ای را  برای پایان دادن به بیکاری مزمن" آغاز کرد. بنابراین سان فرانسیسکو هزینه کمک به بی خانمانها را دو برابر کرد.

بر این اساس پرسش این است که "پس چرا این مشکل بدتر و بدتر می شود؟" برای این پرسش پاسخهای متعددی وجود دارد. در میان این پاسخها می توان گفت: شاید علت اصلی به جمعیت بیش از حد شهر مرتبط است. جمعیتی که به هر حال خواه ناخواه فرش قرمز را برای بی خانمانها پهن می کند.

سیستم مالیاتی مشکل را حل می کند؟

برخی از کارشناسان حوزه شهری و البته مدیران غولهای فناوری مثل بنیوف معتقدند که با افزایش مالیاتهای شهری می توان به مدیریت هر چه سریعتر بی خانمانها کمک کرد. در حال حاضر برخی از شرکتها مالیات کمتری از یک درصد، بر درآمد ناخالص خود پرداخت می کنند که پیشنهاد می شود برای اصلاح وضعیت بیخانمانها به دو درصد یا بالاتر برسد.

اما این معادلات روی کاغذ ساده است و همه اهالی سیلیکون ولی طرفدار این نوع تغییرات نیستند. جک دورسی مدیرعامل توییتر و مارک بنیوف اخیرا درمورد وضعیت مالیات و بی خانمان ها درگیری حاشیه هایی داشتند. همانطور که اشاره شد احتمال می رود طرح مالیاتی جدید برای مدیران سیلیکون ولی تعریف شود. این طرح می تواند سالانه 250 تا 300 میلیون دلار درآمد داشته باشد. مارک بنیوف این طرح را مفید می داند اما جک دورسی آشکارا با این طرح مخالف است و معتقد است این طرح از اساس ایراداتی جدی دارد.

درواقع جک دورسی اعتقاد دارد برای حل مسئله بی خانمانها باید مدیران شهری وارد عمل شوند. این در حالیست که اداره کنترل مالیات سانفرانسیسکو برآورد می کند که این مالیات هر ساله 250 تا 300 میلیون دلار برای درآمدهای  شهری به ارمغان می آورد و 300 تا 400 کسب و کار محلی را تحت تاثیر قرار می دهد. قرار است این قوانین برای شرکت هایی با دارامد بیش از 50 میلیون  و شرکت هایی که مقر آنها در سانفرانسیسکو است اجرایی شود.

اما دورسی ضمن مخالفت با این طرح در توییتر گفت:"من می خواهم برای کمک به حل مشکل بی خانمان ها موثر باشم اما معتقدم این روش بهترین راهکار ممکن نیست. بلکه باید از طرح های موثر شهرداری حمایت کرد. "

در ضمن جک دورسی یک پیچیدگی جدید را به ماجرای مالیاتها افزوده و می گوید: تزریق ناگهانی پول در منطقه نه تنها به بی خانمانها کمک نمی کند، بلکه نرخ مهاجرتهای بی رویه و کارتن خوابی را افزایش می دهد.

برخی کارشناسان اقتصادی منطقه نیز می گویند بهتر است پیش از برنامه ریزی برای دریافت پول بیشتر باید روی برنامه ریی مدیریت این پول و نحوه استفاده از آن بحث کرد.  در شرایطی که مدیران شهری سانفرانسیسکو ادعا می کنند سالانه بیش از 3 میلیون دلار در این زمینه هزینه می کنند می توان به مسئله برنامه ریزی ضعیف تاکید کرد.

افزون بر اینها، مدیران شهری نمی توانند مدیران فناوری را بیش از حد تحت فشار بگذارند چرا که با احتمال قهر آنان و پیامدهای منفی متفاوتی مواجه می شوند. به هر حال وجود غولهای فناوری در منطقه سودهایی کلان نیز دارد.

*رویا پاک سرشت