ظریف و حسادت سیاسی توبه فرمایان

محمدجواد ظریف بی آنکه مرزی ازعزت، حکمت و مصلحت را رد کند برجام را به فرجام رساند. وزیرِدیپلمات ایران گرهی را گشود که منتقدان امروزش سال ها نه با دست و نه حتی با دندان که با بیانیه درصدد گشودنش بودند. این برای بحران زیستان گناهی نابخشودنی است. از این رو ظریف مدام به توبه فرمایش می شود و مورد حسادت سیاسی قرار می گیرد.

موضوع پیوستن ایران به سازمان جهانی گروه ویژه اقدام مالی یا همان FATF ماه هاست که با سناریوهای به روز شده دست افزار هجمه های بسیار علیه دولت تدبیر و امید بوده است. گاهی به قرارداد ترکمانچای تشبیه شده و گاهی بهانه طومارهای بلند و کوتاه در مناطق مختلف از صحن علنی مجلس تا نمازهای جمعه و جماعت بوده است.

سخنان محمدجواد ظریف وزیرامورخارجه، تازه ترین بهانه برای انتقاداتی است که این روزها به مرز توهین و تهدید هم رسیده است. ظریف روز دوشنبه 21 آبان در گفتگویی تصویری درباره ضرورت های پیوستن ایران به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم یا CFT و مبارزه با پولشویی سخن گفت و در بخشی از این سخنان اشاره های محدودی هم به میزان شیوع این پدیده در ایران کرد.

ظریف در این گفتگو اعلام کرد: بالاخره پولشویی یک واقعیت در کشور ماست و خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم؛ اما جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی می‌کنند حتما آنقدر توان مالی دارند که ده‌ها و صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.

همین اشارات کوتاه کافی بود تا موج تخریبی از سوی برخی چهره ها و رسانه ها علیه ظریف آغاز شود و کار تا استعفا و تهدید وزیر خارجه هم پیش رود. موضع‌گیری مغرضانه، اظهارتاسف و غیرمستدل، خلاصه توصیفات این رسانه ها و چهره ها از سخنان ظریف است و با این توصیفات در تدارک احضار مجدد او به مجلس هستند.

**نشانه های راستی سخنان ظریف
با فرونشست غوغا و هجمه علیه وزیر امور خارجه شاید این پرسش منطقی را بتوان از غوغاسالاران این روزها پرسید که کدام بخش از سخنان ظریف غیرمستدل است؟ آمار منتشر شده در رسانه های منتقد دولت از قاچاق کالا در اشکال و حجم های بسیار وسیع بهترین نشانه درست بودن سخنان وزیر امور خارجه است. بر اساس آمار منتشر شده؛ میزان قاچاق کالا در کشور و در سال جاری رقمی معادل 6 میلیارد دلار بوده که به طور قطع بسیار کمتر از حجم واقعی قاچاق در کشور است.

در بستر این حجم گسترده از قاچاق، متخصصان اقتصادی شیوع پولشویی حاصل از درآمدهای این فرایند را یکی از نتایج تلخ پدیده قاچاق ارزیابی می کنند.

میزان پولشویی در جهان بر اساس آمار منتشر شده در سال 2016 نزدیک به دو تریلیون دلار بوده است و پولشویی ویروسی است که حتی در مجهزترین و ایمن ترین اقتصادهای دنیا نفوذ کرده و آن ها را نیز آلوده می کند؛ اقتصاد همیشه بیمار ایران هم همیشه در حال جنگی نابرابر با این ویروس بوده است. نابرابر از این منظر که پولشویان اقتصادی، همانگونه که ظریف اشاره می کند به قدری قدرت مالی یافته اند که برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات غیرقانونی خود، تبلیغات و فضاسازی های متعدد و متنوع را در دستور کار خود قرار دهند.

تبلیغاتی که به مدد شبکه های مجازی و دهکده ای این روزها می تواند افکار عمومی را از موضوع پولشویی منحرف کرده و زمینه را برای ادامه فعالیت این ویروس آماده نگه دارند. این میان باید گفت انکار حقیقت هرچند تلخ و سیاه نمی تواند سپیدی را به آن برگرداند و شواهد نشان می دهد در اقتصاد ایران هم مانند بسیاری از اقتصادهای جهان پول حاصل از قاچاق های میلیاردی به شکلی ظاهرا قانونی و یا حتی شرعی مصرف می شود.

**دلایل هجمه به ظریف
دولت و وزیرامورخارجه به واسطه دسترسی اطلاعاتی گسترده؛ بهترین منبع اعلام میزان و گستردگی حجم قاچاق در کشور هستند و این پدیده ها در تمام اقتصادهای جهان هماگونه که اشاره شد وجود و حضور دارند. این میان سوال این است که اعلام این امور بدیهی آن هم از سوی وزیر امورخارجه کشور چرا باید با این حجم بزرگ انتقاد و توهین وتهدید روبرو شود؟

نگاهی به جریان سیاسی که علیه ظریف مصاحبه می کنند و گزارش می نویسند نشان می دهد که این گروه از منتقدان جدی دولت و به ویژه شخص ظریف هستند. منتقدانی که بارها ادعاهایشان از سوی مراجع ذیصلاح رد شده و تداوم تکرار آن علیه ظریف دیگر مرزهای امر سیاسی را رد کرده و شکل روانی یافته است. واکاوی و چینش پازل سخنان و رفتارهای برخی از مخالفان ظریف، نوعی حسادت سیاسی را نشان می دهد که طی پنج سال گذشته و به بهانه های مختلف خود را نشان داده، گاه قدم زدن در خیابان های وین بوده است و گاهی لبخند و حتی ریش او!

ظریف دیپلماتی کارکشته ای است که تحصیلات عالیه خود را در حوزه کاری خود به پایان رسانده است و به گواه دوست و دشمن در زمره نخبگان و چهره های محبوب مردم قرار می گیرد. طی پنج سال گذشته عصای دست کشور و دولت بوده و این ها همان ویژگی های شخصیتی اوست که ظریف را به مظان حسادت رقبای سیاسی برده است.

دستاورد دولت های اول و دوم تدبیر و امید برهم ریختن خواب ایران هراسی آمریکا و متحدان عبری و عربی اش در منطقه بود و این مهم به دست تیم دیپلماسی ظریف انجام گرفت که نتایج این برهم ریختن را می توان این روزها در تکاپوی اروپا و غرب و شرق برای حفظ برجام دید. هجمه به این دستاور سناریو مخالفان دولت و ظریف است که برای آن حتی بدیهات دیپلماسی و اقتصاد و سیاست را هم نادیده می گیرند.

**محاکمه کنندگان قانون گریزظریف
نام هایی که این روزها در صف منتقدان ظریف قرار دارند گرچه اسامی تازه ای نیستند اما برخی از آن ها در حالی ظریف را به سخنان فاقد سند و غیرمستدل متهم می کنند که خود از طلایه داران سخنان کذب در ساحت سیاست ایران هستند. جواد کریمی قدوسی یکی از این نام هاست که بازه زمانی اظهارات خلاف و کذب او علیه دولت و ظریف به هفته رسیده است و او هر هفته با طرح یک ادعای کذب، تکذیبیه آن را دریافت می کند.

نکته جالب دیگر در صف منتقدان ظریف بی قانونی های متعدد آن هاست. به طور مثال کریمی قدوسی از معدود نمایندگان مجلس است که در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان پرونده های مفتوح و بسته دارد، از تهمت کذب به دیگر نمایندگان و انتقاد از کمیسیون های مجلس تا پخش ویدیوهای خاص در صحن مجلس. این نشان می دهد کسانی که ظریف را دعوت به توبه از منطق و حمایت از منافع ملی و بازگشت به قانون می کنند، خود بارها توبه شکسته اند.

تعجب، تاسف، تذکر، توهین و حتی تهدید وزیرامورخارجه به دلیل بیان برخی واقعیات اقتصادی و سیاسی کشور آن هم در راستای اصلاح امور از دشواری راه دولت در مسیر شفاف سازی حکایت دارد. نباید از فراموش کرد که عمده پولشویی های اشاره شده از سوی ظریف در اقتصاد کِدر رخ می دهد و با شفاف شدن سازوکارهای فعالیت های اقتصادی، تخلفاتی مانند پولشویی دیگر به راحتی صورت نخواهد گرفت در سایه آن امنیت سرمایه گذاری در ایران هم به درصد قابل قبولی خواهد رسید که این عین حراست از منافع ملی است. توبه فرمایان ظریف هم اگر از حسادت های سیاسی عبور کنند و به منافع ایران بیندیشند به یقین دغدغه های ظریف را درک خواهند کرد.