پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
پایگاه اینترنتی روزنامه فرانسوی 'لوفیگارو' نوشت، درست است که آمریکا می تواند با وارد آوردن خسارات به زیرساخت های نظامی ایران، برخی از پیامدها و اثرات اقدامات این کشور را خنثی کند، ولی خنثی سازی توانمندی های تلافی جویانه و اقدامات بازدارنده ایران به هیچ وجه چندان کار ساده ای نخواهد بود.
به گزارش ایرنا، این پایگاه اینترنتی در مقاله ای با عنوان 'چرا نابودی برجام ممکن است زمینه ساز جنگ دیگری باشد؟' آورده است: نشانه های نگران کننده ای از اوضاع در منطقه خاورمیانه به چشم می خورد.
بسیاری از کارشناسان و ناظران سیاسی بر این باورند که رسیدن ایران به نقطه گریز هسته ای، ممکن است واشنگتن را در سراشیبی به سمت رویارویی نظامی با ایران، سوق دهد. هرگونه اقدام تحریک آمیز درباره توافق هسته ای ایران، می تواند منطقه خاورمیانه را با بحرانی غیر قابل جبران روبه رو کند.
بدون شک این مسیر به سمت درگیری و رویارویی نظامی، منطقه آشوب زده خاورمیانه را بی ثبات تر خواهد ساخت و منافع ملی آمریکا را در معرض خطر قرار خواهد داد و افزون برهمه اینها، جان اتباع آمریکایی را به خطر می اندازد.
البته واشنگتن برای احساس نگرانی خود از رفتار ایران، دلایلی دارد. تهران با استفاده از نیروی قدس سپاه و نیز گروه های نیابتی مانند حزب الله، یگان های بسیج مردمی عراق یا همان حشد الشعبی و همچنین حوثی های یمن و بیش از یکصد هزار شبه نظامی در سوریه، نفوذ عمیقی برای خود در قلب جهان عرب دست و پا کرده است.
این مقاله می افزاید: هدف از مسابقه به اصطلاح طناب کشی با آمریکا که ایران در عراق به راه انداخته است، چیزی نیست جز اینکه بغداد را هر چه بیشتر در مدار سیاسی تهران حفظ کند و هرچه بیشتر از واشنگتن دور نگه دارد. همچنین تهران با توسل به آزمایش های موشکی و بازداشت بازدیدکنندگان آمریکایی از ایران، به گونه ای تحریک آمیز در صدد زورآزمایی با واشنگتن برآمده است.
ولی در خصوص تحولات ایران، باید مراقب بود تا حساب حقایق و واقعیات کنونی از وهم و خیالات و افسانه پردازی جدا نگهداشته شود.
درست است که نفوذ تهران در منطقه به خصوص از زمان ورود روسیه به سوریه در سال 2015 در حمایت از بشار اسد، به تدریج در حال افزایش بوده، اما این درست نیست که توافق هسته ای ایران را به خاطر دستاوردها و موفقیت هایی که تهران در بازی قدرت منطقه ای کسب کرده است، سرزنش کرده و بخواهیم این گونه وانمود کنیم که نابود کردن توافق هسته ای، موجب خواهد شد تا ایران از توانمندی ها و دستاوردهای منطقه ای خود محروم شود.
زیرا آنچه که بیش از هر چیز دیگر، توانمندی اعمال نفوذ و مداخله در امور منطقه ای را به تهران داده است، توافق هسته ای نیست؛ بلکه همین خلاء سیاسی بزرگی است که هم اکنون در کانون جهان عرب به وجود آمده است. جنگ های کنونی در سوریه و به ویژه در عراق و نیز درگیری ها در یمن موجب شده است که قلب جهان عرب دچار نوعی خلاء شود و نوعی شکاف امنیتی بزرگ در منطقه پدید آید که نه تنها ایران، بلکه عربستان سعودی و ترکیه را به گونه ای به داخل تله ای از مناقشات جذب کند که ورود به این دام به مراتب از خروج از آن، آسان تر خواهد بود.
لوفیگارو با ادعای اینکه ایران به این مناقشات دامن زده است و از این منظر تلاش های واشنگتن برای بر هم زدن موازنه قدرت منطقه ای ایران، قابل درک است، افزود: اما درک این مسأله بسیار مهم خواهد بود که صرف تلاش های تهران، تهدید واقعی علیه منافع امنیت ملی آمریکا نیست بلکه خلائیی است که جنگ های داخلی کنونی در منطقه ایجاد کرده و به تهران و دیگر قدرت های منطقه ای، امکان مداخله جویی و ورود به این مناقشات را داده است.
این روزنامه مدعی است: ایران همچنین ممکن است جنبش حزب الله را در مرز لبنان با اسرائیل به حال آماده باش در آورد و هر چه بیشتر پخش بذر تفرقه و اختلاف را در سوریه و عراق گسترش دهد، از آنجایی که این اقدامات نه در داخل ایران بلکه در پرآشوب ترین و ناآرام ترین مناطق خاورمیانه روی می دهد، احتمالا موجب تشدید جنگ داخلی و بی ثباتی هرچه بیشتر در آنها می شود. همه اینها به نوبه خود به اندازه کافی تحریک آمیز خواهد بود تا دولت ترامپ را به سمت توسل به اقدام نظامی و کشاندن شدن پای آمریکا به دام جنگ در این منطقه، سوق دهد.
لوفیگارو افزود، حامیان شکستن توافق هسته ای چنین استدلال می کنند که واشنگتن از توانایی مقابله با هر گونه پیامدهای منفی احتمالی این اقدام برخوردار است و می تواند از برتری قدرت نظامی خود در این زمینه استفاده کند. بله این درست است که آمریکا می تواند با وارد آوردن خسارات قابل توجه به زیرساخت های نظامی ایران، برخی از پیامدها و اثرات اقدامات این کشور را خنثی سازد، ولی خنثی سازی توانمندی های تلافی جویانه و اقدامات بازدارنده ای که تهران در جنگ های داخلی سوریه، عراق، یمن و حتی لبنان در اختیار دارد به هیچ وجه چندان کار ساده ای نخواهد بود.