پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:تخریب گرانی که دین و انقلاب را ابزار کوبیدن این و آن قرار میدهند، تصور میکنند تخریب افراد راه را برای حاکمیت دین و تحکیم انقلاب هموار میکند.
این تصور، کاملاً خلاف واقع است. تخریب افراد به ویژه اگر از چهرههای اثرگذار، باسابقه و پرنفوذ باشند، فقط تخریب آنها نیست بلکه عوارض جانبی فراوانی دارد که یکی از آنها بیاعتماد شدن علاقمندان به این چهرهها به اصل نظام دینی است. این، خسران بزرگی است که چون با اعتقاد مردم سروکار دارد قابل جبران نیست و امروز ما در جامعه خود کاملاً آن را مشاهده میکنیم.
حوادث روزها و هفتههای اخیر که در مدرسه فیضیه قم و مراسم دعای عرفه تهران رخ داد، از نظر به وجود آورندگان این حوادث فقط مواجهه با افراد یا مجموعههای داخلی بود ولی انعکاس آن در افکار عمومی این نتیجه گیری را به همراه داشت که نظام جمهوری اسلامی اقتضائی غیر از درگیریهای درونی، خیانت خودیها و آشفتگی ندارد...
نکته مهمتر و خطرناکتر این است که این قبیل تخریب گران، دارای حاشیه امن هستندو اطمینان دارند که هر قدر در مسیر تخریبی که در پیش گرفتهاند به پیش بروند، کسی مانع آنها نمیشود و گزندی به آنها نخواهد رسید. از این مهمتر و خطرناکتر مطرح شدن این افراد در رسانه ملی و حضورشان در محافل مهم و مطرح و مورد توجه است که عملاً به معنای حمایت نظام از آنها تلقی میشود.
چند روز دیگر که ماه محرم فرا میرسد، همان شخص که مرتکب آنهمه بیحرمتی به بزرگان نظام شده، نوحه خوان مطرح صدا و سیما خواهد بود و به محافل حکومتی عزاداری نیز برای مرثیهسرائی راه خواهد یافت. یا رادیو و تلویزیون در اجاره مادام العمرشان است و یا به شکلهای مختلف پشتیبانی و حمایت میشوند.
جامعه برای خود این تخریب گران حرفهای حسابی باز نمیکند ولی تاسف در این است که اینان اولاً با رنگ و لعاب دینی و انقلابی دادن به تخریبهای خودشان درحال ادامه تخریب هستند و ثانیاً امکانات و تریبونهائی در اختیارشان گذاشته میشود که متعلق به نظام هستند و به همین دلیل، عملکرد آنها به حساب نظام گذاشته میشود.
این درست است که این افراد تخریب گر هرچه بیشتر به تخریب ادامه میدهند بیشتر از چشم مردم میافتند و نتایج چند انتخابات سالهای اخیر، اعم از ریاست جمهوری، مجلس و شورای شهر، نشان دهنده همین واقعیت است، ولی آنچه موجب نگرانی است دودی است که از رهگذر این تخریبها به چشم نظام میرود.
بزرگان نظام باید برای حفاظت از اعتبار نظام جمهوری اسلامی که فراهم آمده از خون شهدا و فداکاری ایثارگران است، از این تخریبها جلوگیری کنند و همگان را به تقویت وحدت و برادری و دمیدن روح امیدواری در قلبها توصیه نمایند.