قالیباف: در انتخابات، کنار کشیدم تا نگویند عدم موفقیت به خاطر فقدان وحدت بوده، اما باز هم ناموفقیم / افرادی که جمنا انتخاب کرد، مسیر درستی طی نکردند / دلتنگ شهرداری نشده ام، 12 سال زیاد هم بود / امنیتی‌تر از آقای روحانی نداشته ایم / خبری که از برگزاری جلسه با رییسی بیرون آمده درست نیست / بحث معاون اول شدنم در دولت روحانی صحت ندارد

محمدباقر قالیباف، شهردار سابق تهران با تاکید بر نواصولگرایی به عنوان راه‌حل جریان اصولگرایی گفت: موضوع اصولگرایان رها نشده و دنبال می‌شود و بنده نمی‌توانم نواصولگرایی را به دوستان دیکته کنم و تنها می‌توانم به عنوان یک نفر نظر خود را بگویم.

به گزارش «انتخاب»؛ کاندیدای انتخابات 96 اظهار داشت: دولت‌های ما عمدتا با نگاه حامی‌ پروری به اقتصاد می‌نگرند، به این معنا که در ابتدا می‌خواهند برای خود حامی پیدا کنند و اگر هم وقت پیدا کردند به حل مشکلات ریشه‌ای اقتصادی بپردازند! این اظهارات شهردار سابق تهران و سیاستمدار اصولگرایی است که سابقه سه دوره کاندیداتوری ریاست جمهوری را در کارنامه سیاسی خود دارد.او معتقد است در اداره اقتصاد کشور نباید موضوع رقابت سیاسی و جناحی وجود داشته باشد، چرا که به مردم، نظام و حفظ منافع ملی ارتباط دارد و همه ما باید به سهم خود دولت را همراهی کنیم تا دولت بتواند بر مشکلات کنونی فائق بیاید.

وی می افزاید: البته دولت نیز باید بخواهد و گام بردارد و بطور حتم همه ما چه در زمینه پیشنهاد راهکار و برنامه کمک خواهیم کرد تا کشور در مسیر درستی حرکت کند...

مهمترین بخش‌های این گفت‌وگو را در زیر بخوانید:

*دولت‌های ما عمدتا با نگاه حامی‌ پروری به اقتصاد می‌نگرند، به این معنا که در ابتدا می‌خواهند برای خود حامی پیدا کنند و اگر هم وقت پیدا کردند به حل مشکلات ریشه‌ای اقتصادی بپردازند!

*مشکلات اقتصادی دارای ریشه‌های فراوانی است و این معضلات به طور حتم در یک دولت و دو دولت اتفاق نیفتاده است. دولتمردان در دولت برای حل مشکلات باید تصمیمات شجاعانه گرفته و ریسک و از طرفی با نخبگان به درستی تعامل برقرار کنند و بعد قدرت اجرایی دقیقی داشته باشند تا بتوانند برنامه مشخص شده را به صورت کامل اجرایی کنند.

*اگر از من بپرسید که آیا موضوع اقتصاد قابل حل است یا خیر، با جدیت زمان انتخابات می‌گویم که حتی در شرایط فعلی نیز می‌توان کشور را اداره کرد، به گونه‌ای که هرسال مردم احساس کنند که به سمت یک ثبات در زمینه اقتصاد پیش می‌روند.

*در دولت‌های یازدهم و دوازدهم اعداد و ارقام اثبات می‌کند که نقدینگی سه برابر افزایش پیدا کرده است لذا ابتدا باید به فکر مهار نقدینگی بود.

*در زمان انتخابات گفتم، برخی اقشار جامعه که بیش از حد دچار مشکلات اقتصادی هستند و جمعیتی حدود 15 تا 20 میلیون نفر را تشکیل می‌دهند، تحت پوشش قرار داده و یارانه‌ آنها را نیز حدود 3 برابر خواهم کرد و آن زمان همه گفتند که این نقدینگی را از کجا خواهی آورد؟ اما بعد از انتخابات دیدید که این کار را کردند.

*علی‌رغم تصویب قانون در مجلس یارانه دهک‌های بالا را حذف نمی‌کنند و متاسفانه از جیب بیت‌المال حامی‌پروری می کنند.

*شفاف‌سازی‌ها باعث شده تا اعداد و ارقام مشخص کنند که تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری 96 چگونه سعی شد تا نرخ ارز مصنوعی تثبیت شود و بعد از انتخابات قیمت ارز به سرعت بالا رفت، در حالی که تحریم‌ها هنوز شروع نشده بود.

*با اطمینان می‌گویم که کنترل رشد نقدینگی در کشور قابل اجرا بوده و می‌توان آن را مدیریت و هدایت کرد، اما من چنین اراده‌ای نمی‌بینم! قیمت‌گذاری دستوری برای نرخ ارز در منطق اقتصاد اشتباه است

*نباید نا امید شد در موضوع اداره اقتصاد کشور نباید موضوع رقابت سیاسی و جناحی وجود داشته باشد، چرا که به مردم، نظام و حفظ منافع ملی ارتباط دارد و همه ما باید به سهم خود دولت را همراهی کنیم تا بتواند بر مشکلات کنونی فائق بیاید. البته دولت باید بخواهد و گام بردارد و بطور حتم همه ما چه در زمینه پیشنهاد راهکار و برنامه کمک خواهیم کرد تا کشور در مسیر درستی حرکت کند.

*{اخیرا مطرح شده بود که قرار است جنابعالی به عنوان معاون اول رئیس جمهور در کابینه دولت قرار بگیرید}: چنین مسئله‌ای نبوده است.

*دلتنگ بهشت نشده‌‌اید: نه! چرا دلتنگ بهشت شوم، فکر می‌کنید 12 سال کفایت نمی‌کند؟ زیادی هم بوده است.

*شهرداری یک نهاد اجتماعی بوده و محل خدمت است، لذا کوچکترین کار سیاسی و سیاسی‌کاری در مدیریت شهری نه در ایران و بلکه در همه دنیا درست نیست، در کشورهایی که مهد تمدن و دموکراسی هستند، شهرداری‌ها به دور از سیاسی‌کاری عمل می‌کنند. هرکسی وارد شهرداری شده و جهت‌گیری سیاسی پیدا کند نمی‌تواند موفق باشد؛ چرا که جنس کار در این نهاد خدمت به مردم است.

*زمانی در شهرداری کار سیاسی انجام می‌دهند و سیاسی‌کاری می‌کنند و زمانی در همین نهاد کار می‌کنند. نباید این دو مسئله را با یکدیگر اشتباه گرفت. فعالیت سیاسی که عین انقلابی بودن و دینداری است اما سیاست زدگی و سوء استفاده از پست و سمت و جایگاه دولتی خلاف است.

*اصلا فرض کنیم که من با نیت سیاسی در شهرداری کار می‌کردم! اما سیاسی کاری که انجام ندادم، بلکه فعالیت می‌کردم و مردم هم می دیدند، به نظر شما اگر فردی خود را با کار به مردم معرفی کند حلال‌تر است یا با وعده‌های دروغ؟

*شما ببینید که در شهرداری چقدر از اردوگاه اصلاح‌طلب در دوران مدیریت بنده در رده‌های معاون شهردار تا شهردار مناطق حضور داشتند.

*بعد از دوران بنده چه اتفاقی افتاد و حتی رفتند و با دوستان خودشان که با من کار می‌کردند، برخورد کردند که شما به ما خیانت کرده‌اید که با قالیباف کار می‌کردید!

*{مشاوران به شما آدرس غلط می‌دهند؟}: فکر می‌کنم که این تحلیل اشتباه است و ممکن است درباره سال 84 در آن زمان چنین تحلیلی صورت گرفته باشد، اما امروز بعد از 8 سال استقرار آن دولت و وعده‌هایی که داده بود عملیاتی شد؟ آیا حرف‌هایی که در سال 84، 92 و 96 زدم که متن سخنرانی‌های آن در رسانه ملی و دیگر رسانه‌ها وجود دارد، با یکدیگر مغایرتی دارند؟

*در دایره قدرت در سطح بالا در حوزه قوه مجریه و مقننه که عمدتا انتخاباتی و با رأی مردم انتخاب می‌شود حاکم شده و همه نمی‌توانند در این دایره وارد شوند، به این معنا که وقتی می‌خواهند به این دایره ورود پیدا کنند، ابتدا باید حاضری خود را یک جایی زده باشند و بعد به این وادی ورود پیدا کنند.

*اگر حاضری خودت را جایی نزدی و به دایره ورود پیدا کردی اولین اتفاق نظر به وجود می‌آید که آن جریانات حرف بزنند! به عنوان مثال حرفی که در سال 92 زده شد، اگر روحانی می‌دانست که می‌خواهم آن کار را انجام دهم، مگر دبیر شورای عالی امنیت ملی نبود و مسئولیت امنیت کشور را نداشت؟ پس چرا عکس‌العملی نشان نداد؟ به هرحال امنیتی‌تر از آقای روحانی که نداشتیم، چرا که وی 18 سال مسئول شورای عالی امنیت ملی بوده و همه حوزه های هماهنگی با نظر ایشان انجام می شد.

* من به عنوان یکی از بچه‌های انقلاب چنین مبانی‌ای را اساسا برای کسب قدرت قبول ندارم و هیچ‌گاه وعده دروغ و خلافی نمی‌دهم که نتوانم آن را انجام دهم.

*چرا آدم باید به هر قیمتی روی قدرت بیاید؟ بنده در هر پستی قرار گرفته‌ام روزی 18 ساعت بجز دوران جنگ که 24 ساعته به خدمت پرداخته‌ام، پای کار بوده‌ام. اگر فردی روزی 18 ساعت کار کرده و زحمت بکشد، لازم است که با دروغ رأی بیاورد ؟خیر، اما وقتی می‌خواهی با دروغ قدرت را بدست آوری و کار دیگری انجام دهی تا دوران بگذرد، همان داستان حامی‌پروری است.

*جمنا از نظر شکلی مورد پسند بنده است، اردوگاهی که توانست از همه شهرها و شهرستان‌ها افراد اصولگرا را کنار یکدیگر قرار دهد، پس حتما کار پسندیده‌ای است. اما اشکالی که به آن وارد است این است که افرادی که انتخاب شدند، مسیر درستی را طی نکردند. به این معنا که از بطن مردم و یک جریان سیاسی نیامده‌اند.

*شکل کار جمنا صحیح است، اما روش آن اشکال دارد وگرنه اگر همه مسیر طی شده اصلاح شود و اتفاقی بیفتد، به آن نواصولگرایی می‌گویند و معتقدم که باید هدف‌گذاری‌ها و کارها را به ‌روز کنیم.

*معتقدم که باید حتما پوست اندازی در اردوگاه اصولگرایان صورت بگیرد و به سهم خودم این کار را شروع کرده‌ام .

*موضوع اصولگرایان رها نشده و دنبال می‌شود و بنده نمی‌توانم نواصولگرایی را به دوستان دیکته کنم و تنها می‌توانم به عنوان یک نفر نظر خود را بگویم. اما جوان‌ها باید بگویند که این چیست و آن را تعریف و توصیف کنند و به تشکیل تشکل بپردازند.

*خبری که {از برگزاری جلسه با سیدابراهیم رییسی} بیرون آمده صحت ندارد و جلسات به آن شکلی که بحثی صورت بگیرد، برگزار نمی‌شود.

*گفتم که وحدت لازم است اما کافی نیست و با این اقدامم نشان دادم که تنها با وحدت مشکلات حل نمی‌شود، البته جمع دوستان و بزرگان اصولگرا وقتی می‌گفتند که یکی باید کنار برود به من نگاه می‌کردند.

*اگر کسی الفبای سیاست و بازیگری را بداند، می‌داند که نباید چنین کاری انجام شود و بنده کنار کشیدم تا اگر عدم توفیقی پیش آمد نگویند به خاطر فقدان وحدت بوده است. اما چرا باز ناموفقیم؟ پس نواصولگرایی یک ضرورت است و باید رویکردها و روش‌هایمان را تغییر دهیم.