بسته تشویقی احتمالی روسیه به ایران در ازای «خروج از سوریه»: ایجاد لوله‌های گاز یا نفت به سمت دریای مدیترانه، از طریق عراق و سوریه

روسیا الیوم نوشت: روزنامه روسی سفوبودنایا بریسا در گزارشی در خصوص تلاش روسیه برای حمایت از سوریه در برابر حمله های اسرائیل، از طریق دور کردن ایران از سوریه، نوشت: روسیه به همراه ارتش عربی سوری دشمنان آن در جنوب غرب سوریه را شکست داد و در حال حاضر جز تعداد اندکی از نیروهای داعش باقی نمانده اند، که هنوز بر منطقه کوچکی از جولان و مرزهای اردن سیطره دارند. اما این پیروزیها اکنون در معرض تهدیدهای بزرگی قرار گرفته است که علت آن، حضور نیروهای خارجی در سوریه است.

به گزارش «انتخاب»، در ادامه این گزارش آمده است: در این حالت، شرایط بستگی به روابط ایران و اسرائیل دارد. تهران مانند تل آویو از آغاز وارد جنگ سوریه شد. در ابتدا مشکل حادی بین دو دولت وجود نداشت، اما با گذشت زمان رقابت بین آنها به نزاعی شدید تبدیل شد.

در آغاز اسرائیل خواست که ایرانی ها در فاصله صد کیلومتری مرزهای جولان توقف کنند، اما اکنون خواستار خروج کامل ایرانی ها از سوریه است و در صورتی که این خواسته آنها محقق نشود، هم پیمان روسیه، بشار اسد، اولین کسی است که باید بهای ان را بپردازد. عکس العمل فوری کرملین به این مساله این بود که وزیر خارجه روسیه، سرگئی لائوروف و رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح روسی، گراسیموف، به سرعت به تل آویو سفر کردند.

آیا روسیه می تواند با سران اسرائیل در این مورد کنار بیاید یا مجبور می شود از هم پیمان خود ایران چشم پوشی کند؟

مستشرق روسی، اولیگ گوشین، سفر وزیر خارجه روسیه به اسرائیل را مطلوب ارزیابی کرده و بر این عقیده است که برای حل مشکل کنونی بین ایران و اسرائیل چاره ای جز همکاری سیاسی و نظامی بین اسرائیل و روسیه نیست.

آیا عاقلانه است که ایران از همه چیز به این اسانی بگذرد، با اینکه زمان و هزینه زیادی را برای استقرار و آرامش در سوریه صرف کرده است؟

چه بسا روسیه به ایران پیشنهاد ایجاد لوله هایی از طریق عراق و سوریه به سمت دریای مدیترانه را بدهد،مهم نیست این لوله ها، لوله های گاز یا نفت باشد، هر دو مورد برای تهران مطلوب است. اما ایا ممکن است تهران پیشنهادهای روسیه برای میانجی گری را بپذیرد؟

نه، چرا که روسیه برای ایران به منزله دریچه ای به روی جهان است. بقا بدون این رفیق تاثیرگذار، خسارت بزرگی به لحاظ اقتصادی و سیاسی برای ایران به همراه خواهد داشت. حتی در سوریه، ایران در صورتی که با مسکو وارد نزاع شود، هیچ حامی دیگری نخواهد داشت و روسیه در بین طرفهایی قرار می گیرد که خواهان اخراج ایران از سوریه می شوند.