جام جهانی 2018 را دنبال می‌کنی؟
بله.
بازیهای ایران را دیدی؟
اشک ریختیم و لذت بردیم. قبل‌تر شاید به این صورت دنبال نمی‌کردم. جام جهانی 98 و 94 را به یاد دارم. در جام جهانی 98 اتفاقات خوبی برای فوتبال ما افتاد. ضربه سری که حمید استیلی زد و رسیدن ما به جام جهانی روزهایی از فوتبال بود که در خاطران هم سن‌وسال‌های من و بزرگترها نقش بست و هیچ وقت فراموش شدنی نیست. بعد از زمان 98 تنها مرتبه‌ای که به خودمان افتخار کردیم و لذت بردیم و حتی نقدهایی مبنی بر بهتر بودن ما و صعود ما بود همین جام جهانی بود. در گروهی بودیم که رقبای سخت و صاحب سبکی در دنیا و هر کدام صاحب عنوان و مقام بودند. تقریباً عملکرد خوبی بود و کارنامه، کارنامه قابل قبولی بود. احساس نمی‌کردم تا این حد تحت تاثیر قرار بگیرم و به جرات می‌توانم بگویم در روزهای بازی ایران چنین بار تا مرز سکته پیش رفتم.
کدام بازی بیشتر به دلت نشست؟
همه بازی‌ها قشنگ بود. وقتی در رقابت‌هایی در آن سطح و در رویدادی مثل جام جهانی تیم ایران حضور پیدا می کند، داستان متفاوت می‌شود ولی در کل بازی با پرتغال خیلی به دلم نشست.
عملکرد کدام بازیکن بیشتر راضی کننده بود؟
همه بچه‌ها خوب بازی کردند چون فوتبال یک ورزش تیمی است و بچه‌ها با همه وجود تلاش کردند که این برای مردم ارزش است. منِ بیننده وقتی پای تلویزیون می‌نشینم و می‌بینم که نمایندگان کشورم و کسانی که نگاه هشتاد میلیون ایرانی به دنبال آنهاست، با تمام وجود خودشان را جلوی توپ می اندازند برای اینکه خط دروازه برایشان ارزشمند است، کارشان قابل ستایش و احترام است. پنالتی که بیرانوند مقابل رونالدو گرفت، اتفاق بسیار خوبی بود و قطعا در تاریخ ما ثبت خواهد شد. دفاع و دوندگی بچه ها خیلی خوب بود.
قبول داریم که بازی گروهی است ولی اگر بخواهی نام یک بازیکن را بیاوری، به نظر تو چه کسی بهترین بازیکن زمین بود؟
خط دفاع ما خیلی خوب بازی کرد. بچه‌ها در خط حمله هم تحت فشار بودند. مهدی طارمی می‌توانست توپ آخر را وارد دروازه کند ولی به دلیل شدت و فشاری که روی او بود متاسفانه این توپ گل نشد. لحظه‌های سخت ورزش قهرمانی را تجربه کرده و از نزدیک لمس کرده‌ام.
این درست است که می‌گویند لحظه‌ای که توپ زیر پای مهدی طارمی آمد، از فشار زیاد دروازه را نمی‌دید؟
قطعا ضربان قلب طارمی بالا بود که قدرت تصمیم‌گیری نداشت. تجربه مسابقات المپیک در دقیقه 5 را داشتم. دقیقه 5 کشتی خودم با حریف ژاپنی در ثانیه‌های آخر را که مرور می‌کنم، نه چیزی می‌شنیدم و نه چیزی می‌دیدم. حالا که فوتبال 90 دقیقه است. قطعا مهدی طارمی هم ضربان قلب بالایی قرار داشت که نتوانست آن ضربه را درست بزند و توپ در دروازه پرتغال قرار بگیرد و ما صعود کنیم. مهدی طارمی بسیار خوب و جنگنده بازی کرد و الحق نمره همه بچه‌ها نمره قبولی است.
احساس می‌کنم نتیجه زحمات آقای کی‌روش در جام جهانی مشهود بود. ترکیب تیمی بسیار خوبی داشتیم معمولا ما ایرانی‌ها چندان در کار تیمی قوی نیستیم و نمی‌توانیم تیمی کار کنیم ولی تیم ملی فوتبال ما یکدست بود. یازده نفر همدل و متحد بودند و این را مدیون کی‌روش هستیم.
از صفر تا 20 چه نمره‌ای به کی‌روش می‌دهید؟
اجازه بدهید اهل فن به ایشان نمره بدهند. با توجه به داستان‌ها و حواشی که ورزش بزرگی مثل فوتبال دارد و امروز از این ورزش به‌عنوان صنعت فوتبال نام می‌برند، من به کی‌روش نمره قبولی می‌دهم. مشخص است که ایشان جزو بهترین مربیان دنیا هستند و عملکردشان باعث شده چنین جایگاهی داشته باشند.
حمید سوریان به جز ایران طرفدار کدام تیم جام جهانی است؟
به خاطر مسی آرژانتین را دوست داشتم و بعد از حذف آرژانتین، برزیل را که فکر می‌کنم فوتبال در برزیل معنا می‌شود. بعد از حذف برزیل انگیزه‌ای برای دیدن جام جهانی ندارم.
پس دیگر مسابقات را دنبال نمی‌کنی؟
چرا دنبال می‌کنم. بلژیک هم پدیده‌ای است در جام جهانی. همانطور که همه کارشناسان هم راجع به این موضوع صحبت می‌کنند. رقابت خیلی خوب و فینال زودهنگامی بین فرانسه و بلژیک خواهد بود. امیدوارم یک فوتبال جذاب مثل فوتبال برزیل و بلژیک باشد و همه لذت بردیم و کار به وقت اضافه بکشد تا نیم ساعت دیگر پای آن فوتبال باشیم.
حالا که آرژانتین و برزیل از دور خارج شدند دوست داری کدام تیم قهرمان شود؟
از بُعد منطقی ایران. همه دوست داریم ایران قهرمان شود هرچند از بعد منطقی از روز اول از روی کاغذ هم مشخص بود که ما نمی‌توانیم از گروه صعود کنیم. شاید با بخت و شانس خوب می‌توانست یک هدیه خوب در روزهای سختی که کشور و مردم‌مان سپری می‌کنند باشد ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
یک بازیکن را به عنوان بهترین بازیکن این جام نام ببر.
مسی. البته به عنوان بهترین بازیکن این جام ادن ازار بازیکن بلژیک داستانی متفاوت‌تر از بقیه داشت. بازیهای قبلی برزیل در این مسابقات را ندیدم ولی در بلژیک برزیلی‌تر از همه ادن ازار بازی کرد.
حمید سوریان اگر قرار باشد روزی در پست وزارت ورزش روی آن صندلی داغ بنشیند، اولین تغییری که می‌دهد چیست؟
سوالات سختی می‌پرسید. شاید وزارت ورزش در بعضی از موضوعات با وزارت نفت یا وزراتخانه‌های مهم دیگر قابل قیاس نباشد اما خروجی کار وزارت ورزش برای مردم خیلی ملموس‌تر است. هدیه‌ای که می تواند به مردم دهد، نشاط اجتماعی است که در هیچ جای دیگری این اتفاق نمی‌افتد و بازخوردی که می‌گیرد در لحظه است. کشورها الان روی ورزش سرمایه گذاری می‌کنند برای اینکه شاید جنگ به معنای گذشته دیگر وجود نداشته باشد ولی کشورها برای پیشرفت و به رخ کشیدن تکنولوژی خودشان در فضاهای ورزشی این کار را انجام می‌دهند. امیدوارم نگاه ویژه‌تری نسبت به قهرمانان و ورزشکارانمان داشته باشیم برای اینکه احساس می‌کنم خیلی نسبت به قهرمانانمان کم لطفی می شود.
علی پروین را دوست داری، او در گفت‌وگویی اعلام کرد به نظر من مسئولان همین که فوتبالیست‌های ما به ایران رسیدند، پای پرواز به هر کدام یک کلید آپارتمان دو میلیاردی به آنها بدهند. شما موافق این موضوع هستید یا نه؟
من با هر چیزی که آقای پروین بگوید موافقم. این کمترین کاری است که می‌توان در قبال زحماتی که بچه‌ها کشیدند انجام داد. وقتی رامین رضاییان خودش را روی خط دروازه انداخت این بسیار قابل احترام است و نمی‌توان قیمتی روی آن گذاشت. شاید دادن یک کلید آپارتمان ارزش بسیار کمی است در قبال کاری که این بچه ها انجام دادند. کار بچه‌ها قطعا مادی نبوده و کاری بوده که برای کشور و میهن و مملکتشان کردند و با هیچ چیزی در این دنیا قابل قیاس نیست. من این را به جرات می‌گویم چون چندین مرتبه در بازی با پرتغال لحظاتی گرمم می‌شد و لحظاتی دچار لرز می‌شدم. بعد از فوتبال تازه متوجه شدم که از شرایط عادی خودم خارج شده بودم و این چیزی نیست که بتوان ارزش ریالی برای آن قائل شد.
استقلالی هستی یا پرسپولیسی؟
هر دو تیم پایتخت را دوست دارم.
چطور می‌شود هر دو تیم را به یک اندازه دوست داشت؟
اوایل چندان فوتبالی نبودم و چند سالی است که علاقه‌ام به فوتبال بیشتر شده. تیمی که بهتر بازی کند را بیشتر دوست دارم.
در یک بازی وقتی استقلال گل خورد از استادیوم بیرون آمدی.
دلیل آن این بود که هم بارندگی شد و هم اینکه قرار بود به مسابقات آسیایی اعزام شوم و فردای آن روز مسافر بودم. برای همین برگشتم که استراحت کنم.
یعنی استقلالی نیستی؟
استقلال و پرسپولیس را خیلی دوست دارم. بیشتر هم به واسطه بزرگان و عزیزانی است که برای فوتبال توپ زدند. استقلال را به خاطر وجود آقای قلعه‌نویی و دیگر عزیزان دوست داشتم و دنبال می‌کردم. پرسپولیس را به خاطر آقای پروین، آقای دایی، علی کریمی و کسانی که باعث افتخار بودند و در رده ملی هم به ورزش مملکت خدمت کردند. هر دو تیم را خیلی دوست دارم.
حمید سوریان اگر کشتی گیر نمی‌شد در عرصه ورزش چه کاره می‌شد؟
سوال سختی است. قطعا استعدادی وجود داشته که جذب این رشته ورزشی شدم و می‌توانم بابت انتخابم به خودم نمره و کارنامه قبولی بدهم ولی اگر کشتی را دنبال نمی‌کردم در یک رشته ورزشی دیگر و شاید فوتبال این کار را دنبال می‌کردم. به خاطر علاقه‌ای که از بچگی به این ورزش داشتم و در محله‌های جنوب شهر بزرگ شدم و از زمانی که خودم را شناختم و راه رفتم همیشه یک توپی بوده که با آن بازی می‌کردم.
الگوی ورزشی حمید سوریان چه کسی بوده؟ فرقی هم نمی‌کند می‌تواند این الگو فوتبالی باشد.
ما قهرمانان بزرگی داریم ولی مهم ویژگی‌ها و منش اخلاقی که بعضی‌ها را بزرگتر از دیگران می‌کند، آنها ارزشمندتر است و الگوهای بزرگتر و بهتری می‌توانند باشند. خیلی از عزیزان در مقاطع مختلف برای من ایجاد انگیزه کرده‌اند و از صمیم قلبم دوستشان داشتم و دوست داشتم مسیر آنها را دنبال کنم.
اگر قرار باشد نام کسی را ببری؟
اگر قرار باشد از فوتبال نام کسی را ببرم، قطعا پروین و دایی. عملکردشان را وقتی نگاه می‌کنیم از همه لحاظ یک شخصیت محبوب و دوست داشتنی هستند که در عین حال افتخارات بزرگی هم کسب کرده و از جمیع جهات در بالاترین جا قرار دارند. در ورزش کشتی هم اساتید و قهرمانان و بزرگان زیادی وجود دارند. چون در محله شهرری بزرگ شدم از نزدیک با علیرضا دبیر آشنایی داشتم و او را دوست داشتم و الگوی مسیر من بوده و خیلی از عزیزان و بزرگان که خارج از ایران بودند و قهرمان بودند آنها را هم همیشه دوست داشتم.
درباره نسل طلایی کشتی فرنگی ایران با محمد بنا؟
طبیعت ورزش قهرمانی به همین شکل است. اگر بخواهم به طور خلاصه در یک عبارت راجع به ورزش صحبت کنم، نامرد دوست داشتنی است. بالاخره یک روزی شروع است و یک روزی هم این روزها به پایان می‌رسد و طبیعتا جوانانی هستند که با انگیزه و توان بیشتر این مسیر را دنبال می‌کنند. هم من و هم خیلی از بچه‌ها چندین دوره المپیک را تجربه کردیم. سومین حضور من در سن 31 سالگی در المپیک بود که با توجه به چالش‌ها و سختی‌های خیلی زیادی که پشت سر گذاشتم به المپیک رسیدم و در نهایت احساس می‌کنم با تمام سختی‌ها و تلخی‌ها و شیرینی‌هایی که داشت روزهای قشنگ و خوبی بود. امیدوارم از امروز به بعد کشتی این مسیر را مانند گذشته دنبال کند چون بازیهای آسیایی را پیش رو داریم و بسیار حائز اهمیت است که کشتی بتواند به کاروان ورزش کشور کمک کند. امیدوارم با تلاش و زحمات بچه‌ها موفق شویم.
بالاخره شما از کشتی خداحافظی کردی یا نه؟
صادقانه‌اش این است که روزی که شروع کردم سلام نکردم که روزی هم بخواهم خداحافظی کنم. احساس کردم که دیگر توانی نیست که یک بُعد آن بحث فعالیت جسمانی است که با پا به سن گذاشتن، این توان تحلیل می‌رود. بُعد دیگر آن هم بحث روحی و روانی است که آن انگیزه‌ها شاید مثل گذشته نبود و متاسفانه به جایی رسیدم که به این جمع بندی رسیدم که نمی‌توانم در خدمت ورزش کشور باشم. کسی که دوبنده تیم ملی را می‌پوشد و به عنوان نماینده و سفیر ایران به مسابقات برون مرزی اعزام می‌شود مردم از او انتظار نتیجه گیری دارند و باید جوابگو باشد که توقع بجایی است. شاید این موضوع برای من دیگر به پایان رسیده بود.
چه شد؟! همین جا برای اولین بار اعلام خداحافظی کردی؟
نه عملا، وقتی در فضای کشتی فعالیتی ندارم، طبیعتا از این رشته جدا شده‌ام. کشتی یک مقدار متفاوت‌تر از رشته‌های دیگر است. چالش‌ها و سختی‌های آن خیلی زیاد است به خصوص اینکه بخواهی به صورت حرفه‌ای این ورزش را دنبال کنی و برای کسب نتیجه باید مدام درگیر و فعالیت داشته باشی تا منتهی به نتیجه شود. وقتی از این رشته جدا می‌شوی و به خصوص سن و سالت هم کمی بالا باشد بازگشت، کار بسیار سختی است و احساس می‌کنم من امروز این توان را ندارم.
به مربیگری یا پست‌های مدیریتی فکر می‌کنی؟
به دلیل سختی‌هایی که در دنیای ورزش قهرمانی متحمل شدم، سعی می‌کنم مدتی از کشتی به دور باشم از دور رصد کنم و تنها کاری که از دستم بر می‌آید این است که دعا کنم بچه‌هایی که با انگیزه هستند تلاش کنند و بتوانند پرچم کشور را بالا ببرند و ما هم به آنها افتخار کنیم. احساس می‌کنم تنها کاری که در این دنیا به نحو احسن می‌توانم انجام دهم و دینی است که به گردن دارم، خود کشتی است. قطعا اگر زمانی بگذرد و شرایطم بهتر از امروز باشد و اگر به جمع بندی برسم قطعا در خدمت کشتی خواهم بود. به دلیل زندگی یک بعدی که در ورزش قهرمانی می‌کردم از زندگی روزمره عقب افتاده‌ام و سعی می‌کنم این عقب افتادگی را جبران کنم.
اوضاع امروز کشتی ایران را چطور ارزیابی می‌کنی؟
امیدوارم اتفاقات خوبی برای کشتی ایران رقم بخورد. ما از دیرباز در کشتی ید طولایی داشتیم. از زمان آقای تختی، آقای موحد و عزیزانی که در این سال‌ها برای کشورمان افتخار کسب کرده‌اند این انتظار را برای مردم مان ایجاد کرده‌اند و وظیفه سخت و سنگینی خواهد بود. قطعا همه کسانی که قبول مسئولیت می‌کنند با همه وجود تلاش می‌کنند این اتفاق بیفتد. خداراشکر کسانی که امروز در این عرصه فعالیت می‌کنند جوان هستند و انگیزه‌دار و کسانی هستند که جزو خانواده کشتی محسوب می‌شوند. امیدوارم شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که شاهد رو‌های خوشی برای کشتی باشیم.
یک جمله با مردم و خداحافظ...
مردم کشورم را خیلی دوست دارم و امیدوارم اگر در خدمت ورزش یا هر جای دیگری قرار گرفتم، بتوانم فرزند خوب و سرباز خوبی برای میهن و کشورم باشم.
منبع: تسنیم