پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
الیزابت دوم ملکه انگلیس امروز (پنجشنبه) در نشست سران اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع در لندن از پسرش «پرنس چارلز» به‌عنوان جانشن خود حمایت کرد.
به گزارش انتخاب؛ در این نشست که با حضور 52 نفر از سران اتحادیه کشورهای مشترک المنافع در کاخ باکینگهام برگزار شد، الیزابت 92 ساله ابراز امیدواری کرد، روزی فرا خواهد رسید که اعضاء این اتحادیه تصمیمی را اتخاذ کنند که طبق آن چارلز فعالیت‌هایی را که به گفته او پدرش از سال 1949 آغاز نمود، ادامه دهد.
کهولت سن ملکه انگلیس، نگرانی‌هایی را درباره جانشین او به‌عنوان رئیس کشورهای مشترک‌المنافع ایجاد کرده است.
او در سال 1953 میلادی هم‌زمان با مراسم تاج‌گذاری‌اش به‌عنوان ملکه انگلیس، ریاست نهاد یادشده را برعهده گرفت؛ بااین‌حال جانشین او به‌صورت موروثی انتخاب نخواهد شد.
به‌طورکلی رویه خاصی برای تعیین جانشینی ریاست کشورهای مشترک‌المنافع وجود ندارد، اما بر اساس گزارش‌های منتشرشده ملکه الیزابت دوم طی سال‌های اخیر تلاش کرده تا از طریق لابی کردن با سران کشورهای مشترک‌المنافع «پرنس چارلز» را به‌عنوان جانشین خود معرفی کند.
تارنمای دبیرخانه کشورهای مشترک‌المنافع درباره جانشینی ریاست این ارگان نوشته است: زمانی که ملکه انگلیس از دنیا برود و یا استعفا دهد، خاندان او به‌صورت خودکار رئیس این نهاد نخواهند شد؛ این تصمیم سران خواهد بود تا درباره این سمت تشریفاتی تصمیم‌گیری کنند.
جرمی کوربین رهبر حزب کارگر و از مخالفان دستگاه سلطنتی انگلیس نیز از جانشینی پرنس چارلز به‌عنوان رئیس کشورهای مشترک‌المنافع استقبال نکرده است.
هم‌زمان، یک سخنگوی دفتر نخست وزیری انگلیس اعلام کرد که سران کشورهای یادشده فردا درباره جانشینی ملکه الیزابت تصمیم گیری خواهند کرد؛ وی جو عمومی را به نفع پیروزی چارلز به عنوان رئیس این نهاد تشریفاتی عنوان کرد.
در حال حاضر ملکه الیزابت دوم نماد همبستگی میان تمامی 53 عضو ارگان کشورهای مشترک‌المنافع است. عضویت در این ارگان به‌عنوان اتحاد سیاسی تلقی نمی‌شود و پذیرش ملکه الیزابت دوم به‌عنوان نماد ارگان، به معنای پیروی سیاسی کشورهای عضو از انگلیس نیست.
ملکه الیزابت دوم، عنوان «ریاست کشور» را در 16 عضو کشورهای مشترک‌المنافع دارا است. مقام ریاست کشور، مقامی تشریفاتی است و در عمل کارهای روزمره کشورهای قلمرو از طریق دولت انتخابی به ریاست نخست‌وزیر انجام می‌شود. این کشورها شامل استرالیا، زلاندنو، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو (در اقیانوسیه)، کانادا (در آمریکای شمالی)، بلیز (در آمریکای جنوبی)، آنتیگوا و باربودا، باهاما، باربادوس، گرنادا، جامایکا، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، هند، سنت وینسنت و گرنادین (در هند غربی و جزایر کارائیب) هستند.