صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۸ شهريور ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۹۳۷۱۴
تاریخ انتشار: ۴۷ : ۱۰ - ۲۶ بهمن ۱۳۹۶
به جز دلایل عادی نظیر حقوق و مزایا، امکان ارتقای شغلی و چالش‌های جدید، دلایل عجیب دیگری نیز وجود دارد که باعث ترک کردن یک موقعیت شغلی می‌شود.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

به جز دلایل عادی نظیر حقوق و مزایا، امکان ارتقای شغلی و چالش‌های جدید، دلایل عجیب دیگری نیز وجود دارد که باعث ترک کردن یک موقعیت شغلی می‌شود.

به گزارش ایسنا به نقل از سی ان بی سی، نیروی کار امروزی نیرویی خستگی‌ناپذیر تعریف می‌شود که تمایل به شغلی مناسب دارد و انتظاراتش دائما افزایش می‌یابد. درواقع طبق تازه ترین تحقیقات موسسه متخصصان جهانی استخدام "هیز"، ۳۸ درصد کارمندان در آسیا به دنبال شغلی جدید هستند و ۴۲ درصد کارکنان به دنبال فرصت‌های جدید هستند. در آمریکا و اروپا تعداد افرادی که فعالانه به دنبال شکار موقعیت‌های شغلی هستند به ۶۰ درصد نیز می‌رسد.

به گفته ریچارد اردلی- مدیر بخش آسیایی موسسه هیز - کارفرمایان باید به دنبال این مساله باشند که کدام اشتباه آنها باعث بروز این رفتار در کارمندان می‌شود و چگونه می‌توان خود را با تغییرات رفتار نیروی کار مطابقت داد. به گفته او، این نشانه‌ای از زمان حال است و کارفرمایان باید بدانند اگر خود را تغییر ندهند، پرسنل شروع به رفتن در مسیر مدنظر خود خواهند کرد.

از جمله دلایل ذکر شده کارمندان برای تغییر شغل خود می‌توان به حقوق و مزایا، امکان ارتقای شغلی و چالش‌های جدید اشاره کرد، دلایلی که احتمالا برای کارفرمایان آشنا هستند اما به جز این مسائل، دلایلی دیگری نیز وجود دارد که اردلی به آن‌ها اشاره می‌کند:

۱.ارتباطات ضعیف:

اردلی با استناد به مطالعات صورت گرفته موسسه هیز بر روی ۳۰۰۰ سازمان در سراسر منطقه آسیا- اقیانوسیه، بر اهمیت مساله نبود رابطه بین کارمندان و کارفرمایان تاکید می‌کند، به ویژه هنگامی که پای آگاهی از مزایای شغلی در میان باشد. هرچند کارفرمایان گفته‌اند که آن‌ها هرچه در توان داشته‌اند را برای بهبود پیشنهادات مزایای کاری خود انجام داده‌اند اما بسیاری از کارمندان ادعا می‌کنند آنها از مزایای در دسترس شغل خود بی‌اطلاع بوده‌اند.

۲.انعطاف ناپذیری:

با ظهور اقتصادهای عظیم و افزایش محبوبیت فرهنگ استارت آپی، کارمندان اکنون به دنبال کارفرمایانی هستند که در مقابل جنبه‌های زندگی مدرن، انعطاف‌پذیرتر بوده و با آغوش بازتری آن‌ها را بپذیرند. برای مثال اردلی پیشنهاد می‌کند، به‌جای برنامه سنتی یکسان برای همه، از واحد منابع انسانی خواسته شود که برنامه‌های کلی را تا حد امکان برای هر شخص به طرز متفاوتی در نظر بگیرند تا مناسب ویژگی‌های فردی باشد.

این مساله می‌تواند شامل ارائه پیشنهادات مختلف به گروه‌های مختلف باشد؛ برای مثال گروه‌های جوان‌تر احتمالا علاقه بیشتری به کارت‌های تخفیف عضویت در باشگاه‌های ورزشی و اماکن تفریحی از خود نشان خواهند داد، در حالی که مزایای مورد علاقه کارمندان مسن‌تر مزایای مراقبت از کودکان و پس‌انداز وجوه خواهد بود.

۳. جنبه‌های شغلی محدود

به گفته اردلی، برای کارمندان مهم خواهد بود که بدانند چه فرصت‌های پیشرفت شغلی وجود دارد و راه دستیابی به آن‌ها چیست. کارکنان به دنبال کارفرمایانی هستند که بر روی آن‌ها و پیشرفت آن‌ها سرمایه‌گذاری کنند.