یک پیام‌رسان خوب چه می‌خواهد؟

امنیت و کارایی دو نیاز کیفی مهم در سرویس‌های پیام‌رسان اجتماعی است که باعث برتری یک سرویس‌دهنده به دیگری شود و هر یک از پیام‌رسان‌ها برای جذب مخاطب باید در وهله اول به این دو نیاز توجه کنند.

به گزارش ایسنا، پیام‌رسان‌های اجتماعی یکی از سرویس‌های محبوب و فراگیر در حوزه رسانه‌های اجتماعی هستند که میلیون‌ها کاربر با کمک این نرم‌افزارها به ارتباط و تعامل با یکدیگر می‌پردازند. واتس‌اپ، اسکایپ و تلگرام نمونه‌هایی از پیام‌رسان‌های اجتماعی‌اند که ارتباط کاربران با یکدیگر را از طریق متن، صوت یا ویدئو تسهیل می‌کنند.

رسانه‌های اجتماعی امروزه به تکنولوژی فراگیر جهت ایجاد و تسهیل در اشتراک‌گذاری اطلاعات، ایده‌ها و علایق از طریق ارتباطات و تعاملات مجازی بر بستر شبکه تبدیل شده‌اند. طیف وسیعی از سرویس‌های ارائه‌شده در این حوزه، ارائه یک تعریف مشخص از رسانه اجتماعی را با چالش مواجه کرده، با وجود این، همه این سرویس‌ها دارای ویژگی‌های مشترکی نیز هستند.

رسانه‌های اجتماعی، تعاملی و مبتنی بر وب هستند و محتوای آن توسط کاربران در قالب متن، نظر، عکس، صوت و ویدئو تولید می‌شود و تعاملات آنلاین کاربران نقش حیاتی و کلیدی در رسانه‌های اجتماعی دارد. کاربران پروفایل خود را ایجاد می‌کنند و رسانه‌ اجتماعی با اتصال پروفایل کاربران به یکدیگر، توسعه شبکه‌های اجتماعی را تسهیل می‌کنند.

با وجود این، دو دغدغه اصلی میان کاربران و توسعه‌دهندگان این سرویس‌ها وجود دارد که می‌تواند باعث برتری یک سرویس‌دهنده به سرویس‌دهنده دیگر شود. همان‌طور که در گزارش مرکز ماهر هم به آن اشاره شده، امنیت و کارایی دو نیاز کیفی مهم در سرویس‌های پیام‌رسان اجتماعی است. امنیت از دیدگاه افراد مختلف معانی مختلفی دارد و نمی‌توان یک روش ایده‌آل تحویل پیام برای همه سناریوها، همه کاربران و همه شرایط ارائه کرد. از طرفی مقیاس‌پذیر بودن سرویس باید به گونه‌ای باشد که گسترش تعداد استفاده‌کنندگان از سرویس و توزیع آنها در گستره وسیع جغرافیایی، تاثیری بر کیفیت سرویس ارائه‌شده نگذارد.

از منظر مهندسی، برای هر کدام از این سناریوها، راه‌حل مشخصی وجود دارد تا با کمک آن بتوان مسائل و دغدغه‌های مختلف را بر طرف کرد. برای مثال از منظر حریم خصوصی و دغدغه‌های امنیتی گاهی اوقات نیاز است تا هویت شما و فراداده‌های تولیدی به هنگام ارتباط با یک شخص دیگر، مخفی و پنهان بماند.

خوب است اگر کاربر از مسیری که پیام او از طریق آن هدایت می‌شود مطلع شده و در مورد آن مسیر و یا نوع اتصالات آن تصمیم‌گیری کند. همچنین کاربران باید بتوانند بدون هیچگونه اطلاعات قابل شناسایی و یا ردیابی و به صورت ناشناس ارتباط برقرار کنند.