نوری، مخالف وزیر پیشنهادی نیرو: تنها ۴۲ درصد برنامه اردکانیان با اسناد بالادستی مطابقت دارد

نماینده مردم شوش در مجلس با بیان اینکه وزیر پیشنهادی نیرو باید برنامه مشخصی برای بحران کم آبی در کشور داشته باشد، گفت: متاسفانه عدم برنامه ریزی برای بازگردانی و چرخش آب و نیز عدم شفافیت در انتقال آب بین حوزه‌ای در برنامه‌های وزیر پیشنهادی نیرو دیده نشده است.

به گزارش ایسنا، سید رضی نوری در مخالفت با برنامه‌های وزیر پیشنهادی نیرو اظهار داشت: مهمترین مسئله‌ای که کشور با آن مواجه است، آب و خشکسالی است و یکی از دلایل مخالفت بنده با وزیر پیشنهادی نیرو این است که علیرغم سوابق و تجربیات ۲۰ ساله وی در وزارت نیرو، برنامه مشخصی ندارد.

وی تصریح کرد: زمانی که اردکانیان در دو سال آخر دوران اصلاحات مسئولیت در وزارت نیرو داشت، مشکلاتی در مدیریت آب به ویژه در استان‌ها به وجود آمد. همچنین سدسازی‌های زیادی انجام شد. همچنین عدم کنترل بر برداشت غیرمجاز از سفره‌های آب زیرزمینی به وجود آمد.

نماینده مردم شوش در مجلس همچنین بیان کرد: اگر امروز تنش و بحران کم آبی در کشور وجود دارد، انتظار داریم که برنامه مشخص و قاطعانه‌ای ارائه شود. باید همراهی بین مجلس و دولت جوابگوی مشکلات زیست محیطی باشد. اگر فکری به حال ریزگردها و تالاب‌ها نکنیم، می تواند برای نسل آینده خطرآفرین باشد.

این نماینده مجلس در ادامه اظهار داشت: ۹۷ درصد کل آب جهان شور، دو درصد یخی و یک درصد شیرین است. سوال می کنم برای اینکه بتوانیم آب شیرین را در اختیار نسل‌های آینده قرار دهیم وزیر پیشنهادی نیرو چه برنامه‌ای دارد؟

نوری ادامه داد: در برنامه‌هایی که وزیر پیشنهادی نیرو ارائه کرده است تنها ۴۲ درصد با اسناد بالادستی مطابقت دارد. لذا معتقدم عدم برنامه ریزی برای تخصیص آب مطابق الگوی کشت و انجام تمهیدات لازم برای پروژه‌های آب شیرین کن می تواند مشکلاتی را به وجود آورده و تنش آبی ایجاد کند.

وی با تاکید بر اینکه آب شیرین کن‌ها باید در راس برنامه ها و در دستور کار قرار گیرد، گفت: این همان موضوعی است که در برنامه وزیر پیشنهادی نیرو دیده نمی شود.

نماینده مردم شوش در مجلس با اشاره به برنامه ریزی برای بازگردانی و چرخش آب گفت: در کشورهای پیشرفته که نزولات آسمانی‌شان بالا است، اقداماتی را برای بازگردانی آب انجام می دهند اما در برنامه های وزیر چنین موضوعی دیده نمی شود.

نوری در پایان بیان کرد: نباید امنیت غذایی را جدا از امنیت آب بدانیم و اگر می خواهیم رشد و توسعه پایدار داشته باشیم باید امنیت آبی را جدی بگیریم.