پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سیده ناهید حسینی؛ انتخاب - لیندون جانسون، رئیس جمهور اسبق امریکا در زمینه ارزش تفسیر حالات صورت بیان کرده است: "اگر وارد اتاقی شوید و [با نگاه کردن به چهره آنها] متوجه نشوید چه کسی طرف شماست و چه کسی مخالف تان است، به لحاظ سیاست مدار بودن هیچ ارزشی ندارید".
به گزارش «انتخاب»، سیاست خارجی امریکا در اکثر مواقع، سیاستی موفق بوده اما در حال حاضر امریکا یکی از بدترین دوره های سیاست خارجی خود را طی می کند.
احساسات غیر معمول امریکایی ها تحت تأثیر انگاره های بزرگ قرار گرفته است. ترامپ با ایجاد انگاره "تروریسم بودن ایران، و تمایل ایران به تولید سلاح هسته ای" در تلاش است نه تنها مردم کشور خود بلکه مردم دنیا را علیه ایران به شورش وادار کند. حال، مسئولیت ایجاد موازنه بین منافع و منابع که در اجرای موفقیت آمیز سیاست خارجی دارای اهمیت هستند، بر عهده متخصصان، محققان، تحلیلگران سیاسی و رسانه هاست. مسأله زمانی بغرنج می شود که متخصصان برجسته به جای مقاومت در برابر این نیرو، به حمایت از این انگاره بزرگ بپردازند.
تلاش ترامپ در گسترش انگاره "ایران هراسی"، با برخوردهای هیجانی و سخنان سخیفش انجام می شود. وی از حالات صورت خود برای انتقال حس تنفرش از ایران استفاده می کند.
می دانیم که هیچ ماهیچه دروغگویی در صورت انسان وجود ندارد. چون اگر بود حتما متخصصان زیبایی راه حلی برای این مشکل پیدا می کردند.
"دن هیل" متخصص در زمینه تحلیل احساسات و هیجانات بیان می کند، چهره افراد بسیار معنادار است و انسان ها تنها موجوداتی هستند که شخصیت خود را در چهره خود نشان می دهند. چهره فردی که قابلیت تغییر دارد و نمایشگر احساسات است، مردم را به حرکت وا می دارد؛ و به لطف نرون های آینه ای، احساسات مسری اند و از فردی به فردی دیگر منتقل می شوند. برای مثال، اگر کسی در حال خندیدن باشد، شما نیز بی اختیار می خندید و اگر فردی عصبانیت، خشم و نفرت را در چهره خود نشان دهد، متعاقبا شما نیز با نگاه کردن به چهره او احساس عصبانیت، خشم و نفرت را تجربه خواهید کرد.
ترامپ مردی هزار چهره است! (عمدتا به لحاظ حالاتی که در صورت خود نشان می دهد، نه به لحاظ شخصیت!) تصاویری که از او در تلویزیون، روزنامه و ... می بینید همه و همه در حال فریاد زدن، خندیدن است و دستانی که گره کرده و به موضوع خاصی اشاره می کند! پتی وود، متخصص زبان بدن، بیان می کند " فاکتور کلیدی در محبوبیت او، همین احساس کنترل نشدنی اوست". ترامپ "ناقل احساس" است، به این معنا که او ناقل احساسات بسیار قوی و بسیار واضح است و به دلیل کاریزمایی که در بین طرفدارانش دارد، آن احساسات را به آنها منتقل می نماید. او با صدای بلند خود، حالات صورت و بدنش تلاش می کند همه توجهات را به سوی خود جلب کند. در نگاه پتی وود، نمایش حوزه گسترده ای از احساسات، توانایی او در امر هدایت مردم به سوی خشم و نفرت در نظر گرفته می شود؛ مهم نیست که در یک مناظره باشد یا حضور در یک شهر، او از نشان دادن عکس العمل های صریح ابایی ندارد.
با نگاهی بر گذشته متوجه خواهید شد، به طور مشخص، در دوران قبل از پایان جنگ جهانی دوم، حالت بالا بردن چانه و نگاه به آسمان، حالتی بسیار محبوب در نظر گرفته می شد. سیاست مردانی چون هیتلر، موسیلینی ، چرچیل و فرانکلین روزولت چنین حالات صورتی را نشان داده اند. اما بعد از پایان جنگ جهانی دوم چهره عبوس و چانه ای که رو به بالاست، محبوبیت خود را از دست داد. از دوران آیزنهاور تا دوران اوباما، شیوه ارتباط، همیشه لبخند و لبخند بیشتر بوده است. در بین دوازده رئیس جمهور امریکا پس از جنگ جهانی دوم، هشت نفر از آنها با دهان باز لبخند می زدند، سه نفر هنگام لبخند، دهان به صورت بسته بوده و یک نفر (لیندون جانسون) حالت چهره ای خنثی داشت، درحالی که چانه خود را به عقب می کشاند؛ هیچکدام از آنها، ژست مرد قوی در دوران جنگ را از خود نشان نداده‌اند؛ اما ترامپ این رویه را دنبال می کند.
برای چند لحظه، چشمان خود را ببندید و چهره دونالد ترامپ را تصور کنید. اولین تصور ذهنی که دارید چیست؟ در حال اخم کردن است؟ عصبانی است؟ شاید در حال فریاد زدن است؟ یا هر دو دستش را به نشانه اعتراض بالا برده است؟
موفقیت سیاسی دونالد ترامپ را می توان تا حد زیادی مدیون زبان بدن و روش های نامتعارف او در استفاده از حالات صورت دانست. اولین چیزی که ما در مورد حالات صورت دونالد ترامپ به آن توجه می کنیم، تنوع بسیار زیاد است. دومین مورد، دراماتیک بودن و اغراق آمیز بودن آنهاست. این موارد قبل از انتخابات ریاست جمهوری و در طول مدت انتخابات کاملا مشهود بود.
در چهره ترامپ به طور عمده هفت حالت را می توان بسیار دید: چهره آلفا (آرام و متفکر) با ابروانی در هم کشیده و چشمانی تنگ شده که نشان دهنده تلاش او در نمایش فردی است که تسلیم نمی شود؛ چهره عصبانی با دهان و فک کاملا باز که اجازه نمی دهد کسی او را به چالش بکشد؛ بالا آرودن چانه همراه با کج کردن سر که قدرت خود را به نمایش می گذارد ؛ لبخند با دهان باز و نمایش دندان ها که با هدف تحقیر صورت می گیرد؛ لبخند با دهان بسته که نشان از آمادگی او در مواجهه با مشکلات است؛ چانه ی در هم کشیده و چروکیده که عکس العمل او در مقابل تهدید است؛ و لب های غنچه، حالت اغراق آمیزی که برای واضح تر بیان کردن سخنانش برای افرادی که سخن او را درک نمی کنند، از آن استفاده می کند.
چهره هر انسانی و البته ترامپ در هر حالتی که باشد، سرنخ های مهمی در مورد طرز فکر او نسبت به موقعیتی که در آن قرار دارد، خواهد داد؛ اینکه چه افکاری را در سر می پروراند. و این اصل یادآور همان ضرب المثل قدیمی است که "از کوزه همان برون تراود که در اوست".
بی شک، انتقادات شدیدی در مورد تفکر و رفتار ترامپ وجود دارد. با این حال، نکته قابل توجه این است که ژست او به طور کل نمایشگر نقش "مرد قوی دوران جنگ" می باشد، و این مایه نگرانی همگان است. امریکا در دوران جنگ نیست، اما ترامپ به گونه ای رفتار می کند که گویی رهبری امریکا را در دوران جنگ بر عهده دارد و از امریکا در برابر تهاجمات خارجی دفاع می کند.
هر چند، موضوعاتی چون تضمین منافع امریکا و جهان و گسترش همبستگی جهانی بدون ایجاد نارضایتی در حال حاضر ممکن است امری دست نیافتنی به نظر برسد، اما به نظر می رسد زمان مداخله نهادهای سیاست گذاری، و رسانه های دیداری و نوشتاری در مورد بحران فعلی، قبل از اتخاذ تصمیمات نهایی است نه پس از عبور از طوفانی که ترامپ در حال ایجاد آن است.