صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۶۸۲۱۱
تاریخ انتشار: ۰۰ : ۰۶ - ۱۱ مهر ۱۳۹۶
ایلاف:
در حالی که دولت مرکزی عراق در بغداد به تهدیدات خود در اقلیم کردستان ادامه می دهد، کردها با سرعتی شبیه به سرعت قطار سریع السیر ژاپن به اقدامات خود برای استقلال اقلیم ادامه می دهند.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

ایلاف نوشت: در حالی که دولت مرکزی عراق در بغداد به تهدیدات خود در اقلیم کردستان ادامه می دهد، کردها با سرعتی شبیه به سرعت قطار سریع السیر ژاپن به اقدامات خود برای استقلال اقلیم ادامه می دهند.

به گزارش «انتخاب»؛ با توجه به سیر تکاملی استقلال و اصرار و تصمیم کردها برای جدایی از عراق و تشکیل دولتشان، قطعا رهبران کردی از احتمال اعمال گزینه نظامی از سوی دولت عراق نیز غافل نشده اند.

اما آیا کردها منتظرند تا نیروهای دولت عراق به خانه های آنها بریزند یا خود قصد حمله به بغداد را دارند تا بدین وسیله گرویی برای تحمیل استقلالشان به عراق داشته باشند؟

بارزانی یک رهبر تاریخی است که از حیله ها و توطئه های صدام و حزب بعث نجات یافته و در عین حال روابط مشخص و علنی با اسرائیل دارد که از اظهار آن شرمگین نیست. اسرائیل قطعا اتاق عملیاتی ویژه شرایط تازه کردها و استقلال آنها دارد؛ استقلالی که در واقع رویای خود صهیونیستها نیز می باشد؛ تقسیم یک دولت عربی که ارتش آن وارد فلسطین شده و زمانی درگیریهایی با اسرائیل داشته است. عراق همچنین تنها دولت عربی است که اسرائیل را موشک باران کرده و اکنون زمان آن فرا رسیده است تا صهیونیستها از ارتش اصلی که قدمت 70 ساله دارد، انتقام بگیرد.

ادعای علم غیب نمی کنیم، اما تاریخ ثابت کرده است که زیرکی یهودیها نظیر ندارد و در یک احتمال نزدیک گمان آن می رود که اسرائیل بارزانی را نصیحتی کرده است که تمام محاسبات منطقه را به هم می ریزد: چرا منتظری تا بغداد به شما حمله کند؟ شما به سمت آنها هجوم ببرید.

البته اسرائیل تنها به این نصیحت اکتفا نکرده و از طریق تحویل سلاح و اطلاعات به کردها از آنها حمایت خواهند کرد؛ اطلاعاتی در مورد بخشهای مختلف ارتش عراق و انتشار آنها که حتی وزیر دفاع عراق نیز از برخی از آنها بی خبر است!

کردها قدرت متحد و یکپارچه ای زیر یک پرچم واحد هستند؛ برعکس بغداد که ماهها طول کشید تا برای آزادی موصل از دست 500 داعشی هماهنگ شود. در نهایت اگر بمباران هواپیماهای آمریکا و نیروهای ائتلاف نبود، سنگی از روی سنگی در موصل جابجا نمی شد و بغداد نمی توانست این شهر را آزاد کند.

آنچه ذکر شد یک احتمال است، اما در عصر عجیبی زندگی می کنیم که هیچ چیز بعید و غیر ممکن نیست.