صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۰۳ دی ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۶۵۸۶۸
تاریخ انتشار: ۲۵ : ۱۴ - ۲۸ شهريور ۱۳۹۶
به بهانه ورود تعدادی از نمایندگان به بحران باشگاه استقلال؛
دفتر جهانگیری حتی با وجود دولتی بودن باشگاه استقلال – و یا پرسپولیس – دخالت در آن ‏را از اساس بی مورد می داند. اما نمایندگان نه تنها خواستار تغییر کادر فنی هم شده اند بلکه به این دخالت ها ژست ‏مردم‌گرایی داده و به آن افتخار هم می کنند.‏
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
 
بحران عدم نتیجه گیری باشگاه استقلال در رقابت های امسال لیگ برتر فوتبال، واکنش چند نماینده ملس را به دنبال داشته ‏است؛ واکنش هایی که به نظر می رسد بیش از آنکه پایه و پشتوانه قانونی داشته باشد، نوعی موج سواری و بازی با ‏احساسات هواداران فوتبال است.‏
 
به گزارش «انتخاب»، پروانه سلحشوری، ‏‎ ‎رییس فراکسیون زنان مجلس که نام او چند باری در ماجرای حضور زنان در ‏ورزشگاه ها مطرح شده بود، با ورود به این موضوع گفت: شخصاً به مسئله استقلال ورود می‌کنم. تیم مدیریتی استقلال ‏باید به علم روز فوتبال آشنا باشند. در صورت قطع همکاری با منصوریان، باید جایگزین مناسب و سطح بالا بیاید.‏
 
به جز او، 5 نماینده دیگر از جمله بهروز نعمتی، مازنی، یوسف نژاد و کواکبیان نیز با اظهارنظر درباره این ‏موضوع، عمدتا خواستار تغییر یا تقویت کادر فنی استقلال شدند!‏
 
این واکنش ها در حالی است که اصولا نتیجه گرفتن یا نگرفتن یک تیم – اعم از استقلال و پرسپولیس و یا هر تیم دیگری ‏‏– به ویژه اگر به دلایل فنی باشد، موضوعی کاملا فوتبالی است و طبعا دخالت هر نهاد یا شخص دیگری در آن منطقی ‏نیست.‏
 
سوالی که این نمایندگان باید به آن پاسخ دهند این است که تغییر در کادر فنی یک تیم فوتبال چه ارتباطی به نمایندگان ‏مجلس دارد؟! چنین دخالت هایی در کجای قانون تعریف شده است؟ آیا بر فرض مثال، اگر کادر فنی تیمی با دخالت ‏نمایندگان، تقویت شود این موضوع بی عدالتی در حق سایر تیم ها نیست؟ آیا نمایندگانی که کار اصلی آنها قانونگذاری و ‏نظارت است، بر قوانین فیفا که هرگونه دخالت دولت و نهادهای دیگر در امور فوتبال را ممنوع کرده، آگاهی دارند؟
 
نکته قابل تامل دیگر اینکه، توجیهاتی مانند مردمی و پرطرفدار بودن یا دولتی بودن تیمی مثل استقلال هم این دخالت ها را ‏توجیه نمی کند. اولا اگر نمایندگان فکر راه چاره برای این موضوع هستند، طبیعتا بهترین راه، کمک به خروج دو باشگاه ‏پرطرفدار تهرانی از سیطره دولت و واگذاری آنها به مردم و بخش خصوصی است.‏
 
در شرایط فعلی هم، طبیعتا یک نماینده می تواند از وزیر ورزش درباره اتفاقات مدیریتی این دو باشگاه توضیح بخواهد – ‏که البته در اظهارات برخی نمایندگان هم مطرح شده - نه اینکه در جزییات فنی و مدیریتی آن دخالت کند.‏
 
کافی است اظهارات این نمایندگان را با واکنش دفتر معاون اول رییس جمهور مقایسه کنیم. دفتر اسحاق جهانگیری در ‏شرایطی که بر اساس برخی شایعات، متهم به دخالت در امور باشگاه استقلال شده بود، با صدور اطلاعیه ای، تاکید کرد که ‏‏«دخالت در امور داخلی باشگاه ها هیچ سنخیتی با شرح وظایف این دفتر ندارد».‏
 
این مقایسه نتیجه جالبی دارد؛ دفتر جهانگیری حتی با وجود دولتی بودن باشگاه استقلال – و یا پرسپولیس – دخالت در آن ‏را از اساس بی مورد می داند. اما نمایندگان نه تنها خواستار تغییر کادر فنی هم شده اند بلکه به این دخالت ها ژست ‏مردم‌گرایی داده و به آن افتخار هم می کنند.‏
 
همه این موارد در حالی است که تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس با اعمال نفوذ در هیات مدیره باشگاه های فوتبال، افراد مورد نظر خود را با لابی های مختلف وارد باشگاه ها کرده اند. چنین دخالت هایی با کدام منطق و قانون قابل توجیه است و چه چیزی جز زیان عاید فوتبال و ورزش کشور خواهد کرد؟
 
آیا بهتر نیست نمایندگان مجلس که دغدغه فوتبال، سرمایه های ملی در این حوزه را دارند، به حقوق اولیه فوتبالی ها به طور مثال حق ورود زنان به ورزشگاه بپردازند؟ واقعا کدام یک در زمره وظایف نمایندگان است؟ دخالت در کادر فنی باشگاه ها و استفاده های شخصی از آنها یا تحقق حقوق اولیه ورزش دوستان؟