صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۳۰ شهريور ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۳۶۳۷۴۶
تاریخ انتشار: ۵۰ : ۱۳ - ۱۳ شهريور ۱۳۹۶
الاخبار:
همکاری بین مصر و اسرائیل در سالهای اخیر به دلیل مطرح شدن مساله بهار عربی و نیز پس از حادثه حمله مصریها به سفارت اسرائیل در قاهره، به شکل جدی کاهش یافته است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :


الاخبار نوشت: همکاری بین مصر و اسرائیل در سالهای اخیر به دلیل مطرح شدن مساله بهار عربی و نیز پس از حادثه حمله مصریها به سفارت اسرائیل در قاهره، به شکل جدی کاهش یافته است.
 
به گزارش «انتخاب»؛ شرایط اسرائیل در عمان نیز بهتر از مصر نیست و ملت عمان رسما خواستار لغو توافق صلح کشورشان با صهیونیستها شده اند.
 
تمام حوادثی که به دلیل حضور دیپلماتیکهای صهیونیستی در مصر و اردن در راستای مخالفت مردمی با وجود اسرائیلی ها در این دو کشور روی داد، باعث ناامیدی صهونیستها از مصر و اردن، در جهت عادی سازی روابط با آنها، حداقل در سطح مردمی، گشت و این رژیم پس از آنکه متوجه شد اهداف توسعه طلبانه اش در منطقه از طریق این دو کشور محقق نمی شود، متوجه کشورهایی شد که به صورت مستقیم وارد جنگ با آن نشده بودند؛ که مهمترین این کشورها عربستان سعودی بود.
 
از این رو، در پی برقراری رابطه نزدیک با عربستان و امارات برآمد به این امید که جامعه سعودی آنها را به عنوان جزئی از منظومه عربی در خلیج فارس بشناسد-آنچه که نقشه اصلی بن سلمان مبتنی بر آن بود- در این شرایط، اسرائیل بهترین روزهای حیاتش را می گذراند؛ چرا که موفق به نفوذ به خلیج فارس شده است. رویای اسرائیل هیچ گاه نفوذ در مغرب جهان عرب نبوده؛ بلکه رویای اصلی اش سیطره بر جزیرة العرب بعنوان مرکز ثروت و قبله مسلمانان است؛ چرا که اگر پرچم اسرائیل در این منطقه برافراشته شود، دیگر کار تمام است. به گفته تحلیلگران، رویای اسرائیل برای رسیدن به مکه د آینده به دست بن سلمان محقق خواهد شد.

در این میان، مصر به دلیل موقعیت ویژه اش نسبت به اردن برای اسرائیل اهمیت بیشتری دارد و پس از آنکه صهیونیستها با مخالفت مردمی برای حضور در مصر مواجه شدند، اقداماتی را علیه امنیت ملی این کشور به کار بستند که در آن میان، تسهیل تحرکات گروههای سلفی و تخریبی در منطقه سینا بود. این رابطه سرد بین دو طرف، نظام مصر را از انجام هر گونه تغییری در روند صلح عربی اسرائیلی و حل مساله فلسطین عاجز کرده است.
 
طرح تقسیم دولتهای منطقه و تعیین مرزهای جدید برای آنها و در کنار آن طمع های اسرائیل برای برقراری روابط با دولتهای خلیج فارس، امنیت مصر را نیز تهدید می کند و در این حالت مصر برای مقابله با تهدیدها به ناچار باید هزینه ای بپردازد که همان همراهی با دول خلیج فارس و اسرائیل علیه ایران و تسهیل سیطره بر منطقه از طریق ائتلاف سعودی اسرائیلی است. اما در این شرایط سوال مهم آن است که آیا مصر برای خروج از موضع ضعف، در کنار ایران و برخی دیگر از دولتهای منطقه قرار می گیرد تا در موازنه با هجمه دول خلیج فارس-اسرائیلی وارد شود؟ مصر پیش از این با امضای کمپ دیوید سابقه حرکت در مسیری مستقل از فضای عربی و اسلامی را دارد؛ از این رو هیچ کس تکرار این مساله را غیر ممکن نمی داند.