تصاویر دیده نشده : تشییع لاله و لادن از سنگاپور تا فیروزآباد

به گزارش انتخاب هشتم جولای ۲۰۰۳ لاله و لادن دو خواهر دوقلوی ایرانی که از ناحیه سر به هم چسبیده به دنیا آمده بودند در یک بیمارستان سنگاپور در سومین روزی که تحت عمل جراحی قرار داشتند یکی پس از دیگری جان سپردند.

 

جدا کردن دوقلوهای به هم چسبیده که از سال ۱۹۵۲ آغاز شده است اگر در سنین کودکی باشند در حال حاضر امری دشوار نیست، ولی لاله و لادن در بیست و نهمین سال عمر خود زیر عمل جراحی قرار گرفته بودند که در این سن ترمیم سلول‌های عصبی همانند سنین کودکی آسان نیست. 

 

مغز این دو خواهر در لحظه تولد از هم جدا بود، اما به سبب زندگی طولانی باجمجمه مشترک، به مرور زمان به هم چسبیده بود. 

 

 دشواری عمل جراحی در این بود که سرهای دو خواهر علاوه بر عصب‌های مشترک دارای یک ورید بزرگ مشترک بودند که خون را از سر به قلب باز می‌گردانید و دو تا کردن آن از طریق پیوند زدن باعث ادامه خونریزی و مرگ لاله و لادن شد.

 

دکتر سمیعی در سال ۱۹۸۸ گفته بود که این عمل بسیار پرمخاطره است و درباره انجام آن هشدار داده بود. در سال ۲۰۰۳ نیز بازگفت که عملی که در سال ۱۹۸۸ غیرممکن بوده هنوز هم ممکن نیست.

 

جراحان کشورهای مختلف از جمله آلمان چنین وضعیتی را قبلا پیش‌بینی کرده بودند. در جریان عمل، یک گروه بزرگ کارشناس و جراح حضور داشتند و جراح اصلی از آغاز کار قول موفقیت آمیز بودن عمل را نداده بود. ولی دو خواهر از ادامه وضعیتی که داشتند خسته شده بودند و ریسک را پذیرفته بودند.

 

عمل جراحی جداسازی لاله و لادن در بیمارستان رافلز سنگاپور آغاز می‌شود، ۵۲ ساعت می‌گذرد، پزشکان بیش از ۸۰ درصد بافت‌ها را از یکدیگر جدا کرده‌اند که خونریزی شروع می‌شود. گردش خون در بدن لادن مختل می‌شود و لادن جان می‌سپارد. بعد از مرگ لادن، بلافاصله فعالیت پزشکان برای نجات لاله که به حالت اغما فرورفته‌است شروع می‌شود. یک ساعت و نیم بعد، با وجود تزریق خون و تلاش بسیار پزشکان، لاله هم درمی‌گذرد.

 

  این رویداد از لحظه انتقال دو خواهر از تهران به سنگاپور به دلیل بی‌سابقه بودن کار، توجه رسانه‌ها همه کشورها را به خود جلب کرده بود و پخش آخرین جملات لادن به زبان انگلیسی بارها از شبکه‌های تلویزیونی تکرار و باعث توجه جهانیان به این موضوع شده بود و به همین سبب گزارش در گذشت آنان به صورت یک خبر فوق العاده پخش شد و مردم را در گوشه و کنار جهان متاثر ساخت. 

 

بسیاری هم بر مرگ آنان که موفق به داشتن استقلال از یکدیگر نشدند گریستند و این رویداد جایگاهی در تاریخ یافت.

 

لاله و لادن بیژنی در فیروز آباد فارس به دنیا آمده بودند، اما عمدتا در تهران زندگی کرده بودند.

 

لاله علاقه داشت در تهران بماند و روزنامه‌نگار شود. لادن علاقه‌مند بود به شهرستان خودشان برگردد و به وکالت بپردازد. هر دو آنها در رشته حقوق تحصیل کرده بودند.

 

حضور مردم در مراسم تشییع جنازه آنها به حدی بود که جاده لهراسب به فیروزآباد و ۳۰ کیلومتر از جاده فیروزآباد به شیراز مملو از اتومبیل‌های مردم بود.