پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دستورالعمل جدید توصیه می‌کند افراد دچار کمردرد پیش از روی آوردن به دارو، ابتدا گزینه‌های عاری از دارو، از کمپرس گرم ساده گرفته تا فیزیوتراپی را امتحان کنند.
به گزارش هلث‌دی این دستورالعمل جدید که انجمن پزشکان آمریکا منتشر کرده است نسبت به توصیه‌های پیشین تمرکز بیشتری بر درمان‌های دارویی کمردرد به عنوان یک بیماری بسیاری شایع دارد.
این دستورالعمل تجویز داروهای ضددرد قوی شبه‌افیونی، مانند اکسی‌کانتین (اکسی‌کدون) و وایکودین (هیدروکودون) - را فقط به برخی از موارد کمردردهای طول‌کشیده محدود می‌کند.
یک تغییر دیگر در این دستورالعمل جدید کنار گذاشتن استامینوفن (تایلنول) به عنوان دارویی برای تسکین کمردرد است، چرا که پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند این دارو بر کمردرد تاثیری ندارد.
استامینوفن ممکن است در درمان کمردرد بی‌تاثیر باشد
این دستورالعمل کمردردها را به دو دسته تقسیم می‌کند: کمردردهای غیراختصاصی و کمردردهای ریشه‌ای.
کمردردهای غیراختصاصی کمردردهای کوتاه‌‌مدتی هستند که فرد به یاد نمی‌آورد اتفاق خاصی باعث بروز آنها شده باشد.
اغلب این نوع کمردردها با کارهای ساده‌ای مانند مانند کمپرس گرم و اصلاح فعالیت‌های جسمی و انجام تمرین‌های خاص بهبود می‌یابند
کمردردهای «ریشه‌ای» در نتیجه فشار آمدن بر روی ریشه یک عصب نخاعی - برای مثال به علت بیرون‌زدگی یسک بین‌مهره‌ای، ایجاد می‌شوند.
این نوع کمردردها معمولا با علائم هشداردهنده‌ای مانند تیرکشیدن درد به پا یا ضعف و بیحسی پا همراهی دارند.
توصیه کلی انجمن پزشکان آمریکا در این دستورالعمل جدید این است که امتحان کردن گزینه‌های درمانی غیردارویی در اولویت قرار گیرند.
بر اساس پژوهش‌ها در کمردردی که کمتر از ۱۲ هفته ادامه داشته است، گرم کردن، ماساژ دادن، پزشکی سوزنی و مشت و مال ستون فقرات می‌تواند درد را کاهش دهد و کارکرد فرد را در حد متوسطی به حالت عادی درآورد.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند حتی در کمردردهای که بیشتر از ۱۲ هفته ادامه داشته‌اند، هنوز گزینه‌های درمانی بدون دارو ممکن است سودمند باشند.
این گزینه‌ها شامل ورزش‌درمانی؛ پزشکی سوزنی؛ درمان‌های براساس رابطه «ذهن- بدن» مانند یوگا، تای چی، کاهش استرس بر اساس شیوه ذهن‌آگاهی و شیوه‌های آرامش‌‌دهی هدایت‌شده و رفتاردرمانی شناختی می‌شوند.
اثربخشی طب سوزنی در درمان کمردرد مزمن
این دستورالعمل جدید در موارد نیاز به استفاده از دارو پیشنهاد می‌کند درمان با داروهای «ضدالتهابی غیر استروئیدی» مانند ایبوپروفن (ادویل) و ناپروکسن، احتمالا همراه با داروهای شل کننده عضلانی آغاز شود.
در صورت تسکین نیافتن کمردرد، گزینه دارویی بعدی ممکن است تجویز داروی «دولوکستین» باشد، یک داروی ضدافسردگی که برای دردهای عصبی هم تجویز می‌شود.هم برای افسردگی و هم برای درد عصبی تجویز می‌شود. یک گزینه دیگر داروی ضد درد مخدر ترامادول است که می‌تواند به طور کوتاه‌مدت درد را کاهش دهد و کارکرد فرد را اعاده کند.
این دستورالعمل تجویز این داروی ضددرد شبه‌افیونی را به موارد نادر تاثیربخش نبودن سایر درمان‌ها و فقط برای چند روز محدود می‌کند.
این محدود کردن تاحدی به علت اعتیادآور بودن بالقوه این دارو و خطر عوارض ناشی مصرف بیش‌ازاندازه اتفاقی آن است. در عین حال شواهدی در نیست که به جز مواردی محدود، به درمان کمردرد کمکی بکند.
این دستورالعمل جدید بر اساس مرور بررسی‌های‌ها یپیشین درباره درمان‌های مؤثر و غیرموثر در مراحل گوناگون کمردرد تهیه شده است.
انجمن پزشکان آمریکا می‌گوید بسیاری از این بررسی‌ها نشان می‌دهد که تاثیربخشی این درمان‌ها، چه دارویی و چه غیردارویی، در حد کم تا متوسط است. بنابراین باید انتظاری واقعگرا از این درمان‌ها داشت.
در مورد خاصر کمردردهای ریشه‌ای شواهد محکمی درباره درباره تأثیربخشی این درمان‌ها وجود ندارد، هر چند به نظر می‌رسد که ورزش‌درمانی تا حدی کمک کننده باشد