پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مفسر قرآن و مرجع تقلید شیعیان جهان با بیان اینکه حوزه امروز نباید تنها مصرف‌کننده تولیدات گذشته باشد، به هفت آسیب تولید علم در حوزه اشاره و تاکید کرد: مغلق‌نویسی، تبعیت از فرهنگ غرب و کارهای تکراری برخی از آسیب‌های تولید علم است.
به گزارش انتخاب،آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی، امروز در مراسم اختتامیه هجدهمین همایش کتاب سال حوزه در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) گفت: این همایش نشان می‌دهد که حوزه برای فرزندان خود و آثار آنان ارزش و اهمیت قائل است. برخی می‌پرسند طلاب و استادان در حوزه چه می‌کنند ولی وقتی می‌بینند نزدیک 1000عنوان کتاب در یک همایش ارائه و از میان آن ۴۰ اثر در رشته‌ها و موضوعات مختلف نوشته شده و برتر شده است نشان می‌دهد حوزه، حوزه بالنده و بانشاطی است.در دنیای امروز باید کارهای مثبت را عرضه کرد تا پاسخ بسیاری از سؤالات داده شود و این همایش نیز در این راستا برگزار شده است.
آیت‌الله مکارم با اشاره به محیط عصر جاهلی که مملو از خرافات و کینه و دشمنی‌ها بود اظهار کرد: در چنین محیطی قرآن و سیره پیامبر و اهل‌بیت(ع) اهمیت فوق العاده‌ای به علم و دانش داده که خود این یک معجزه است و کار به جایی رسیده که قرآن به قلم به عنوان ابزار نوشتن قسم یاد کرده و فرموده«ن و القلم و ما یسطرون». بحث عقلانیت هم در ادامه این قسم مطرح شده است و معتقدم این تاکید و پرداختن به مباحث عقلانی و اهمیت دادن به علم در این محیط جهل و خرافه‌پرستی خودش معجزه است.
این مفسر قرآن با بیان اینکه قرآن اهمیت زیاد به کتابت داده و می‌فرماید فرشتگان اعمال شما را می‌نویسند تصریح کرد: در روز قیامت نیز سر و کار ما با کتابت است و نامه و کتاب اعمال بهشتیان و جهنمیان را به آنان می‌دهند.
آیت‌الله مکارم عنوان کرد: انبیاء اوالاعزم کتاب داشتند و طولانی‌ترین آیه قرآن درباره کتابت دین است، یعنی فروع و اصول و دنیا و آخرت بر محور این کتابت‌ها دور می‌زند همچنین احادیث معصومین(ع) مشحون از این مسائل است.
وی افزود: حدیثی از امام علی(ع) وجود دارد که کتب علماء بساتین هستند یعنی هر کتابی باغی محسوب می‌شود و یا امام صادق(ع) در روایتی فرموده‌اند که یکی از منت‌های خداوند بر بندگان همین مسئله کتابت است. در روایت دیگری از پیامبر نقل شده است که فرمودند علم را با نوشتن مهار کنید. برای اینکه علم، فرار است و راه ذخیره آن، کتابت است.
آیت‌الله مکارم شیرازی عنوان کرد: بزرگان حوزه از قدیم دست به قلم بوده و تا آخر عمر مشغول نوشتن و تولید اثر بوده‌اند و ما هم باید بنویسیم و بر آن بیفزاییم و به آیندگان تحویل دهیم؛ حوزه نباید فقط مصرف‌کننده آثار بزرگان پیشین باشند و باید تولیدکننده هم باشد.
وی افزود: استعدادهای الهی تمام نشده است؛ در دوره‌ای شیخ طوسی و امثال وی بوده‌اند و این استعدادها در طول تاریخ هم هست و باید تولید علم شود و این برنامه پیش برود زیرا علم و دانش پایانی ندارد؛ این همه تفسیر برای قرآن نوشته شده ولی باز هم می توان مطالب تازه‌ای از آن به دست آورد.
وی همایش کتاب سال را مبارک دانست و تاکید کرد: این همایش نشان می دهد که حوزه، پربار و فعال است؛ گاهی می‌پرسند وجوهات در کجا استفاده می‌شود که یکی از مسیرهای مصرف آن در همین تولید آثار و مبارزه با خرافه و جهل و رونق علوم دینی است.
این مرجع تقلید با اشاره به آسیب‌هایی که تهدیدکننده کتابت در حوزه است گفت: مغلق‌نویسی افتخار نیست و باید روان بنویسیم؛ در مورد قرآن گفته شده که به لسان عربی مبین است لذا ما هم باید از قرآن پیروی کنیم و از ادبیات پیچیده و مغلق دوری کنیم.
وی با تاکید بر اینکه آثار باید با ادبیات محترمانه باشد بر لزوم پرهیز از کارهای تکراری تاکید کرد و افزود: باید سراغ کارهای تازه برویم زیرا تکرار نیروها را جذب ولی بازدهی آن کم است.
این مفسر قرآن ادامه داد: باید از سرقت‌های علمی پرهیز شود و اگر از منبعی استفاده شده باید بنویسیم که از کجا استفاده شده و طوری نشود از دیگران بگیریم و به نام خودمان عرضه دهیم.
این مرجع تقلید افزود: از مطالبی که مورد ابتلاء و نیاز مردم نیست پرهیز شود؛ برخی این همه مسایل مورد نیاز مردم را رها کرده و سراغ مطالبی می روند که هیچ مورد نیاز جامعه نیست و باید به شدت از این مسایل پرهیز شود.
وی خروج از موضوع برای حجیم شدن را مورد نقد قرار داد و گفت: این کار درست نیست که برای حجیم شدن به مسایل حاشیه‌ای و غیر مرتبط با موضوع بپردازیم همچنین در نوشتن کتاب، عجله و شتاب درست نیست زیرا نوشته وقتی منتشر شده بر نمی‌گردد.
صاحب تفسیر نمونه عنوان کرد: کتاب را اگر گروهی بنویسیم تولید سالم‌تری خواهیم داشت و تجربه‌ای است که بنده در برخی آثار داشته‌ام و حتی ممکن است مطالبی به ذهن شاگرد برسد که به ذهن استاد نرسیده است.
وی افزود: حاکمیت فرهنگ غربی و دانشگاهی بر نوشته‌های حوزوی کار صحیحی نیست؛ برخی روش حوزه را کنار گذاشته و روش غرب را پیش گرفته‌اند؛ چرا باید فرهنگ صحیح را برای ژست نادرستی کنار بگذاریم؟.