به ياد طعنه سحرگاهي حاج حبيب به دايي؛ استيلي هم رفته اروپا آقاي کاشاني؟

1) ) روند يارگيري پرسپوليس در فصل نقل و انتقالات، هواداران اين تيم را حسابي نگران کرده است. نه نيازي به سفر تا اصفهان است و نه بايد سرکي به تبريز کشيد تا از اردوگاه رقيبان با خبر شد؛ تنها نيم نگاهي به آنچه در صف حريف ديرينه مي گذرد کافي است تا اضطراب و دلشوره، پرسپوليسي ها را آزار بدهد. باوجود جوسازيهاي منابع رسانه اي نزديک به سرپرست موقت سرخپوشان، استقلالي ها عملکرد بهتري در يارگيري داشته اند و اگر حادثه خاصي رخ ندهد، آنها با جذب ستاره هايي مثل رحمتي، جلال حسيني، حمودي، آندرانيک تيموريان، کرار جاسم و احتمالا خسرو حيدري و افزودن آنها به داشته هايي نظير فرهاد مجيدي، برهاني و مجتبي جباري، برنده مطلق بازار تابستاني فوتبال ايران لقب خواهند گرفت. در اين شرايط، واقعاً چه تفاوتي دارد که مدافعي مثل محمد نصرتي، به قرارداد داخلي اش با آبي پوشان وفادار نمانده و ناگهان سرخپوش شده باشد؟ در شرايطي که کادر فني پرسپوليس مدام وعده فردا و پس فردا را براي جذب ستاره ها مي دهد، مجموعه اتفاقهاي روزهاي اخير بتدريج حس «خوشبيني» را درميان هواداران از بين مي برد. ترديدها زماني افزايش مي يابد که مي شنويم تاکنون خواسته هاي فهرست اول و حتي دوم حميد استيلي نيز توسط مديران باشگاه برآورده نشده است.

2 ) مسوولان باشگاه پرسپوليس و به طور مشخص حبيب کاشاني، اين روزها در بزنگاهي دشوار و موقعيتي سرنوشت ساز قرار گرفته اند. هنوز زنگ صداي علي دايي در آخرين برنامه نود فصل در گوش هواداران فوتبال خاموش نشده است، آنجا که او آشکارا از مديريت باشگاه به خاطر ضعف در جذب بازيکنان جديد گلايه مي کرد. آنها که آن شب را پاي آن درگيري کلامي کم نظير به سپيده دم رساندند، البته خوب به ياد دارند که دقايقي قبل از تکرار شکايتهاي دايي، کاشاني توپ را به زمين خود شهريار انداخته بود: «البته خود آقاي دايي در آن مقطع در مسافرت اروپايي بسرمي بردند. اگر ايشان در تهران مي ماندند و بر جريان نقل و انتقالات نظارت مي کردند، شايد اين حوادث پيش نمي آمد و ما بهتر عمل مي کرديم.» بدين ترتيب، کاشاني کوشيد تا سهمي از تقصير کم کاري در بازار تابستاني را بر دوش دايي بيندازد و وي را به خاطر مسافرت تفريحي اش در آن مقطع مورد ملامت قرار بدهد.

 اين همه، در حالي است که احتمالا جناب سرپرست موقت نمي توانست حدس بزند يک ماه بعد از آن نطق تاريخي، او يک بار ديگر به کم تواني در جذب بازيکن متهم خواهد شد، البته اين بار از سوي جانشين دايي و دوست صميمي خودش! باوجود اين اکنون کاشاني در چنين شرايطي گرفتار شده و هر چقدر هم که قلمهاي چرخان در روزنامه منتسب به او در باب «يارگيري منطقي» پرسپوليس و «جذب بازيکن بر اساس نياز تيمي» مطلب بنويسند، باز بعيد است کارشناسان و هواداران قبول کنند که تيم آنها با اين نحوه يارگيري، براي حضور در سه جام مشکلي نخواهد داشت.

3 ) يکي از افتخارات زوج کاشاني- استيلي در سالهاي اخير، اين بوده است که آنها با بستن يک تيم خوب و کامل، کمک بزرگي به افشين قطبي کردند تا او در مسير قهرماني ليگ هفتم مشکلي نداشته باشد. اتفاقا نکته زجرآور ديگر هم همين است که اين مباهات تاريخي نيز اين روزها با اهمال مديريت تيم در جذب بازيکنان توانا در حال از بين رفتن است و بي گمان اگر آقايان نتوانند براي فصل بعد تيم خوبي ببندند، ديگر قادر نخواهند بود فخر آماده کردن پرسپوليس در ليگ هفتم را نيز به منتقدان خودشان بفروشند. حتي بهانه مقيد ماندن کاشاني و شرکا به قانون سقف قراردادها هم نمي تواند مقبول باشد؛ زيرا مخاطبان همان برنامه معروف نود، اين نکته را نيز به ياد مي آورند که کاشاني در خلال دفاعياتش، از راضي شدنش براي پرداخت مبلغي حدود هشتصد ميليون تومان به عمادرضا خبر داد، يعني بيشتر از دو برابر سقف، براي فقط يک نيم فصل. آيا سرپرست موقت باشگاه، همين امروز براي رعايت اين قانون سازمان ليگ مجاب شده است؟!


4- متأسفانه يا خوشبختانه، سرمربي امسال پرسپوليس اروپا که نرفته هيچ، در تهران حضور دارد و تيم را هم تمرين مي دهد. پس آقاي سرپرست دست کم اين يک بهانه را از دست مي دهد. اوضاع براي او البته زماني حياتي تر مي شود که به ياد بياوريم علي دايي به صورت کتبي پذيرفته بود مبلغ قراردادش صرف خريد بازيکنان جديد شود و همين مسأله مي توانست حداقل به اندازه 350 ميليون تومان نسبت به شرايط کنوني، دست مديريت را در مذاکره با بازيکنان جديد بازتر بگذارد. کاشاني اما، راه خودش را رفته و حالا هم بايد بابت تدابيرش پاسخگو باشد.

 اميدواريم مديريت پرسپوليس در اين مقطع سرنوشت ساز و در روزهاي باقي مانده از فصل نقل و انتقالات، عملکرد متفاوتي به نمايش بگذارد تا کابوس بي بضاعتي سال گذشته براي هواداران تکرار نشود. بهانه بي پولي هم چندان چنگي به دل نمي زند؛ به هر حال مدير با نفوذي که مي تواند با اسم باشگاه، براي «خودش» روزنامه دربياورد و در اين شرايط اقتصادي کار مطبوعاتي انجام بدهد، حتماً اين توان را هم خواهد داشت که از منابع مختلف، براي تجهيز تيم تحت اداره اش پول بسازد.

* رسول بهروش