کدام کاندیدای اصولگرایان امکان رای آوری بیشتری دارد؟

درحالیکه پروپاگاندای رسانه ای جریان اصولگرا درفضاسازی سال های اخیر خود، محمدباقر قالیباف را به عنوان گزینه ی محبوب و با پتانسیل را‌آوری بالا در جریان اصولگرا در انتخابات ریاست جمهوری معرفی می کند، اما محاسبات ساده «انتخاب» حکایت از آن دارد که گزینه هایی به مراتب مطلوب تر در جریان اصولگرا هستند که چندان مورد توجه رسانه های این جریان نیستند.

به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ، محمدباقر قالیباف، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در دوره های اخیر است که البته همواره شکستی سنگین خورده است. او در انتخابات سال ۸۴ُ و در آخرین روزهای صدارت خود بر ناجا، یکباره کاندیدای انتخابات شد. گرچه تصور می کرد کاندیدای مطمئنی برای اصولگرایان است، اما او رای مناسبی نیاورد. قالیباف با  ۴ میلیون رای در کل کشور و ۵۲۴ هزار رای در تهران، نفر چهارم انتخابات سال ۸۴ شد.

قالیباف سال ۸۸ نیز ستادهای انتخاباتی خود را فعال کرد، اما در آخرین لحظات احساس کرد که تجربه شکست سنگین ۸۴ برای او تکرار می شود،‌ برای همین از حضور در این انتخابات کناره گرفت. او اما سال ۹۲، بار دیگر ستادهای انتخاباتی خود را فعال کرد اما وقتی آیت الله هاشمی کاندیدای انتخابات شد، مطمئن بود که بار دیگر شکست خواهد خورد. البته با رد صلاحیت هاشمی، قالیباف خود را پیروز قطعی انتخابات می دانست، اما با اقدام به موقع سران جریان اعتدال و اصلاحات، شکست دیگری در کارنامه اش ثبت شد و با شش میلیون و 77 هزار و 292 رای در کل کشور و ۷۲۵ هزار رای در تهران، با فاصله ای عمیق نسبت به نفر اول، شکست سنگین دیگری خورد.

گزینه دیگر جریان اصولگرا در این روزها، سعید جلیلی است. فردی که تنها در یک انتخابات، آنهم انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ کاندیدا شد و توانست با چهار میلیون و 168 هزار رای در کل کشور و ۳۲۱ هزار رای در تهران، نفر سوم شود.

اما در میان نفرات اصلی جریان اصولگرا، غلامعلی حدادعادل فردی است که در ۵ انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی، کاندیدا بوده و همواره رای آورترین کاندیدای این جریان بوده است. او در انتخابات مجلس ششم، ۵۵۶ هزار رای، در انتخابات مجلس هفتم ۸۸۸ هزار رای، در انتخابات مجلس هشتم ۸۴۴ هزار رای، و در انتخابات مجلس نهم یک میلیون و ۱۳۳ هزار رای و در انتخابات مجلس دهم ۹۰۰ هزار رای در تهران کسب کرده است.

درواقع، نسبت آرای حدادعادل به قالیباف در شهرستان تهران، دو برابر و نسبت آراي حداد به جلیلی نیز سه و یا ۴ برابر است که طبعا «تعمیم واقعی» آرای تهران به کل کشور (در صورت وحدت اصولگرایان بر روی یک نفر) نشان خواهد داد که رای آوری حدادعادل نسبت به قالیباف و جلیلی، به مراتب بیشتر است.  

با این احوالات، به سادگی می توان دریافت، برخلاف تصور عموم و تلاش برخی رسانه های جریان اصولگرا، غلامعلی حدادعادل با فاصله ای زیاد از رقبای اصولگرای خود، در رتبه نخست رای آوری در تهران قرار دارد و طبعاَ، حمایت دیگر گروه های اصولگرا می تواند رای قابل توجهی برای اصولگرایان رقم بزند؛ آرائی که البته «شکستی سنگین» را به «شکستی آبرومندانه» را برای اصولگرایان تبدیل خواهد زد.